Pont des Arts

Ons slot zit goed vast!

Na een redelijk ontbijt in Jack's Hotel (iets meer dan het standaard Franse ontbijt van een croissant met jam en een kop koffie), vertrokken we rond 9.30 uur vanochtend om te starten met wandeling 1 uit het boekje 100% Parijs. De metro bracht ons op het Île de la Cité, het eiland wat ooit het begin van Parijs was. De eerste passen brachten ons langs Sainte Chapelle, La concergierie en het Place Dauphine. Hierna betraden we de Pont Neuf, maar toen gebeurde er iets geks: waar we normaal de route feilloos volgen, zag Jeroen nu in de verte de Pont de Arts. Dit is de brug waar mensen elkaar de liefde betuigen door een slot met hun namen erop aan de brug vast te maken en de sleutels in de Seine te gooien. Dat moest natuurlijk direct gedaan worden (dat klinkt als Jeroen :-)), dus liepen we langs de rivier naar de brug. Gelukkig konden we onderwerg bij elk stalletje dat we tegen kwamen een slot kopen en schreven we onze namen daarop. Een sprint verder waren we op de brug en daar bleek het best lastig te zijn om nog een plek te vinden, maar Jeroen was natuurlijk voor geen kleintje vervaard. Het duurde nog even, omdat met zijn kleine handjes het soms wat moeilijk was om het slot vast te maken, maar uiteindelijk lukte dat ook, om daarna samen met Daan en een een, twee, drie in Godsnaam, de sleutels van het slot zo de Seine in te mieteren. Ik vond het een erg mooi moment, zeker de gedrevenheid waarmee Jeroen zich hierin stortte en hoe hij naar het slotje bleef kijken en aan het eind zei "nu blijven we zeker voor altijd bij elkaar!". Daar gingen mijn ogen toch wel een beetje van tranen, moet ik eerlijk zeggen!!