|
Een hot dog voor de wedstrijd |
Wat een woord al niet voor verschil kan maken. Het stadion van de Saint Louis Cardinals ligt aan Clark Avenue, terwijl wij Clark Street in hadden gegeven in de navigatie. Dat betekende dat we plotseling voor een woonhuis stonden, wat toch echt niet op een ballpark leek :-). Gelukkig ligt alles in Saint Louis redelijk dicht bij elkaar, dus het was maar een kwartiertje rijden om op de plaats van bestemming te komen. Daar hadden we echter nog niet het parkeren bij gerekend, want omdat de Cardinals volle stadions was het erg druk en duurde het even voordat we een parkeer terrein op konden rijden. Vanaf de parkeerplaats was het echter een korte wandeling naar Busch Stadium, waar we overigens als buitenlanders wat gratis tips van de “locals” kregen, inclusief twee politie agenten die de wacht hielden bij de entree van het stadion bij het derde honk. Een van de belangrijkste: koop je eten en drinken zoveel mogelijk buiten het stadion, want binnen gaan de prijzen met een factor vier omhoog.
|
In Busch Stadium |
En inderdaad dat herkende ik nog wel van de vorige bezoeken. Dus na buiten de klassieke Nathan’s Hot Dogs gegeten te hebben en een paar flesjes cola en water ingeslagen te hebben, betraden we het “heilige der heiligen” temidden van een Rode Zee van shirts en petten: we betraden Busch Stadium, de thuishaven van de winnaar van de World Series 2011. Al direct hadden we eenzelfde gevoel als bij Sun Studio: hier hing een goede sfeer. Deze keer overigens erg weinig supporters van de tegenpartij (San Diego Padres) in de buurt te vinden. Omdat we door de vertragingen al wat aan de late kant waren, gingen we snel naar onze plaatsen en die waren geweldig, recht achter de dug out van de Cardinals en tussen de thuisplaat en het eerste honk. We hadden een prachtig beeld van het stadion en het was een geweldige ervaring om in die zee van rood en de honkbal gekke fans van de Cardinals te mogen zitten! Hier geen agressie of wat dan ook, wel soms wat cynische opmerkingen naar het eigen team, maar vooral het steunen van het team om ze naar de overwinning te schreeuwen. Op een doordeweekse woensdagavond zaten er gewoon 45.000 mensen in het stadion, net zoals de avond ervoor en de avond erna. Dat was nog eens wat anders dan onze wedstrijd vorig jaar in Tampa, waar het qua bezoekers en beleving een heel stuk minder was, terwijl de Tampa Bay Rays qua prestaties toen en ook nu niet onderdeden voor de Cardinals.
|
Beltram nam de belangrijkste homerun voor zijn rekening |
Je merkt gewoon dat honkbal door de aderen loopt van iedereen in deze stad. De fans stralen het gewoon uit in alles wat ze doen, ze genieten van het spel, zelfs als de betere acties door de tegenpartij uitgevoerd worden. Het blijkt dus wel weer: traditie kun je niet kopen, dat heeft tijd nodig om te groeien en bij de Cardinals is dat er in optima forma!!! Ons vak won overigens gratis cola en Frank was de gelukkige winnaar van een Big Mac. Het kon niet op! De wedstrijd eindigde overigens in een 6-3 overwinning van de Cardinals, wat er na de eerste helft van de eerste innning niet zo uit had gezien, want toen stond het na tien minuten spelen al 0-3 voor de Padres. Maar dat werd in de tweede helft van de eerste inning alweer rechtgetrokken en in de vijfde en zevende inning trokken de Cardinals de wedstrijd naar zich toe. Hoogtepunten waren diverse homeruns en een paar prachtige verdedigende acties van de Cardinals. Genieten geblazen, voor dit soort wedstrijden kunnen ze me op elk moment van de dag wakker maken!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten