Bijna tien

Hij kan ook zo heerlijk lezen!!!

Het is al bijna zo ver. Over een maand en een dag wordt Daan tien jaar oud. Mijn God was is de tijd snel gegaan. Hoewel ik al veel mensen verteld heb dat ik ooit het boek "Dat leuke eerste jaar" ooit ritueel verband heb, groeien de mannetjes toch wel heel snel op. Vandaag werd ik er weer mee geconfronteerd. Toen ik thuis kwam, was Daan boven. Ans vertelde me dat Daan een beetje droevig was geweest, omdat hij zijn zinnen had gezet op het kopen van een set nieuwe Ninjago Lego, maar dat die er niet was geweest, maar dat hij van de verkoopster toen een gratis DVD kreeg en hij helemaal vrolijk thuis kwam. Wacht even, vrolijk thuis kwam? Hoe bedoelt u? Wat bleek, Daan wilde naar de speelgoedwinkel in Zwanenburg, maar Ans had geen tijd om mee te gaan. Geen probleem , Daan ging zelf wel even op het fietsje erheen, zelfs de N200 overgestoken. En toen hij in de winkel iets niet kon vinden, was hij zelf iemand een paar etages hoger gaan zoeken, die hem kon helpen.

Wow.......ik was helemaal onder de indruk, dat hij dat zelf allemaal was gaan ondernemen en dat hij er ook zo over kon vertellen. Ik was ook wel blij dat ik er niet bij geweest was, want ik had wel erg zenuwachtig geweest terwijl ik thuis zou hebben gezeten en Daan dan dit avontuur voor hem aan het beleven was. Maar hij vond het hartstikke leuk en hij glom toen hij erover vertelde. Nu, dat is dan prima natuurlijk, maar het geeft mij maar weer eens aan dat ik nog van de jongens moet genieten, ook nu ze nog lekker jong en aandoenlijk zij. Want over een jaar of acht zit Daan al achter het stuur van zijn eigen auto, ook iets wat je toch eigenlijk je niet voor kan stellen......jaja, kleine jongetjes worden groot, papa is trots en voelt zich een ouwe zak tegelijkertijd. Lastig, zo'n duaal gevoel!