Eindelijk weer eens bij De Nederlanden

Snoekbaars uit de Vecht met paling, de echte signature dish

Vandaag was en uitstekende gelegenheid om het noodzakelijke met het aangename te combineren. Ik had een sessie staan met het delivery management met een van onze leveranciers, en dat was een goede vriend van me, Hein Jurg. Om een goede relatie tussen de bedrijven verder te bewerkstelligen, spraken we 's middags af bij De Nederlanden, zoals de vaste lezers van het blog weten een van mijn meest favoriete restaurants. Het was alweer een tijdje geleden dat ik langs was geweest, maar de ontvangst was er niet minder gastvrij om!! Bij binnenkomst kon ik direct Jan Willem en Martijn de hand schudden. Na een tijdje met Martijn hebben staan kletsen over zijn toekomstplannen met Smaragd Wijnen (en echte aanrader, Martijn heeft overigens hele goede selecties voor de feestdagen, waarin oa Italie centraal staat, de echte liefhebber moet echt eens op zijn site gaan kijken en contact opnemen), kwam Wilco ook even bijpraten. Dat werd helaas onderbroken omdat ik Hein, die aan het ronddolen in Vreeland was, naar De Nederlanden moest loodsen. Maar dat lukte gelukkig snel en 5 minuten na het telefoongesprek zaten we heerlijk bij de open haard.

Het hoofdgerecht: filet van ree

Na eerst wat amuses in de lounge gegeten te hebben, kwam Wilco met de kaart, maar de traditionele zin werd weer gesproken: "....of zal ik gewoon wat gangetjes koken?". Tja, dat zijn aanbiedingen die je niet af kan slaan. En ook deze keer werden we niet teleurgesteld. De aftrap was vleugel van de rog, met een heerlijke decoratie van kerrie en nootjes. Daarna kwam een prachtig stukje Griet, dat gesmoord was in de champagne. Zo mals, dat het met een rietje naar binnen te zuigen was. Een hele verrassende combinatie. Daarna kwam voor mij het gerecht van de dag: snoekbaars uit de Vecht, met paling. Oh mijn God, wat heerlijk, dit is echt de signature dish van Wilco en ik kan alleen maar zeggen dat iedereen die naar de Nederlanden gaat dit gerecht absoluut moet eten!! Als je het niet doet, dan doe je je smaakpapillen onrecht aan! Echt smullen. Daarna volgende een mooi stuk eendenlever, waarna het hoofdgerecht een seizoensklassieker bleek te zijn, ree op twee wijzen bereid. Als laatste gangen volgende de kaaswagen met een mooie selectie (grappig was de Vinkethaler, de Vinkeveense variant van Emmenthaler), een dessert met spongecake en sherry ijs en als afsluiter heerlijke cappuccino met een kleine selectie friandises.

Klassiek genoeg verlieten we als laatsten het restaurant, precies op het moment dat de diner service van De Nederlanden begon :-). Het was weer geweldig, eten helemaal top en de gastvrijheid die weer voelde alsof je in je eigen woonkamer zat. Wel vervelend dat we op het laatst hoorde dat Caroline met een hersenschudding op bed lag (schaatsen is gevaarlijk voor je gezondheid). Oh ja, de afstemming met Hein verliep ook uitstekend, maar met die saaie details zal ik jullie niet verder vermoeien :-).