The Old Sailors en "hoe komen we terug?"

Tijd voor soep!

Bij The Old Sailors had Ans een tafel voor ons gereserveerd en dat bleek geen overbodige luxe te zijn. Het was er erg druk, flink wat Welshmen trakteerden zich op een lunch buitenshuis voordat ze de pubs onveilig gingen maken. Het was lekker om de voeten zo te laten rusten, terwijl we op onze wenken bediend werden, ook al waren we binnen komen zetten met gigantisch vieze schoenen en met modder vol zittende broeken. Kennelijk kregen ze wel eens vaker wandelaars op bezoek. Vlak bij zee konden we natuurlijk niet anders dan voor seafood te gaan. Ans had St Jakobsschelpen en ik een verse krab salade (de specialiteit van het huis). Beide gingen erin als Ketellapper en ook de jongens aten hun buikjes rond. Na een blik op de dessertkaart, bleken de buiken echter nog wat ronder te kunnen, maar gelukkig waren we wel zo slim om niet voor iedereen een dessert te bestellen, want sommige ogen waren toch groter dan de maag.

Ik mocht toch nog mee met de bus

Na twee uur erg gezellig bij The Old Sailors gebivakkeerd te hebben, was het tijd om de terugweg te aanvaarden. We hadden er een beetje  op gerekend dat we dezelfde weg terug zouden lopen, maar dat zagen Daan en Jeroen toch niet zitten. Wat te doen, want een bus en een taxi heb je hier niet zo te pakken. Uiteindelijk besloten we om naar een groter dorp, Dinas, te lopen, omdat daar meer bussen kwamen. Dat was toch weer een paar kilometer en dit keer alleen flink bergop. Bij de bushalte zagen we dat we drie kwartier moesten wachten, terwijl Newport maar 3 mijl was. Alleen was dat over een weg zonder voetpad en dat vonden we net te gevaarlijk met Daan en Jeroen erbij. De enige optie was dus wachten op de bus, die stipt op tijd kwam. De busrit duurde precies vijf minuten en we werden bijna voor het hotel afgezet. Moe maar voldaan gingen we Llys Meddyg binnen, genoten we weer van de douche en het bad en besloten we dat we vanavond niet uit eten gingen, maar een "picknick op bed"  gingen houden met het eten dat we nog hadden, aangevuld met wat boodschappen van de Spar (met een heerlijke cheddar uit Wales!). Die picknick hielden we, nadat Jeroen en Daan nog naar het strand in Newport gingen en Jeroen als een echte bruut nog de zee in ging om daar te zwemmen en op het strand een flink aantal gebouwen in elkaar had gezet. Erg gezellig en een uitstekende afsluiter van onze tijd in Newport.