Grand Ole Opry

Op weg naar de Opry

Helemaal omgekleed en met onze cowboy hoeden op (minus 1) vertrokken we naar de Grand Ole Opry. Want in de beschrijvingen stond duidelijk aangegeven "dress the part", dus daar werken we graag aan mee. Parkeren was redelijk eenvoudig, namelijk hetzelfde mega parkeerterrein als bij Opry Mills, alleen was het dan nog een klein stukje lopen, maar dat was al een ervaring op zich, want er gingen VEEL mensen naar de Opry, dus het was gelijk erg leuk mensen kijken. Wat daarin wel opviel was dat het aantal hoeden toch wel tot een minimum beperkt bleef....hmmmm....waarom lkuisteren mensen toch altijd zo slecht? De wandeling naar het Opry gebouw laat enkele memorabilia, waaronder ook twee erg grote gitaren waar je als bezoeker onderdoor moet lopen. Eenmaal bij het gebouw van "the show that started country music" kun je zien dat het een erg commercieel gebeuren is, maar daar moet je je gewoon aan over geven en dan krijg je een geweldige ervaring.

Little Jimmy Dickens, still rocking at 91

Na binnenkomst begaven we ons naar de concertzaal vanwaar de optredens live op radio uitgezonden gingen worden (en dat als sinds 1925 zonder ook maar 1 keer een week uitzending te missen, een record!). En omdat het een radio uitzending is, is het ook erg strak getimed. Dus om 19.00 uur strak ging het rode doek omhoog en besteeg Little Jimmy Dickens het podium. Little is terecht, want deze man komt net boven dwerg afmetingen uit. Respect voor de man, hij is 91 en treedt nog steeds op. Maar het is wel sentiment, want zingen kan hij echt niet meer, dus volgende keer gewoon maar grappen maken en niet meer proberen de hoge noten te halen. Wel een belevenis, maar muzikaal....nou ja, laten we het er niet over hebben. Na Little Jimmy kwam niet al te lang daarna Thomas Rhett. Dat was echt een geweldig optreden, hij deed een nummer strakke country rock en een country balade (have a beer with Jezus). Wellicht dat we hier wel naar "the next big thing in country music"  hebben zitten kijken.

Good Time Charlie Nagatani....aandoenlijk

Dit was eigenlijk trend zettend voor de hele avond. Die is opgedeeld in vier blokken van een half uur, waarin een bepaalde persoon of groep als "host" optreedt, zelf speelt en artiesten aankondigt en samen met een presentator de commercials voor de sponsor van een blok doet. Want het is live radio, dus dan is de commercial ook live! De meest in het oog springende sponsor de avond was Dollar General (een supermarkt a la Aldi), die waarschijnlijk heel veel medewerkers kaarten had gegeven om tijdens de commercials goed te juichen! Maar zoals gezegd, ieder blok had een uitstekende artiest en een die of erg cult of erg oud was. Bijzondere vermelding voor Charlie Nagatani, de Japanse country ster. Nou ja ster, als je naar zijn liedjes luistert, dan is het echt te kinderachtig voor woorden, Engels met een heel dik Japans accent en op sommige momenten gewoon rete vals. Maar het publiek was super enthousiast, waarschijnlijk van de aandoenlijkheid en het enthousiasme waar Charlie zijn nummer ten gehore bracht.

Om half tien was de show ook helemaal klaar (en geen minuut langer), bij de afkondiging stroomde het publiek de zaal al uit. Ik heb 2,5 uue genoten van dit fenomeen van Nashville. De sfeer is er echt uitstekend en zonder dit gezien en gehoord te hebben, kun je niet hart en ziel van deze stad tot je genomen hebben. Een super aanrader daarom, echt iets om zeker een keer meegemaakt te hebben. Yeeehhhaaaahhhhh!!!!!