Daan is ziek

In het hotel gekomen wilden we nog een korte zwembeurt gaan maken, maar Daan wilde liever naar bed. Ans, Jeroen en ik gingen even een half uur zwemmen en bij terugkomst zagen we Daan er stilletjes bij zitten. We gingen in het hotel eten, maar ook daar taaide Daan af, want hij kreeg niets naar binnen. Dat betekende ook voor de rest dat we snel iets naar binnen sloegen (niet slecht overigens) om daarna terug naar de kamer te gaan. Daan lag al te slapen en na wat gelezen te hebben, volgde de rest zijn voorbeeld. Om een uur of half twee werd ik echter wakker, omdat Daan uit bed was gekropen en kokhalzende geluiden maakte op het toilet. Hij zag er verschrikkelijk wit uit en kon zich alleen maar verontschuldigen dat hij de vakantie aan het verstieren was. Dan draait je hart echt om als je dat hoort en ik kon het ook niet droog houden. Na een hele dikke knuffel en een half uur met hem in mijn armen gezeten te hebben en gepraat te hebben, stopte ik hem om twee uur in bad, waar hij van ontspande. Een hoofdstuk uit Deltora en een goede afdroogbeurt verder, was hij ontspannen en relaxed genoeg om weer naar bed te gaan en direct in een diepe slaap te vallen. Mij lukte dat echter niet, want ik bleef telkens luisteren of hij nog slaapte, waardoor mijn nachtrust erg beperkt bleef.