|
Jeroen bij de rivier |
Na een heerlijke douche genomen te hebben (het is niet moeilijk om daaraan te wennen, echt geweldig hier) en een stevig ontbijt gegeten te hebben met heerlijke plaatselijk gerookte zalm, was het tijd om de wandelschoenen aan te trekken. Daarna werden de rugzakken gevuld en gingen we erop uit. Het weer zag er erg regenachtig uit, en toen we de auto instapte, motregende het al. Na een half uur rijden arriveerden we bij het gehucht Trefine, wat als startpunt voor onze wandeling fungeerde. We keken eerst even bij de rivier die bij de parkeerplaats lag om daarna naar het Pembrokeshire Coastal Path te lopen. Er was een voordeeltje: toen we de eerste stap op het pad zette, stopte het met regenen. De weergoden waren met ons, kennelijk. Het pad was wel doorweekt, dus het was maar goed dat we allemaal echte wandelschoenen met Goretex aanhadden, want je moet er toch niet aan denken dat je dit op je sportschoentjes moet gaan afleggen.
|
Bij de Blue Lagoon |
De eerste 2,8 kilometer tot onze eerste stop ging nog met gemengde gevoelens, voornamelijk bij Daan die nog redelijk chagrijnig de hele tijd voorop liep, omdat jij de modder erg vervelend vond. Maar bij het binnen komen van Portghain, het dorp voor onze eerste stop, begon de zon opeens te schijnen en daarmee klaarden ook alle humeuren op. We gebruikten een lekkere lichte lunch (eindelijk tomatensoep voor Daan :-) en scones voor Jeroen die een echte crack in het smeren daarvan wordt) bij The Shed om daarna nog een flink stuk door te lopen naar onze tweede stop. Die stop was "The Blue Lagoon", alleen zonder Brook Shields. Een fijne plek aan het strand waar binnenkort de wereldkampioenschappen schoonspringen plaats gaan vinden, vrij in de natuur. Er waren nu ook veel mensen die van metershoge rotsen het koude water in sprongen, wel gekleed in een wetsuit, overigens, dat is hier eerder regel dan uitzondering. Het was inmiddels echt warm geworden, waardoor Daan en Jeroen nog fijn een half uur op het strand bij de lagune speelden. Wie dat 's ochtend aan mij verteld had, had ik voor gek verklaard.
|
Gebruikte schoenen en sokken |
Twee ijsjes na dit spelen later was het tijd om weer verder te gaan. Helaas geen leuke rondwandeling, maar gewoon de weg terug lopen. Wat ook wel weer bijzonder was, want dan zie je toch weer net andere dingen. Op de weg terug natuurlijk ook weer even een Tango drinken bij The Shed en daarna het laatste stuk terug, met prachtige vergezichten over kliffen en baaien. Met mooi weer is het een prachtige route om te lopen, dat bleek wel! Om half zes bereikten we weer onze auto, trokken de vieze schoenen uit en reden weer terug naar het hotel. Moe maar voldaan konden we daar van een warm bad en warme douche extra genieten, want dit hadden we toch maar weer mooi voor elkaar gekregen door een stukje doorzettingsvermogen! En we hadden er ook een stevige trek van gekregen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten