Een verkeerde aankoop

De miskoop en de goede koop

Een maand geleden (jemig, idd, het is alweer een maand geleden, het lijkt gisteren) was ik met Simon en Rene in Miami. Op zoek naar een iPad2 voor Simon (die hij in Nederland overigens inmiddels gevonden heeft), kwamen we bij de Apple Store in Miami Beach. Helaas geen iPad2, maar omdat mijn hoesje van mijn iPhone er inmiddels de brui aan had gegeven kocht ik daar wel een nieuwe. In tegenstelling tot mijn eerdere hoesjes, kocht ik er een met een klepje. Op het eerste gezicht zag die er heel erg leuk uit en dat is hij eigenlijk ook. Echter, hier kwam echt het adagium van gebruikersvriendelijkheid naar voren. Hoewel het leer er mooi uit ziet en het systeem op zich ook goed werkt, word je er helemaal kriegel van als je de iPhone wilt gebruiken!! Door de leren rand kun je de toetsen aan de buitenkant van het toetsenbord niet goed bedienen. Als je een foto wilt maken, moet je de iPhone eruit halen, dat is niet erg, maar dan moet je drie knoopjes losmaken en daarna, als de iPhone weer terug gaat weer allemaal vast maken. En het drukkertje om de voorflap weer vast te maken past lastig, maar het leer ervan gaat ook snel stuk.

Al met al kan ik niet anders concluderen dan dat dit een miskoop is geweest van 60 dollar. Maar de ergernis is vele malen meer. Dus ben ik sinds deze week teruggeschakeld op een net, leren hoesje. maar uiteraard wel met een twist: het is een ontwerp van Paul Smith, waarvan de ene kant mooi zwart leer is, maar de andere kant een afbeelding van een cassette bandje is, zoals we die vroeger, in lang vervlogen tijden hadden, en die je zelf samenstelde om muziek te luisteren op je walkman of om indruk op je vrienden of vriendinnen te maken. dat gaf warme herinneringen, dus die moest ik hebben. Inmiddels is het hoesje al gearriveerd en het is idd een trip down memory lane en heel mooi leer, dus mijn iPhone is weer modebewust en gebruikersvriendelijk beschermd!