Einde van de reis naar Chicago

Gelukkig heb ik het t-shirt nog (nou ja, exclusieve polo mag ook :-))

Door de douane waren we snel heen, voor de vorm deden we dat met onze Privium kaart, maar met ons gewone paspoort waren we sneller geweest. In tegenstelling tot de heenreis kwamen onze koffers bijna als eerste van de band en tien minuten later zaten we in de taxi naar Halfweg. Daar aangekomen bleken Willy en Jos alle hekken op slot gedaan te hebben en wij hadden geen sleutels bij ons!! Dan maar aanbellen en gelukkig waren ze al wakker en nog voordat ik de deur door was, vloog Jeroen me al in mijn armen, waarna ook Daan snel volgde. Ook de harde programma manager kan het dan net even niet droog houden. Jos en Willy hadden net de ontbijttafel gedekt en onder het genot van een paar bruine boterhammen met Old Amsterdam vertelden we wat highlights (maar het blog was goed gelezen, merkte ik, dat deed me goed :-)) en gaven we Daan en Jeroen hun nieuwe kleren, waarvan Daan dacht "leuk, ik ga weer spelen", maar waar Jeroen helemaal in zijn nopjes was met zijn shirt van Psycho Baby (van de Beastie Boys, echt cool!!!) en zijn donszachte vest van de GAP. Maar omdat we geen leuke dingen voor ze mee hadden genomen, mochten ze iets in de speelgoedwinkel uitzoeken. En zo stond ik om 10 uur weer bij de Toys XL en begon het normale leven in Halfweg weer. Nu alleen nog even onszelf door de jetlag heen werken, en we zijn weer helemaal up & running.