Maydanoz

Prachtige tegels bij Maydanoz :-)

In Amsterdam Zuid zit een relatief nieuw Turks restaurant, luisterend naar de naam Maydanoz. Dit restaurant had een 9 van Johannes van Dam gekregen, maar na enkele malen naar gelegenheden te zijn geweest die door Johannes aangeprezen werden en toch enigszins teleurgesteld naar huis te zijn gegaan, was dat niet een aanbeveling waardoor ik als de rappe hazen hier een keer wilde gaan eten. Mijn moeder had er echter ook een keer gegeten en die was ook erg enthousiast. Dat was genoeg reden om met het meest recente "Old Boys" uitje Maydanoz te kiezen als locatie voor ons diner (zeker ook omdat we daarna naar Pathe De Munt zouden gaan om de film Spider-Man te bekijken). Om half zeven vertrokken we bij Rene (ons vaste verzamelpunt vanwege de daar niet te kloppen parkeer kosten :-)), en al zwaaiend naar Leny op het terras van Cafe Hermes, konden we voor de deur parkeren, iets wat op de Ceintuurbaan niet echt standaard is. Strak om zeven uur kwamen we binnen. Hoewel, net iets later omdat, hoe toeval het wil, een moeder van een van Franks leerlingen zich op het terras van Maydanoz bevond. Een warm welkom viel ons ten deel, we werden hartelijk begroet. Een bestudering van de kaart toonde een veelvoud aan warme en koude voorgerechten. Wat is dan de makkelijkste oplossing? Een mix daarvan nemen. Daarom bestelden we een selectie van de kaart, bestaande uit vijf koude en drie warme voorgerechten. Natuurlijk een humus, maar ook bladerdeeg met feta kaas, gevulde champignons, gebakken spinazie en diverse soorten Turkse tapenade. Alles smaakte erg goed, maar voor vier "grote jongens"  was het toch een beetje aan de krappe kant.

Diverse warme en koude voorgerechten

Daarna was het even een flinke tijd wachten tot het hoofdgerecht kwam. Als je iets met vlees wilde, dan was de keus redelijk beperkt. Er was namelijk lam, lam, lam, lam, lam en kip (en ja, er waren zes vleesgrechten :-)). Nu ben ik geen fan van lam, dus dat betekende voor mij dat ik kip ging nemen. Deze keer niet gebakken, maar in een oven gerecht dat echt "scorching hot"  uit de oven kwam. Ook hier gold: erg lekker, maar je zal jezelf er niet aan overeten. Gelukkig was de sfeer aan tafel goed (ach, als het moet gaan we nog even langs bij de Burgermeester, dat deden we vorige keer na de Indonees ook) en was er nog tijd voor een dessert. Hoewel Johannes de rijstpudding aangeraden had, nam ik de specialiteit die door de serveerster aangeraden werd, namelijk een speciale bereiding van pompoen. Gelukkig bleef het een eeindudig verhaal: erg goed, maar ook dit weinig. Ik begrijp nu wel waarom de voor- en nagerechten gemiddeld 4,50 kosten, de kwaliteit is erg goed, maar de hoeveelheid laat te wensen over.

Al met al een lekker diner in een ontspannen sfeer. Nadelen waren de portionering en het feit dat er wel flink wat tijd tussen de gangen zat, waardoor we niet even bij Hermes aan konden wippen, maar dat blijft dan maar in het vat zitten (waar het hopelijk niet verzuurd). Maar voor een diner voordat je de binnenstad van Amsterdam in gaat is het een prima gelegenheid!