woensdag 1 september 2010

De blauwe reiger

Vanmorgen ging, zoals gebruikelijk, om 6.15 uur het wekkertje af. Kwartiertje rustig wakker worden, daarna het ochtend ritueel in de badkamer en een schoon pak aan. Om 7 uur zat ik in de auto op weg naar Utrecht naar Rabobank Nederland. Na een stukje Haarlemmerweg draaide ik de oude Osdorperweg op. De weg was open, er waren geen andere mensen op de weg. Net toen ik een dotje gas wilde geven vloog er plotseling een blauwe reiger uit de berm voor mijn auto langs! Ik schrok mezelf helemaal het apenlazerus! Wat een gevaarte als dat plotseling vlak voor he voorruit hangt! Het scheelde echt een centimeter of vijf of de vogel had vol erop gezeten en dan was de schade waarschijnlijk niet te overzien geweest! Nu was het ook even een stuk stuurmanskunst, want door de snelle uitwijkbeweging die ik deed, kwam ik in een spin terecht, waardoor ik op een dijk (en ja, dat is met aan twee kanten water) de C5 180 graden gedraaid moest krijgen zonder door te blijven tollen. Ik denk dat eea in totaal 5 seconde geduurd heeft, enn gelukkig was er geen ander verkeer, waardoor ik snel de boel weer onder controle had. de hartkloppingen had ik echter de hele reis naar Utrecht zo ongeveer nog, zelfs na even naar huis gebeld te hebben om mijn hart uit te storten. Ik hou wel van een avontuurtje, maar deze laat ik graag aan me voorbij gaan!

3 opmerkingen:

  1. Wij hebben het niet met reigers. Afgelopen winter vond Reus er een zonder kop en nek met zijn poten omhoog in de tuin, weet je nog. Tot had ik ook hartkloppingen, en vooral ook kotsneigingen... En Daan werd aangevallen door een reiger toen we een egeltje naar een opvangcentrum gingen brengen. Klere beesten zijn het!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Helemaal mee eens, aan het gas moeten ze!!

    BeantwoordenVerwijderen