Vliegen in de Canyon

Na een ontbijt in het hotel (we hadden tegoed bonnen en we zijn Nederlanders, dus daar maak je gebruik van) , pakten we onze spullen en reden naar Maverick Helicopters. Eerst even een rondje verkeerd over het vliegveld, maar om half elf waren we aanwezig. Daar ons aangemeld met onze reservering, we werden even gewogen (aai, aai, aai, ik ben in de vakantie al 3 kilo aangekomen....) om te zien of de helicopter het zou houden en toen een half uurtje wachten. er werd ons wel gevraagd om de veiligheidsvoorschriften even goed door te nemen en dat was maar goed ook! Anders had ik niet geweten dat er geen wc aan boord is en dat de piloot niet kan stoppen als je moet plassen en dat het niet toegestaan is om de deur van de helicopter tijdens de vlucht te openen!

Stipt om 11 uur werden we door onze piloot, Ed, opgehaald. We kregen nog even een korte instructie, moetsen een zwemvest om onze heup vastmaken en een vierpuntsgordel omdoen en toen waren we "set to go". Na eerst een stuk over het bos gevlogen te hebben kwam na ongeveer 4 minuten eigenlijk gelijk het hoogtepunt van de vlucht: het moment waarop je "over the rim" de canyon invliegt. Dat is echt adembenemend! Het is immens, en geweldig mooi in al zijn woesternij. De omslag van bos naar canyon is eigenlijk met geen pen te beschrijven, qua gevoel vond ik het net iets wat ik in Zuid Afrika heb meegemaakt: je draait een weg op en er staat een olifant voor je neus. Je weet dat het eraan zit te komen, maar het is nog onverwacht hoe het er dan uit ziet. WOW!!!!

In de rest van de drie kwartier duurende trip kregen we vele mooie plekken van de Canyon te zien. Zo zagen we bijvoorbeeld waar de Colorado river en de Little Colorado bij elkaar komen en het water plotselling turquoise wordt. We zitten zelf aan de south rim en de helicopter vloog gelukkig ook noor de north rim (30 km) om ons daar stukken van te laten zien. Dat zit er een heel stuk anders uit, want er is daar veel meer water en het is er in de Canyon een heel stuk groener.

Om 12 uur strak waren we weer terug op het vliegveld. Daar kochten we een foto en de DVD van onze vlucht als herrinering. Op de DVD hoor je ook de mensen in de helicopter praten. Ik ben niet zoveel aan het woordm, want het enige jammere van de trip was dat ik luchtziek werd (een vliegtuig is toch wat anders dan een helicopter heb ik gemerkt), dus dan ben ik meestal niet zo spraakzaam. Maar al met al was het een briljante ervaring die Hans en ik zeker niet hadden willen missen!!! Het geeft een heel specifiek beeld van de Canyon en dat is toch waar deze hele tocht voor begonnen is!!