Een dure S

De koffer was al gepakt, en toch stress

Op Hemelvaartsdag was het tijd om in te checken voor de vlucht naar Nashville morgenmiddag. Ik was al redelijk vroeg wakker, omdat Ans en Daan gingen dauwtrappen (erg stoer dat ze al om 5 uur 's ochtends daarvoor vertrokken, echt top!!), maar omdat we om 13.30 vliegen lukt inchecken nog niet. Om 13.31 zat ik daarom klaar om de check in te doen. Ging even lastig, want ik had wat extra gegevens nodig, maar stap voor stap kwam ik aan het eind. Totdat ik Frank in wilde checken en zag dat het kopie van zijn paspoort aangaf dat deze tot december 2010 geldig was. Shock, horror!!!!! Snel in de telefoon naar Simon geklommen en gelukkig bleek het een vergissing te zijn, Frank had een oude kopie meegestuurd. Pfff.....dat was even schrikken. Maar gelukkig kon ik verder met inchecken. Na alles er netjes ingezet te hebben zou met een druk op de knop de check in klaar moeten zijn en zou ik de boarding passes moeten kunnen printen. Maar.....what the......ik kreeg een melding dat inchecken niet lukte omdat de Immigration Authority extra info nodig had. Dat hadden we nog nooit meegemaakt, dus hier moest iets niet kloppen.

Wat een ongelofelijk slechte service.....

Het leek voor de hand te liggen dat er iets met de EST niet klopte en inderdaad, dat was het geval. Maar eigenlijk was het andersom: de ESTA klopte perfect, maar ik had de voornaam van Frank verkeerd doorgegeven, namelijk als Fransiscus in plaats van Franciscus en dan is er dus geen match. Een telefoontje naar vliegwinkel.nl leverde echt nul service op (tja, het is Hemelvaart dus we kunnen niets voor u doen, nee, Delta kunnen we echt niet voor u bellen), waarop ik voorstelde om zelf maar naar Delta op Schiphol te gaan. Dat werd door Vliegwinkel.nl met gejuich ontvangen en of ik hen ook nog even wilde bellen als het gelukt was daar, want dan hoefden zij niets meer eraan te doen en dat sprak de mevrouw aan de telefoon wel aan. Dat wilde ik nog wel doen, maar dan wel op een direct nummer, want ik had net 25 minuten in de wacht gestaan. Nee, dat kon echt niet, was tegen de principes en graag voor vijf uur terug bellen, want daarna waren ze naar huis. Wat een drama dit bedrijf.....hier boek ik nooit meer wat!!!

KLM: zoals altijd duur, maar goed!

Dus: met gezwinde spoed de auto in een direct naar Schiphol. Daar vond ik snel KLM Ticking, waar ik het probleem uitlegde. Dit overigens terwijl ik naast een stomdronken Schot stond die geweigerd was op de vlucht, omdat hij, naar eigen zeggen, een biertje had gedronken. Als dat zo was, wilde ik hem niet tegenkomen na twee biertjes. KLM wist het euvel snel op te lossen door een nieuw ticket in te boeken, maar helaas hing er wel een prijskaartje aan van 120 Euro. En dat om op een ticket een S in een C te veranderen, dat was een dure S die op opgeschreven had!!!! Maar wie zijn billen brand moet op de blaren zitten, dus die kosten moest ik maar nemen. Met een geldig ticket en een lekkere Vanilla Latte van Starbucks om de gemoederen te bedaren reed ik weer naar huis. Gelijk achter de computer voor de check in en.......aahhhhhh.........nog steeds een blokkade! Nog maar eens een check doen en ik kwam erachter dat Simon een ander paspoortnummer op had gegeven aan mij dan bij zijn ESTA. Dat maar even aanpassen en ja hoor, presto, we mochten aan boord! Vijf minuten later rolden de boarding passes uit de printer en zaten we weer op het juiste spoor om morgen te kunnen vertrekken.

Jammer van alles stress, tijd die we erin moesten steken en de extra uitgegeven Euro's. Maar het is niet anders, als dit alle tegenslag is die we deze reis krijgen, dan hebben we dat in ieder geval maar weer eens gehad. Nu op naar de leuke dingen!!!