Tot ziens, Bath!

Hij had weer praats

Dat we moe waren van de emoties rondom Daan was wel te merken, want we werden allemaal pas rond half negen wakker en dat is voor ons echt laat. Na wat opgeruimd te hebben, onder de douche te zijn geweest, wilden Daan en Jeroen een yoghurtje halen, maar die bleken al bijna op te zijn aan het magnifieke ontbijt buffet van het Holiday Inn. Sterker nog: het buffet bleek al gesloten te zijn, maar Ans wist er toch nog een voor de poorten van de hel weg te slepen. Ons ontbijt haalden we daarom maar bij Litlle Lime Lounge en daar was maar een woord op van toepassing: erg, erg goed. Voor 5 pond heerlijke eggs Benedict, dat was echt geen geld. Een goede bodem om op pad naar Wales te gaan. Die was wel nodig, want het was inmiddels begonnen met keihard te regenen. We reden richting Bristol en al snel hadden we de buitenwijken van Bath achter ons. Ik zei het een welgemeend "goodbye", de dingen die ik van Bath gezien heb smaakten naar meer, maar de plekken die ik inmiddels het beste daar ken zijn de dokterspost, het ziekenhuis en de Sainsbury apotheek, dat waren niet de dingen die ik mee vooraf voorgesteld had zo goed te leren kennen. Maar Daan voelde zich vandaag wel weer aangesterkt en ging zonder pijn(tjes) de auto in, dat was een goed teken. Dus met veel goede moet verlieten we Engeland en reden we in minder dan een half uur een nieuw deel van het Verenigd Koninkrijk binnen: het ruige Wales. Spannend, want daar gaan we een paar flinke wandelingen maken en dan moet Daan wel in top conditie zijn.