vrijdag 10 juli 2009

The walk of fame en het chinese theatre


Wat in direct opvalt, is dat alles in Los Angeles ver van elkaar ligt. Daar waar het in San Francisco redelijk compact is en in New York bijvoorbeeld alles de hoogte in gegaan is, is het in Los Angeles de breedte in gegaan. Dus je moet even wat tijd uittrekken als je van A naar B wilt komen. Na eerst een stukje downtown gezien te hebben, gingen we naar het Chinese Theater (waar de handen in het beton staan) en de Walk of Fame (waar alle sterren in het trottoir zitten). Op weg ernaar toe vertelde Alfredo veel zaken over films en tv series, daar wist hij wel heel erg veel van (meest gequote film uitspraak "my name is Bond......James Bond").
Onze eerste stop was een feit en we mochten 50 minuten daar doorbrengen. Dat lijkt dan altijd een flike tijd, maar uiteindelijk heb je altijd tijd te kort. Eigenlijk hadden we hier wel een halve dag door kunnen brengen. We liepen eerst een deel van de straat af, maar er zijn wel HEEL VEEL sterren, ik krijg de indruk dat je niet altijd evenveel hoeft te kunnen om een ster te krijgen (soms hoef je zelfs niet eens te bestaan, getuigen het feit dat bijvoorbeeld ook Donald Duck en Godzilla een ster hebben gekregen). Je kunt overigens in 5 categorieën een ster krijgen en alleen Gene Autrey (de zingende cowboy) is de enige die in alle 5 de categorieën een ster heeft. Na veel speurwerk vond Ans de enige ster die haar interesseerde: Barbra Streisand (volgens Alfredo een echte diva, wat een ander woord voor bitch was).

Daarna gingen we naar het chinese theatre, waar in het cement allemaal voet afdrukken van sterren staan. Aangezien we wat veel tijd hadden besteed aan het zoeken van de sterren en nog even een winkel binnen gelopen waren, was er weinig tijd om hier lang rond te kijken. Er zijn veel mensen die iets in het cement hebben achtergelaten, zo vond Daan al snel de voeten van Donald Duck. Daarnaast lopen er veel mensen verkleed als film figuren, zoals Yoda (wel een beetje groot, want de "echte" is ongeveer 80 cm, Darth Vader, Marylin Monroe en Jason Voorhees. Met die laatste had Dennis nog een innig contact (zie later). Na het maken van wat foto's snel terug naar de bus, want om 11 uur gingen we naar een volgende stop, Mel's diner, waar we een lunch gingen nuttigen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten