Maar onderweg passeerden we een mooi bord met daarop “Family Restaurant Apple Annie”. Tja, dat vraagt natuurlijk om een tussenstop. En na eerst een afslag genomen te hebben waar niets te doen viel (anders dan de plaatselijke bevolking observeren), vonden we uiteindelijk de goede afslag. Want wij gingen er vanuit dat bij Apple Annie natuurlijk de beste appeltaart te vinden was. En jawel, appeltaart was een specialiteit. Verder was het een diner waar voornamelijk wat oudere Amerikanen (zo van rond begin 60) lekker aan het eten waren. Maar voor een lunch was het te vroeg, dus namen we een appeltaart mee, tot groot plezier van Daan (hij is een grote liefhebber van appeltaartjes!). Minder plezier had hij toen hij hoorde dat hij moest wachten om een stukje te mogen eten. Ok, Apple Annie gehad, nu verder naar Yosemite!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten