Relaxed en Vinkeles revisited

Zaterdag was het tijd voor een uitje. Daan en Jeroen hadden al een tijd zitten vragen of ze een keer bij oma Leny en opa Hans mochten logeren en gisteren voegden we die daad bij het woord. Dus bepakt en gezakt leverde ik de heren rond twee uur af in de tweede Jan Steenstraat en werd daarna door Jeroen vriendelijk verzocht om toch maar snel op te krassen :-). Ik daarna terug naar huis, waar Ans en Hinkje al waren vertrokken om een K-Zus opdracht uit te voeren in Halfweg bij Gunny en Edward. Dat gaf mij de kans om Dawn of War 2: Chaos Rising uit te spelen (met het vernietigen van een Nurgle Demon aan het einde, wat moet ik nu met mijn avonden doen, dan maar weer wat Agile boeken bijlezen :-)), wat precies lukte voordat de dames weer terug waren om 18.00 uur. Daarna even omkleden want 's avonds gingen we naar Vinkeles! Het begon alweer goed, want we konden echt op de plek vlak voor de deur parkeren. Na kort in de lounge te hebben gezeten, werden we door Bart Dignum (de sommelier, die deze keer ook maitre Casper Westerveld verving) naar onze tafel gebracht. Om ons goed te laten spijzen en laven, kozen we het chef's signature menu. Ik had hier al een keer met René kennis mee gemaakt, maar voor de dames was het helemaal nieuw. Ik vind het altijd een bijzonder goed signaal als je het menu voor de tweede keer eet en je het weer geweldig vind. En dat was deze keer weer het geval. Ik zal niet weer alle gerechten de revue laten passeren, want dat heb ik in mijn vorige Vinkeles blogpost al gedaan, dat wordt overkill.

Het was goed om te zien dat het wederom allemaal top gemaakt was en dat Bart en Bob (de ober) ons een geweldige avond hebben bezorgd. Voor Hinkje was er één minpuntje: dat was de anjou duif, die viel niet helemaal in de smaak, helemaal al niet meer toen bleek dat ook het niertje (en nee, dat is dus niet het boutje :-)) en het hartje geserveerd werden op het bord en dat de jus van het karkas getrokken was. Die liet Hink even aan haar deur voorbij gaan, maar dat was wel voor te stellen. Ans had bij het begin al aangegeven slechts twee glazen wijn te nemen, maar ze kon de verleiding van Bart zijn keuzes niet weerstaan (en Hink ook niet), zodat ze uiteindelijk vier verschillende wijnen had, en van sommige meer dan één glas. Blijft toch een verrijking van de ervaring, En nee, ik heb het zoals gewoonlijk gewoon bij water gehouden, het edele druivensap kan mij nog steeds niet bekoren. Zoals ook gebruikelijk verlieten we het restaurant als laatste, om 00.45 uur gingen we weg, met een bon voyage wens van het Vinkeles team. Ik zeg: tot gauw!!