Jack Daniel

Gezamenlijk bij Jack Daniel

Vroeg opstaan was het devies vandaag. Niet echt wat we op zondag gewend zijn en zeker niet op vakantie, maar soms is het even niet anders. Deze keer omdat we van Nashville naar Lynchburg moesten rijden. Daar is namelijk de distilleerderij van Jack Daniel's al meer dan 150 jaar gevestigd. Nu is het geen mega afstand die afgelegd moet worden, maar niet alles in Tennessee is eenvoudig via snelwegen te bereiken en Lynchburg hoort daarbij. Het duurt dus anderhalf uur voordat je er bent, maar ook een zo'n reis kan best heel erg gezellig zijn als je met vrienden bent. De heenreis was daarom zo om, zodat we rond tien uur de locatie van Jack Daniel konden betreden. Er worden daar gratis rondleidingen gegeven, die zo ongeveer ieder kwartier vertrekken, wat betekende dat we om 10.15 uur vertrokken om anderhalf uur later weer bij het bezoekerscentrum terug te komen. Hoewel ik geen whisky drinker ben, was het toch een interessant verhaal dat gids Jon voor ons wist te vertellen. De hoeden van Simon, Frank en mij vielen overigens direct op, waardoor we telkens "the cowboys uit Nederland" genoemd werden.  Je kunt het gehele proces zien hoe de whisky gemaakt wordt en tijdens dit proces werden de cowboy uitgedaagd om bij een van de stappen eens goed boven de ketels te ruiken. Ik had geen idee wat ik moest verwachten en wilde me zeker niet laten kennen, dus nam ik een snuif. Nou ja, snuif, eerder een piepklein snuifje, want verder kwam ik niet, het was alsof ik een klap in mijn gezicht kreeg, zo erg brandde het gestookte goedje in mijn neus. Wat een van de bijzonderste verhalen was, was dat de plek van de distilleerderij nog steeds onder de "drooglegging"  valt en dat alleen whisky als souvenir verkocht mag worden. Maar ook dat lukte helaas vandaag niet, want op zondag was de winkel dicht.....geen flesje JD mee dus!

Lynchburg: Jack Daniel, Jack Daniel en Jack Daniel!

Na de toer, die dus meer dan het aanzien waard was en nog gratis ook, reden we, na onze gids Jon bedankt te hebben, door naar het dorp Lynchburg, waar alles in het teken van Jack Daniel staat. Maar ook hier zat het niet heel erg mee, want aangezien we vroeg waren aangekomen (goed voor de snelheid van de toer), waren nog heel veel (80 procent) van de winkels dicht. een goede tip voor de toekomstig bezoeker van Tennessee: maak een goede afweging van het tijdstip wanneer je hierheen gat, anders sta je voor veel dichte deuren. Gelukkig was er nog wel iets open, waardoor Simon, Frank en Rene een product (saus of mosterd) van Lynchburg en/ of Jack Daniel konden kopen. De aandenkens waren binnen. Na deze aankopen verlieten we Lynchburg weer en gingen we verder met de volgende etappe van onze dag, te weten een bezoek aan het graf van Johnny Cash in Hendersonville. Maar dat bleek nog wel wat voeten in de aarde te hebben.