Telefoon, telefoon, telefoon, telefoon

Hallo, kun je even wat drinken komen brengen?

Afgelopen week was er weer even een klein stress momentje. De zeer professionele leidsters van De Hoek (de opvang van Daan en Jeroen) hadden even fijn over het hoofd gezien dat ze Daan op moesten halen, waardoor het arme kind 15 minuten stond te wachten en er niemand kwam. Nu had ik voor Daan al een keer een goedkoop mobiel abonnement gekocht bij Simpel (2,50 per maand, ik kan het er niet voor maken) en die in een oude Motorola Razr gestopt. Maar tot op heden waren we toch wat huiverig om Daan de telefoon mee te geven. Maar vandaag mocht hij er dan mee op stap gaan, want dat geeft toch wel een wat veiliger gevoel. Na een paar proefbelletjes had Daan het onder controle. Daarna ging hij samen met Ans en Jeroen een stukje fietsen. Toen hij terug kwam, zag ik hem de poort binnen komen en zijn telefoon uit zijn zak halen. Drie seconden later ging mijn telefoon en kreeg ik Daan aan de lijn die me vroeg of ik even de deur voor hem open kon doen. De rest van de dag werd vervolgd met belletjes of ik even wat drinken naar boven kon komen brengen, of ik al bezig was de Phineas & Ferb film aan het downloaden was, of ik zijn teen even kwam verzorgen en of ik Jeroen even stil kon krijgen. En toen ik even buiten was, kwam Daan mijn telefoon brengen om bij me te houden, want anders kon hij mij niet bellen. Toch maar even een klein gesprekje gevoerd dat hij best mag bellen en zeker als het dringend is, maar dat niet voor ieder wissewasje het de bedoeling is dat hij aan de lijn hangt en zeker niet als hij 20 meter van me af is. Het zal nog wel even wennen worden, maar ook op dit gebied wordt een van onze kleine jongens groot (en ik denk dat die andere nozem er niet snel na volgt :-)).