Na het diner bij onze vriend Ramsay, was het niet een hele grote verrassing dat het ontbijt vanochtend niet de belangrijkste maaltijd werd. Uiteraard wel een bodemplje gelegd, maar we waren nog aan het nagenieten nadat we opgestaan waren. Daarom een klein ontbijt en daarna op pad. Deze keer wilden we graag naar Greenwhich en Canary Wharf. We hebben inmiddels al twee keer eerder geprobeerd om daar te komen, maar tot op heden was het doot diverse omstandigheden niet gelukt. Maar nu met frisse moet ertegenaan. Voordat we weg gingen nog even bij de conciërge, Jamie (die ook alle reserveringen voor ons had geregeld) even gevraagd hoe we er het beste konden komen. Dat was maar goed ook, want er bleek enorm veel werk aan de ondergrondse. Dus in plaats van rechtstreeks te kunnen reizen hadden we drie overstappen nodig, maar dan zouden we er zijn! En inderdaad, na drie overstappen waren we bij Canary Wharf, en moesten we met de DLR (een monorail) naar Greenwich. En toen ging het weer helemaal mis! Want de DLR lag eruit en we konden dus niet naar Greenwich. Aaarggghhhhh! Maar we besloten ons niet te laten kennen, dus namen we een taxi en 30 pond later waren we op de plaats van bestemming.
zaterdag 17 oktober 2009
Greenwich en Canary Wharf
Na het diner bij onze vriend Ramsay, was het niet een hele grote verrassing dat het ontbijt vanochtend niet de belangrijkste maaltijd werd. Uiteraard wel een bodemplje gelegd, maar we waren nog aan het nagenieten nadat we opgestaan waren. Daarom een klein ontbijt en daarna op pad. Deze keer wilden we graag naar Greenwhich en Canary Wharf. We hebben inmiddels al twee keer eerder geprobeerd om daar te komen, maar tot op heden was het doot diverse omstandigheden niet gelukt. Maar nu met frisse moet ertegenaan. Voordat we weg gingen nog even bij de conciërge, Jamie (die ook alle reserveringen voor ons had geregeld) even gevraagd hoe we er het beste konden komen. Dat was maar goed ook, want er bleek enorm veel werk aan de ondergrondse. Dus in plaats van rechtstreeks te kunnen reizen hadden we drie overstappen nodig, maar dan zouden we er zijn! En inderdaad, na drie overstappen waren we bij Canary Wharf, en moesten we met de DLR (een monorail) naar Greenwich. En toen ging het weer helemaal mis! Want de DLR lag eruit en we konden dus niet naar Greenwich. Aaarggghhhhh! Maar we besloten ons niet te laten kennen, dus namen we een taxi en 30 pond later waren we op de plaats van bestemming.
Labels:
Canary Wharf,
Greenwich,
Starbucks
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten