vrijdag 24 september 2010

Naar de wethouder

Enige tijd geleden werden we opgeschrikt doordat een deel van ons erf niet in eigendom bleek te zijn, maar een obscure huurovereenkomst bleek te bevatten. Daarin werd door de vorige bewoner een stuk land voor één Euro per jaar gehuurd, maar de gemeente vond het nu wel gepast om de prijs te verhogen naar een kleine 2.000 Euro per jaar. Dat is pas nog eens inflatie! Met de bureaucraat achter het loket was natuurlijk geen land te bezeilen ("nee, dat zijn de regels, ook al hebben wij niks aan dat land en betaald u het onderhoud van de bomen en de sloot, u krijgt toch de volle rekening"). De enige andere weg was via de wethouder. In Amsterdam is het ondenkbaar dat je voor zoiets bij een wethouder komt, maar in de gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude is dat geen enkel probleem. Ergo: afgelopen donderdag gingen wij naar Wethouder Marcus, die als VVDer de plaatselijke middenstand vertegenwoordigd. Bij het aankomen zagen we de burgemeester buiten een sigaretje roken. Na het parkeren was de burgemeester even verdwenen, maar gelukkig stond hij iets verderop koffie te leuten (ja, het is echt druk in de gemeenteraad). Voordat we binnenkwamen liepen we langs de parkeerplaatsen, waar de Picanto van de burgemeester stond en de Mercedes van de wethouder (PvdA versus VVD). Toen we bij de balie kwamen, schrok de mevrouw wakker, want er komt haast nooit iemand op het spreekuur. Een voordeel, want we konden gelijk doorlopen. De wethouder bleek een fidele vent die niet van pragmatiek gespeend was en in oplossingen dacht ipv wat er in het boekje staat. We kregen te horen dat er op negen november (op de verjaardag van mijn moeder) een notitie in de raad besproken wordt met als naam "snippergroen", die het mogelijk maakt voor burgers om stukjes land te kopen die eigendom van de gemeente zijn, maar waar de gemeente niet aan heeft vanwege ligging en omvang. We verlieten na een kwartiertje het gemeentehuis, met het verzoek om zelf een voorstel te bedenken hoe we het land zouden willen overnemen (dus bv directe koop, huurkoop of welke manier dan ook). De wethouder fluisterde ons nog in dat de grond met name verkocht wordt, omdat de gemeente geld nodig heeft. De grond wordt natuurlijk niet gratis weggegeven, maar ik ruik een goede onderhandelingspositie. Voor nu even niet betalen en de accordering van de notitie in de gemeenteraad afwachten!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten