Jeugdsentiment

Vanochtend gingen we op pad om wat spullen voor de toekomstige Reus te kopen (lijkt inmiddels al een dagelijkse bezigheid, en de hond is er nog niet eens. Bij terugkomst kreeg ik een SMSje van Simon Rikkers. Daarin vertelde Simon dat het vandaag de laatste dag was, dat comicwinkel Wonderland haar deuren opende. Anders gezegd, op zaterdag 31-10-2009, om 17.00 ging de zaak voor het laatst op slot, en dat na 28 jaar een vaste waarde bij de stripliefhebbers van Amsterdam geweest te zijn. Nu spaar ik al bijna twee jaar geen "floppies" meer (dat zijn de normale amerikaanse comics, in plaats van de tradepaperbacks en hardcovers) en daardoor ben ik ook al twee jaar geen klant meer van Wonderland, maar dat ben ik daar wel 20 jaar geweest. Het was dus toch wel even slikken om dit nu expliciet te horen. Helaas lukte het me niet om mijn afspraken 's middags te verplaatsen, anders was ik wel even langs gegaan. In de avond nog even met Simon hierover gemaild, en het is denk ik niet meer dan logisch dat de twee grootste klanten van Wonderland, te weten Rik van Deijl en Simon zelf de laatste twee waren die samen met eigenaar Han Slotema de deur op slot deden. Simon was zelfs de allerlaatste winkelklant wiens geld in de kaslade van Wonderland terecht kwam.

The end of an era. Ik kan het niet anders zeggen. Ik heb vele mooie momenten meegemaakt bij Wonderland. Zo was het de winkel met de beste back issue collectie comics in heel Nederland en omstreken, waar ik veel pronkstukken uit mijn verzameling heb gekocht en ik kan me nog goed herinneren hoe blij ik bijvoorbeeld was met het vinden van een hele serie Moon Knight "voor weinig". Maar veel belangrijker blijken nu juist de andere dingen te zijn. Wonderland was een verzamelplek voor de echt comic liefhebber van Nederland. Zo heb ik twee van mijn beste vrienden (Simon en Frank Rikkers) daar ontmoet. Iedere zaterdag was het afgeladen druk met allemaal fans die hun boekjes kwamen kopen, maar ook soms uren gezellig bleven praten over hun hobby. En dat was prima, vonden Han en Gerda, het moest ook gezellig zijn! Uiteindelijk heb ik ook nog een tijdje op zaterdag in de winkel gewerkt (samen met Frank en Simon zorgden we ervoor dat vanuit de voorraad de bakken aangevuld werden als comics verkocht waren). Dat was om 11 uur binnen zijn en om 17 uur weer weg en dan een superdag gehad hebben (met een broodje satékroket met satésaus als lunch en een grillburgertje toe als vaste lunch). En toen ik nog studeerde heb ik geruime tijd op maandagmiddag in de winkel gestaan als winkelpersoneel. Uiteraard werd dat "loon" uitbetaald in comics, maar dat was prima, want anders had ik het geld toch direct in boeken omgezet :-). En ook hele bijzonder: in de winkel het ontvangen van comic legende Jim Lee, die daar een tijdje ging signeren. Of het met de winkel naar vele beurzen gaan, waar in de goede oude tijd de mensen echt vochten om bij de stand te komen en te mogen kopen. Twee dagen hard werken (met op zaterdag overblijven in Breda of Den Bosch en dan met de boys.....PARTTTYYYYYYY, daar zijn vele dingen gebeurd die ik niet meer ga navertellen!!) en op zondagavond afsluiten bij Kota Radja (kipsaté en een peking eendje). Ach ja, zo kan ik nog wel even doorgaan.

Veel van de sfeer werd gezet door Gerda en Han, de eigenaars van de zaak. Bijzonder aardige mensen, waarbij Han altijd een gesprek lardeerde met gepeperde opmerkingen. Een paar bekende "Hannetjes" wil ik de lezers van dit blog zeker niet onthouden:
- Die slag is jou, waar wil je hem hebben?
- Fijn weekend! Ook zo een end!
- Kan ik korting krijgen? Ja hoor, ik zal de kaft er even afscheuren!
- Als ik hem niet meer heb, dan heb ik er wat aan verdiend!
- Doe mij maar een 7up, maar wel graag het flesje erbij, want ik wil geen gore Sprite!
- Nee, ik verkoop geen Pokemon!

Ik moet eerlijk zeggen, bij het schrijven van de Hannetjes heb ik in een deuk gelegen, omdat ik precies voor me kan halen in welke situaties die gezegd werden (je kon het zelfs voorspellen) en welke mimiek erbij paste, maar wellicht zal de normale mens nu denken: waar heeft ie het over, waarom zou dit ook maar "remotely funny" zijn. Verontschuldigingen voor deze trip down memory lane :-).

Maar nu is het dan eindelijk over. Han zinspeelde al jaaaaaren over een vertrek en sluiting van de winkel (een Hannetje: "dit is geen winkel, het is opslag waar mensen langs mogen komen"), maar nu is het een feit. En dat is toch vreemd, want het is een plek uit mijn jeugd waar veel goede herinneringen liggen. Na de sluiting van Boudisque in Amsterdam (in Utrecht is Boudisque gelukkig nog open!), is dit weer een instituut dat niet meer bestaat. Voor de liefhebbers: de winkel van Wonderland is nu definitief gesloten, maar de webwinkel blijft open. Han en Gerda, heel veel succes!!!!