Hancock Tower

Prachtig beeld van Chicago

Na het verlaten van Lou Malnati zagen we dat we dicht bij de Hancock Tower waren. Met een minuut of tien waren we bij de ingang van de lift naar de Hancock Signature Lounge die op de 96ste verdieping gevestigd is. waar zaterdag ongeveer een rij van meer dan 100 mensen stond, stonden er nu om prcies te zijn.....nul. We konden gewoon de lift aanroepen, instappen en binnen twee minuten stonden we op de bovenste verdieping. En wat een geweldig uitzicht gaf dat wel niet, de hele bar is rondom van grote ramen voorzien, zodat je alle delen van Chicago in het oog hebt. Helaas was er een klein beetje mist, maar de stad in zijn geheel was prima te zien. Het mooiste beeld bleek overigens nog in de dames toiletten ze zijn, waar geheel glazen muren waren (en waar Ans ook deze foto genomen heeft). Heel erg lang zijn we echter niet in de Signature Lounge gebleven. Bij het uitstappen van de lift merkte ik al dat Ans een beetje stil viel en hoe dichter we bij de ramen kwamen, hoe stiller ze werd. Toen we bij het raam gingen zitten en ze haar stoel een stuk naar achteren schoof, wist ik al hoe laat het was: de hoogtevrees had net even teveel vorm aangenomen. Dus na een kort bezoek van een paar minuten en het uitzicht in ons opgenomen te hebben, vertrokken we weer uit de Signature Lounge (wat ons overigens een cola van 13 dollar scheelde, end aardoor de hele ervaring ons dus geen cent gekost had, wel even anders dan als je kaartjes voor het observatory deck neemt, dat ook nog eens lager in de toren ligt :-)), liepen regelrecht de lift in en een minuut later waren we weer 96 verdiepingen lager en met beide beentjes op de grond.  En ook dat was eigenlijk wel een fijn gevoel! Ik denk dat we het uitzicht van de bovenste verdieping van de Sears Tower maar laten voor wat het is :-).