 |
| De peripherique, altijd een feest.... |
Deze zaterdag was dus even anders dan anders. De wekker ging namelijk om 6 uur, wat normaal een werkdag inluid. Maar deze keer was dat niet het geval, we moesten vroeg opstaan om naar het rustieke plaatsje Sepvert te vertrekken, waar we een week logeren tijdens de voorjaarsvakantie. Na Jeroen nog wakker gemaakt te hebben (het is me toch en slaapkop, ook!!) was iedereen in opperste staat van paraatheid om klokslag zeven uur te vertrekken. Dat verliep prima, de reis door Nederland en België (waar we vlak langs Gent reden, waar René dit weekend de boel onveilig maakt) ging erg snel. Maar daar stopte het ook direct. Letterlijk toen we over de Franse grens heen waren ontstond er een file. Die bleek toen wij aansloten niet to heel lang te zijn, vijf kilometer kon ik later uitmeten, maar het ging heel erg langzaam. Erg frustrerend, omdat we ook geen idee hadden hoe lang het ging duren. Uiteindelijk bleek dat bijna 1 uur en drie kwartier te zijn, vanwege werk aan de weg, we zagen de werklieden nog net de laatste pionnen opruimen. Daarna gas op de plank om iets van de verloren tijd in te halen maar, helaas helaas, op de ringweg rondom Parijs was een ongeluk gebeurd, waardoor we ook daar een flinke tijd in de vertraging terecht kwamen. Het zat ons niet erg mee :-(. Gelukkig was het daarna redelijk afgelopen met de problemen en reden we door naar onze eindbestemming Le Petit Chaillot, alleen wel met een aankomst vier uur later dan gepland…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten