Het Louvre

Jeroen bij de Venus van Milo!

Woensdag was alweer onze laatste dag in Parijs. Er was nog zoveel te zien en zo weinig tijd. Om er het meest van te maken besloten we om de activiteiten te concentreren op een plek: het Louvre! Deze stond hoog op de lijst van zaken die Jeroen wilde zien. Inmiddels kenden we de weg naar en in de metro intussen, dus met een minuut of twintig waren we bij misschien wel het bekendste museum ter wereld. We zagen al snel de wereldberoemde pyramide bij de ingang......en daarachter de bijna even beroemde lange rij mensen die naar binnen wilden. Foutje van ons: we hadden natuurlijk gewoon kaarten on line kunnen en moeten bestellen, dat had ons twintig minuten tijd gescheeld. Maar uiteindelijk ging het best wel snel, zelfs toen bleek dat een ongenode gast Ans haar rugzak had doorzocht. Binnen was het erg druk, zeker op de looproutes naar de meest bekende kunstwerken. Als je daar naartoe loopt, dan merk je ook hoe groot het museum is (ze hebben dan in totaal ook maar liefst 400.000 kunstwerken in de collectie, die natuurlijk niet allemaal tentoongesteld worden), je kunt er met je Fitbit genoeg stapjes halen op een dag.  Oh ja, wel leuk om te vermelden: de kosten van de kaartjes voor het gezin zijn 24 Euro totaal. Ter vergelijking is dat het geweldige goochel museum ons 32 Euro kostte. Nogmaals: wat een afzetters die goochelaars, ze goochelen zo je geld weg!

Bij de pyramide van het Louvre

Onze eerste stop was het schilderij waar Jeroen zijn zinnen op had gezet. Hoe verrassend, dat was de Mona Lisa. Ik wist al dat het een klein schilderij was, maar in het echt was het nog kleiner dan ik had gedacht. En het was er erg, erg druk! Met name drommen met Japanners en Chinezen verdrongen zich voor het kleine schilderij. Nou, wij waren voor geen kleintje vervaard, ik zette Jeroen op mijn schouders en baande mij een weg door de gele zee om Jeroen vooraan te krijgen, zodat hij een mooie foto kon maken van zijn favoriete schilderij. Na de laatste klik van hebt toestel hoorde ik boven me een keihard "yes!!" en kon ik een lach op mijn lippen niet bedwingen. Heerlijk dat hij daar zo enthousiast over kan zijn. Daarna liepen we door zalen vol met Italiaanse en Spaanse schilderijen, om daarna af te dalen naar de Griekse vleugel om de Venus van Milo te bewonderen en daarna snel door te steken naar het Egyptische gedeelte van het Louvre, waar prachtige beelden te kust en te keur stonden. Heerlijk om doorheen te struinen.

Ondertussen liepen we al bijna vier uur door het museum en werd het tijd om de stutten te trekken, want de reis naar Halfweg moesten we toch eens beginnen. Eerst nog een goede lunch tegenover het Louvre gegeten, daarna met de metro terug naar Jack's Hotel, de auto inladen (dat ging snel, deze keer paste de bagage prima in de auto) en daar gingen we. Halfweg, here we come.