Ron Blaauw revisited

Sante uit Ron Blaauw Amsterdam

Een van de eerste sterren restaurants waar ik ging dineren, was Ron Blaauw (de allereerste was overigens La Vilette in Rotterdam). Ik weet nog goed dat ik met een beetje knikkende knietjes het restaurant in Oudekerk naar binnen ging en vervolgens helemala weggeblazen werd door alle kunststukjes die Ron op het bord toverde. Daarna ben ik er diverse malen geweest, maar de laatste jaren werd de kwaliteit een beetje bedenkelijk. Ron was meer bezig met al zijn andere restaurants en initiatieven, zodat de kwaliteit in het restaurant er echt onder begon te lijden, wat overigens wel gevolgen had voor zijn positionering in de Lekker 100, maar niet aan de klassering bij Michellin (2 sterren). Een paar maanden geleden hoorde ik dat Ron ging verhuizen naar Amsterdam, zijn restaurant Sofia (bekend van het feit dat alle penoze van Amsterdam daar kwam) werd geslachtofferd en op die plek verrees Ron Blaauw Amsterdam. Overigens heeft Ron zijn plek in Ouderkerk behouden, daar zit nu Ron's Vis van de dag.

Het scheermesje van Ron blijft een klassieker

Tijd dus voor een hernieuwde kennismaking. Samen met Rene reisde ik om zeven uur naar de Sophialaan af, waar ik de sleutels van de C5 afgaf aan de maitre, waarna de auto netjes weggezet werd (leve de valet parking, voor de luie restaurant bezoeker). Een vriendin van Rene had aangegeven dat ze Ron zelf goed kende en de beste tafel voor ons zou regelen. Nu was Ron dat kennelijk vergeten of ze was toch niet zo een goede vriendin als ze zelf dacht, want van een extra speciale behandeling heb ik in ieder geval niets gemerkt. Nu was de bediening gewoonweg prima, dus daar was niets op af te dingen! Naast ons zat een ouder echtpaar, categorie aardappel in het keeltje, dat soms net even teveel met ons wilde praten (tenminste naar mijn zin...). Ron zelf was ook in de zaak, zijn taak bestond uit het geven van de kaart en ons een gezellige avond te wensen. Toch wel bijzonder, een chef die met allerlei vage armbandjes rondloopt en een baard van drie dagen heeft staan, komt toch enigszins onverzorgd over. Het menu zag er goed uit, maar we besloten toch de kaas en de klassieker, het scheermesje, toe te voegen.

De uitgebreide recensie komt binnenkort op smulweb. Mijn samenvatting is dat het bijzonder goed eten was deze avond, maar dat ik alle hype die rondom de verhuizing naar Amsterdam toch wat overdreven vindt. Het bombardement amuses is overweldigend en er zitten toppers tussen en iedere gang is uitstekend bereid. Maar wat mij echt gigantisch tegen viel was de prijs. Het zes gangen diner kost 90 Euro, maar met de uitbreidingen kwamen we op 125 Euro per couvert, en dan zit je op  minder gangen dan het menu bij Vinkeles, Vermeer, De Nederlanden of La Rive, maar wel 25 Euro per kop meer kost. En dat vond ik het eerlijk gezegd niet waard. Kwalitatief een strakke 8,5 hoor en het was weer een erg gezellige avond, maar Ron Blaauw Amsterdam gaat niet op mijn lijstje komen om veel vaker heen te gaan.