woensdag 11 juli 2012

Eindelijk weer eens bij Vinkeles

Hommage aan Cees Helder, erg lekker!
Het was alweer veel te lang geleden dat ik bij Vinkeles was geweest. Eind november 2011 had ik er voor het laatst gegeten, dus het werd wel weer eens tijd. Na me eerst door een ontzettend druk Amsterdam heen geworsteld te hebben bleek er kennelijk op dinsdagavond rond 19.00 uur niet veel te doen te zijn op de Keizersgracht, want waar het anders altijd echt zoeken, zoeken, zoeken naar een parkeerplek is, kon ik nu gewoon voor de deur staan. Mijn tafelgenoot van de avond had het nog beter gedaan, hij kon op de fiets komen, zodat hij ook het parkeergeld achterwege kon laten (waarvan ik aan het eind van de avond er achter kwam dat ik toch een coole 20 Euro kon dokken :-)). De ontvangst door maitre Casper Westerveld was zo hartelijk als ik altijd gewend ben, dat voelt toch altijd heerlijk vertrouwd en warm aan. Wel was er iets wat ik direct opmerkte. Sommelier Bart Dignum was niet aanwezig en navraag leert dat hij "vervangen" is door Gosse Hollander, een bijzonder spontane kerel die enthousiast over de wijnen an sich en helemaal in combinatie met de spijzen kan vertellen.

Dessert van diverse bereidingen van bleekselderie
Zoals gewoonlijk was de keus eenvoudig, namelijk het chef's signature menu. Ik verving de Anjou duif door de kalf zijlende, verder bleef het menu in tact. En ook zoals gewoonlijk: het was weer perfect!! Het begon al goed met een ode aan Cees Helder (gerookte zalm, biet, appel, witlof, mierikswortel en crème fraîche), omdat chef Dennis Kuijpers een echte fan is. Voor mij twee hoogtepunten: de zonnevis in een jus van gerookte paling en een dessert van diverse bereidingen van bleekselderie (echt verrassen!). En natuurlijk is de kaas altijd een feest. En deze keer extra, omdat de dame uit de zwart witte brigade niet te zuinig was met het snijden van de stukjes (van wie ik, hoe stom, vergeten ben haar naam te vragen, want anders had ik haar hier een compliment kunnen geven, ze zette de hele avond luister bij!!!). Daarbij geserveerd heerlijke stukjes zoet zure bloemkool, ook erg bijzonder. Mijn enige minpunt deze avond, of beter gezegd mijn leerpunt: orgaanvlees gaat toch nooit mijn favoriet worden, dus volgende keer toch maar geen gerecht waarbij de nieren geserveerd worden.

Naast het eten was het ook weer de gastvrijheid en attentie van de zwart witte brigade die de avond weer tot een feest maakte. Van vragen over de gerechten en wijnen tot een bezoek dat Johannes van Dam aan de brasserie van The Dylan bracht, er kwam van alles langs deze avond. En dat allemaal in een heerlijke ontspannen sfeer, maakt dat een avondje Vinkeles elke keer weer een feest is. Casper en crew, nogmaals bedankt!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten