De Riverboat Cruise en Gateway Arch

Het uitzicht vanaf de boot was niet altijd even fraai....

Op onze laatste volle dag in Saint Louis begonnen we met de activiteiten die we de vorige dag geboekt hadden. Na een ontbijt bij het International House of Pancakes (IHOP) vertrokken we daarom als de rappe hazen. Het eerste wat we gingen doen was de tocht van een uur op de boot Tom Sawyer over de Mississippi river. Het was weer lekker warm en de beste plaatsen waren in het zonnetje, dus zonnebrand en een pet waren broodnodige bescherming. Mensen die mij iets beter kennen weten dat een boottocht niet iets is waar ik vanuit nature een voorkeur voor heb, omdat ik me meestal na een paar minuten stierlijk ga vervelen. Deze keer was dat niet zo, omdat het qua tijd redelijk beperkt was en er goede uitleg gegeven werd over hetgeen er te zien was, zoals de waterkering en ook alle bruggen die we passeerden. Prima dus!

Binnen in de Gateway Arch

Na de boottocht gingen Frank, Simon en ik de Gateway Arch in. Rene moest helaas verstek laten gaan agv hoogtevrees. Maar ik denk dat van hoogtevrees hier niet veel te vrezen viel, maart van claustrofobie des te meer. Je gaat de Arch in om 192 meter omhoog getackeld te worden in een liftje dat als je erin stapt op een oven lijkt en vijf stoeltjes heeft waar je net per stoel een klein Japannertje op kwijt kan, maar niet de godenzonnen van Jan de Wit. Gelukkig duurt de rit maar vier minuten en dan kun je er snel uit, want veel langer moet je hier niet in zitten. Maar de beloning is het waard, je krijgt namelijk echt adembenemende uitzichten over Saint Louis. Je kunt meer dan 100 km ver kijken en bijvoorbeeld een machtig mooie foto van Busch Stadium nemen. Ook deze week een aanrader. Wat een mindere aanrader was, was de rit naar beneden. Er bleek een deurtje niet goed dicht te gaan, dus het duurde twintig minuten voordat we weer in de lift naar beneden zaten (met de trap naar beneden, 1042 treden was helaas niet toegestaan). Jammer van het oponthoud, maar het mocht de pret niet drukken.