Hans van Zetten

Die Hans, wat een enthousiaste vent!!!

Vandaag kwam ik precies op het juiste moment thuis. Epke Zonderland ging turnen en won goud. Een prestatie die nog geen enkele Nederlander in meer dan 100 jaar had geleverd. Prachtig om te zien. Maar wat mij bijna nog meer bij bleef, was het commentaar van Hans van Zetten. In de afgelopen dagen viel al op dat hij een van de meest enthousiaste commentatoren was, maar vandaag brak hij wel alle records. Voor de oefening vertelde Hans al dat hij vannacht niet geslapen had van de spanning (hopelijk had Epke dat wel gedaan), omdat hij te zenuwachtig was geweest voor deze wedstrijd. Tijdens de oefening viel hij in de ene superlatief na de ander, maar je had geen enkel moment het idee dat het ingestudeerd of gemaakt was, het was 100% gemeend. Tijdens de twee turnoefening daarna kon je Hans bijna horen nagelbijten en toen Epke de gouden medaille won ging Hans nog meer uit zijn dak dan de Fries. Het hoogtepunt was dat Hans alle kinderen die keken opriep om naar een turnhal te gaan om daar lekker aan de slag te gaan. En dat het een super gevoel was, jongens en meisjes, als je een reuzezwaai aan de rekstok maakt. Hij herinnerde zich dat nog van zijn eigen turntijd en hij kon het iedereen aanraden om daar naartoe te werken en wellicht de weg van Epke te volgen.

De emotie klonk door in de huiskamer. Het is toch geweldig om iemand te vinden die zo enthousiast is over zijn passie, ik was per direct fan. Vele malen beter dan het saaie en obligate commentaar bij bijvoorbeeld de Tour de France van Herbert "Snurk"  Dijkstra en Maarten "Zwets:" Ducrot, of de flauwe en volledig voorbereide woordspellingen van Frank Snoeks. Als elke wedstrijd zo van commentaar voorzien wordt, is het alleen luisteren daarnaar al een feestje, los van het uiteindelijke resultaat!