Na de hoge golven was het tijd om eens even goed in het zand te spelen! Ans had voor Daan en Jeroen emmers en schepjes gekocht en die wisten de belhamels goed te gebruiken (vooruit, ook papa deed mee met het graven van een gat, wat vervolgens door Daan met water gevuld werd en uiteraard daarna instortte). Ondertussen deed Ans een verwoede poging om een Sudoku op te lossen, maar faalde daarin. Het echte jammer is dat ze tot nu toe nog geen enkele puzzel uit het boekje (1 ster) op heeft weten te lossen. Hierna vonden we het welletjes op het strand (na ongeveer 2,5 uur) en gingen we terug naar de auto. Daar kwamen we er wel achter, dat het inmiddels was drukker was geworden. Lees: de hele parkeerplaats stond vol en er werden nog steeds mensen toegelaten (wat op zich al bijzonder is). Snel omkleden van de jongens dus om plek te maken. Bij het uitrijden reed Dennis bijna een plots opduikende fietser (op een parkeerplaats, wat doet die daar!!) voor zijn toedeledokus, maar door een kordate schreeuw van Ans kon dit nog op het nippertje voorkomen worden. Vervolgens met de pond terug naar het vaste land en op zoek naar een restaurantje voor de lunch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten