Wildpark Halfweg

Restanten van de duif

Soms word ik er weer eens op gewezen op wat een bijzonder plekje in Nederland ik eigenlijk woon. 3000 m2 grond met erg veel groen erop, middenin een woonwijk in Halfweg. De meest recente gebeurtenis om dat weer eens onder ogen te zien, was een paar dagen geleden. Na een  bezoek aan Haarlem liepen Ans, Daan, Jeroen en ik vanaf onze poort naar huis, toen we opeens aan onze linkerhand van tussen de boom een wit grijze schim weg zagen vliegen, met iets in zijn poten. Vlak voor de schuur liet de vogel hetgeen hij in zijn poten had vallen en vloog weg. Toen we naar de plek keken vanwaar de "vogel gevlogen" was en zagen er allemaal andere veren liggen. De conclusie was snel getrokken: een roofvogel had een duig te pakken gekregen en probeerde zojuist met hem weg te vliegen, maar dat was niet gelukt. We besloten om eerst onze lunch te eten en daarna maar de restanten van de duif op te ruimen. Toen ik vanuit de keuken echter naar buiten kreek, zag ik opeens de vogel, die na wat onderzoek een torenvalk bleek te zijn (een prachtig beest, trouwens!), heerlijk voor ons kantoor zitten. Hij was bezig zijn prooi op te eten. Heel voorzichtig probeerde Ans buiten dichterbij te komen om een foto te nemen, maar de instincten van de valk bleken heel erg scherp te zijn en bij het minste of geringste vloog hij alweer weg. Alleen deze keer wel met de restanten van de duif in zijn poten. Dat betekende dat wij op de plaats delict alleen veren vonden (soms met een klein stukje duif er nog aan) en de maaginhoud van de duif. Op die manier komt de werking van de natuur wel heel erg dichtbij. Dat was me in mijn vorige huizen toch nooit gebeurd.