Ajax - PSV

Vandaag kan het natuurlijk maar over één ding gaan, namelijk de eclatante overwinning van ons aller Ajax op de gloeilampen uit het Zuiden des lands. Ik was er samen heen met Onno en Erik. We waren wat vroeger gegaan en dat bleek geen overbodige luxe, want het was heel erg druk bij de ingang. Gelukkig waren we bij het fluitsignaal voor de aftrap binnen. Daarna was het eerst even 20 minuten billen bij elkaar knijpen, want PSV kreeg een aantal goede kansen (en Alderweireld mocht blij zijn dat hij niet van het veld gestuurd werd), wat op de tribunes de nodige scheldckanonades tot gevolg had. Maar gelukkig wist Siem de Jong een afgeslagen schot van Luis Suarez netjes tot doelpunt te promoveren en scoorde daarna Urby Emanuelson een wonderschoon doelpunt na een magnifiek hakballetje van Pantelic. Letterlijk een minuut daarvoor waren Onno en ik nog een het discussiëren over de toegevoegde waarde van Urby (= niet veel), maar na de goal waren we het volledig met elkaar eens"altijd al gezegd, zo een spelertje" (bijgaand handgebaar is twee dikke duimen omhoog). In de rust mochten we het gekweel van Danny de Junk aanhoren. Fans uit het sfeervak wilde ons toen ook wat sfeer geven door een spandoek op te hangen, maar door de wind waaide dat steeds omhoog, zodat de mensen voor mij het spandoek weghaalde. Dat kon niet op de goedkeuring van de sfeer makers rekenen, zodat ik dacht dat het bijna zover ging zijn dat ik in 30 jaar voor het eerst rechtstreeks getuige ging zijn van een handgemeen op de tribunes (op de weg heen had Erik wel bijna iemand uit een Maserati getrokken, maar dat was buiten het stadion, dat tel ik niet mee :-)). De gemoederen liepen hoog op, maar gelukkig bereikten ze niet het kookpunt. Na dit hoogtepunt volgden nog drie doelpunten en met veel plezier en genoegen en een 4-1 overwinning op PSV op zak, gingen we vol goede zin naar huis! Er zijn slechtere voetbaldagen geweest!