HTC Snap

De HTC Snap: wij worden geen vrienden

Zoals enkele tijd geleden al aangegeven heeft mijn Blackberry de geest gegeven. Door Nathalie werd een ultieme poging gedaan om een nieuwe te bestellen, maar helaas was die weg afgesloten en mocht ik me gaan verheugen op het werken met de HTC Snap. In de tijd dat het duurde dat deze geleverd werd, moest ik even uit de voeten kunnen met mijn iPhone 4, waar ik de mail van Rabobank op ingerold had (helemaal officieel en ondersteund door een certificaat, dus prima veilig). De levering van de HTC Snap duurde twee weken en in de tussentijds kon ik eigenlijk wel prima uit de voeten met de iPhone, typen op het touchscreen ging steeds beter, maar nog steeds niet zo snel als op de Blackberrys die ik gehad heb. Toen ik de HTC Snap kreeg, duurde het even voordat ik hem uitgepakt had en toen ik dat gedaan had, bleek het activeren een hels karwei te zijn. Waar de Blackberry bijna vanzelf ging, duurde dit echt een eeuwigheid voordat alle stappen doorlopen waren. Maar goed, dat is eenmalig, dus daar kom je wel overheen. Daarna ging ik met de Snap aan de slag. Of misschien beter gezegd: ik probeerde ermee te werken. Ik kan niet anders zeggen, dan dat het een wereld van verschil is. Qua uiterlijk lijken de HTC Snap en de Blackberry op elkaar en de Snap is zelfs was dunner en lichter. Maar het toetsenbord is niet handig. De toetsen zijn net te klein en de tab-toets zit op een onhandige plaats, waardoor je die veelvuldig intikt als je de A in wilt typen. Daarnaast is de interface volstrekt niet overzichtelijk (je hebt niet snel een eenduidig overzicht) en moet je echt zoeken naar wat de knoppen nu eigenlijk betekenen. Nu kan het zijn dat ik nog even door moet bijten en even hieraan wennen, maar het eerste gevoel is echt veel minder positief dan bv de eerste bakelieten Blackberry die ik ooit kreeg. Ik zet nog even door, maar het zou me niet verbazen als ik uiteindelijk overstap om nog maar met één telefoon te werken (ook op kantoor), zijnde iPhone. En dat had ik echt twee maanden geleden nooit verwacht te schrijven!