Soms zit het mee.....soms zit het tegen.....

De afwerkplekken op het vliegveld van München

Afgelopen week was ik voor een korte business trip in het buitenland. Op de terugweg had ik een stop over op het vliegveld van München. Helaas liepen we bij het initiële vertrekpunt een vertraging op van 45 minuten, terwijl de overstap tijd 40 minuten was. Nu bleken we erg veel wind mee te hebben, dus liepen we flink wat tijd in. De landing bleek echter niet zo lekker te gaan, we konden niet direct aan de terminal aanleggen, waardoor we met een bus naar de terminal gebracht moesten worden. Toen de bus stil stond sprong ik eruit, rende naar Gate G9, zette nog even een tandje bij en.......zag dat de gate al gesloten was. Ik ging snel naar de balie van Lufthansa en daar werd me verteld dat drie minuten geleden gesloten was en ondanks mijn pogingen weigerde de Duitse Dames de gate weer te openen, waardoor ik de volgende 25 minuten nog naar het vliegtuig waar ik in had willen zitten kon kijken, totdat hij los ging van de terminal. De dames wilde me natuurlijk wel direct op de volgende vlucht naar Amsterdam zetten. Dat lukte, maar die vlucht ging wel 5 uur later! Dat was toch wel een grote teleurstelling en ik stond ondertussen al te tollen van de jetlag.

Toevallig zatten bij Gate G9 de NapCabs. Dat zijn kleine containers waar een bed in zit en een bureau met internet waar je aan kunt werken. De NapCabs zijn ook geluiddicht, zodat er veel rust is. Ik overwoog serieus om een paar uur hier plat te gaan. Maar toen ik naar binnen keek, kreeg ik wel heel veel connecties met de peeskamertjes op de Wallen in Amsterdam en dat deed me besluiten om het toch maar niet te doen. Daarom maar op naar de Lufthansa Business Lounge, daar waren goede stoelen en lekkere werkplekken, maar erg weinig te eten. Maar ik had toch niet zoveel trek, dus zette mijn laptop aan en de emails begonnen binnen te stromen. Het was makkelijk om me even af te sluiten en te concentreren en ik heb zelden zo een paar efficiënte uren werk meegemaakt als die uren, waardoor de tijd uiteindelijk wel snel voorbij ging. De vlucht naar Amsterdam was verder prima te doen, de kist was nog niet eens voor 75% gevuld dus ik had ruim plaats en iets meer dan een uur later zette ik weer voet aan de vast grond van Amsterdam en nog een uur later was ik met de trein van Schiphol naar Halfweg gereisd, waar ik door Daan en Jeroen opgehaald werd. Home sweet home!