maandag 6 juni 2011

Je kunt nooit genoeg zonnebrillen hebben

De actuele collectie zonnebrillen, voorop de Oakley Pitboss
In iedere man schuilt een verzamelaar. Tenminste, dat maak ik mezelf graag wijs, omdat ik anders echt een afwijking heb. Spaarde ik vroeger met name de echte jongens dingen zoals platen/ cd's, video's/ dvd's en boeken/ strips, wat ouder geworden kwam ik erachter dat die toch wel wat veel plaats in namen, dit even los van het feit dat je muziek en films inmiddels goed digitaal kunt opslaan en eigenlijk je boeken ook. Overigens merkte ik dat afgelopen weekend weer toen ik eindelijk tijd had om eens serieus naar mijn Nook te kijken en wat ik daar aan eboeken allemaal op kon zetten: je komt dan heel snel op internet heel veel tegen en dat wil ik dan toch wel hebben, hebben, hebben.....maar tijd om het te lezen, nee, die is dan weer moeilijk beschikbaar. Gelukkig zijn er ook zaken die je kunt sparen en waar je minder tijd aan hoeft te besteden, maar die wel een grote aantrekkingskracht hebben.

Een van die dingen voor mij is zonnebrillen (de ander is horloges, maar daar heb ik al eerder over geschreven). Op de een of andere manier hebben die on onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij. Gezien het feit dat ik nog steeds niet over ben gegaan naar gelaserde ogen, ben ik veroordeeld tot geslepen glazen en tot mijn grote teleurstelling moet ik dus iedere keer de Sunglass Hut voorbij lopen. Nu ben ik voor een niet te verwaarlozen deel van Italiaans bloed afkomstig, dus het is wel weer te verklaren, want voor veel Italiaanse mannen is de zonnebril natuurlijk de mode accessoire. Op dit moment telt de huidige collectie zeven brillen (de achtste, een Armini, heb ik kort geleden weggedaan, omdat die nu wel zo oud was dat de glazen mij geen hulp meer gaven). En ja, de goede oplettende lezer ziet er maar zes op de foto liggen (de zevende lag in mijn auto en ik had geen zin om hem op te halen met de pijn in mijn kuit van het hardlopen, sorry....). 

De kenners zullen zien dat het uiteindelijk maar om twee merken gaat: Oakley en Ray Ban. Ik blijk toch uiteindelijk voor de echte zonnebril makers te gaan en niet voor mode merken die het erbij doen (zoals Gucci, Prada, D&G) en het moet ook een beetje "in your face" zijn. Dan springt Oakley er natuurlijk erg uit, met (rechter rij, van achter naar voor) een uitstekende straight jacket, een customized jawbone (voor op de piste, ook de bril van Lance Armstrong) en mijn laatste aankoop, een Pitboss van titanium gemaakt! Van Ray Ban heb ik (linker kolom, van achter naar voor) een bijzonder fraai exemplaar zonder naam :-), een originele Club Master uit Rome en de beroemde Wayfarer (klassiek a la Blues Brothers en Bob Dylan). Zoals een vriend van mij zij "je kan nooit genoeg zonnebrillen hebben", het wordt alleen wel een "hell of a job" om een schema op te stellen wanneer ik welke het beste kan dragen, tips ontvang ik graag :-).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten