Jeroen zijn tandje

Een blogpost zonder foto. Simpelweg omdat ik Jeroen moest beloven er geen foto van op internet te zetten. Toen Jeroen twee jaar oud was, was hij met mij aan het spelen op een stoel in zijn toemalige kamer en na een enthousiaste actie, viel hij met zijn tanden op de vensterbank. Grote schok voor papa en nog meer voor Jeroen die er erg van moest huilen. Een bezoek aan de tandarts leverde toen op dat er voor de korte termijn niets aan de hand was, maar dat er iets gebeurd kon zijn dat men nu nog niet kon zien en wat voor later gevolgen kon hebben. Na een paar jaar bleek dat zo te zijn, want een tand van Jeroen begon steeds bruiner te worden en hij kreeg een ontsteking daarboven. Vandaag werd het dan ook tijd om, voordat zijn tandvlees echt aangetast werd, de tand te trekken. Dat was best een heftige ervaring. Hij kreeg eerst valium thuis toegediend, en bij de tandarts lachgas, maar hij was er niet onder te krijgen, Uiteindelijk moest toch de verdoving gezet worden, en dat duurde tergend lang en leidde uiteindelijk tot ene bloedbad, omdat de ontsteking open werd geprikt. En als Jeroen ergens bang voor is....

Het trekken van de tand zelf ging heel snel (minder dan een minuut), en daarna kon ik Jeroen weer lekker knuffelen en hem optillen, want gewoon lopen ging niet meer door valium en lachgas :-(. Hij mocht nog twee speeltjes bij de tandarts uitzoeken, maar daar zag hij ook dubbel, want hij liep met vier stuks naar buiten. Daarna werd hij thuis lekker door mama verwend, terwijl hij op de bank tv lag te kijken en 's avonds ging het alweer een heel stuk beter. Voor hemzelf maar ook voor ons is het nog wel even wennen aan zijn nieuwe aanblik, namelijk een Jeroen zonder voortanden. Het is dat hij graag wil dansen, maar zoals hij er nu uitziet, lijkt hij meer op een bokser :-) !!!