Tandje van Jeroen

Een gapend gat

Afgelopen week was Jeroen veel met een tand uit zijn bovengebit aan het spelen. Het ding zat heel erg los en hij deed er de raarste dingen mee, soms tot ergernis van zijn echtgenote in spe, Anke ("Jeroen, wat smerig, hou er nu eens een keer mee op!!"). Ik mocht ook een keer aan het tandje voelen, en het zat echt aan een laatste draadje vast. Het zou echt een heel kleine moeite geweest zijn om hem eruit te halen, maar ja, dan ontwikkel je misschien een trauma voor het leven, dus dat durfde ik niet aan (het kostte wel erg veel wilskracht, kan ik jullie vertellen). Echter, toen ik gisteren op moederdag bij Hans en Leny op bezoek was, gingen Daan, Jeroen en Jeremy lekker boven spelen. Op een gegeven moment hoorde ik een brute kreet, maar ik hoorde direct dat het er een van vreugde was en niet van pijn. Trots kwam Jeroen naar beneden rennen met zijn tandje in zijn hand, want hij had hem eruit gedraaid. Bloed gutste er nog wel uit, maar dat deerde hem kennelijk niet. Gelukkig kan hij nu kunstjes doen met zijn tong door het gat tussen zijn tanden (en ook dat vind Anke smerig...:-)) en is het nu even wachten tot de tandenfee terug komt uit Wales voor de beloning, als ze niet weer het tandje wegmaakt.....