Musicland

Those were the days, struinen door de CD's

Vandaag was ik weer eens wat op Sleazeroxx aan het surfen en kwam daar een aantal bands tegen die ik helemaal niet kende. Een korte tijd later was ik bezig om de nummers van deze bands te downloaden. Dat gaat natuurlijk heel erg makkelijk en dat heeft zijn charme (snel en goedkoop), maar het ontbeert ook veel van de beleving van vroeger, waarin je naar een platenwinkel ging, daar door de bakken heen ging struinen, soms onder de indruk raakte van de hoes en je met gelijkgestemden kon praten. Hoewel ik samen met René een vaste bezoeker was van de platenbeursen in de Jaap Edenhal en winkels als Boudisque, Fame, Virgin en diverse Free Record Shops (sterker nog, we hadden een vaste route), was mijn favoriete en vaste platenwinkel Music Land. Zij waren gevestigd op de hoek van de van Ostadestraat en de Ferdinand Bolstraat in Amsterdam Zuid. Daar was ik minimaal één keer per maand te vinden, maar meestal wel vaker. Een van de medewerkers was een naamgenoot (Hans Janssen, ook ooit te bewonderen in Lingo!) met een passende muzieksmaak, maar eigenlijk waren alle mensen in de zaak (de eigenaar plus drie secondanten) aardig en hielden ze van wat anders dan de normale top 40 muziek. Die verkochten ze natuurlijk ook, maar ze hadden veel meer hard rock, heavy metal, hardcore/ punk wat mij erg aansprak, maar ook de jazz afdeling was bijzonder goed bevoorraad, evenals de world music bakken die altijd overvol waren. Ze kochten ook veel werk in van in Nederland nog onbekende artiesten die in de VS of Australië wel heel erg populair waren. Zo heb ik daar onder andere Rose Tattoo, Agnostic Front, Dead Kennedys en The Four Horsemen ontdekt, maar ook de Red Devils (met wijlen Lester Butler), Jayhawks en The Freewheelers (geweldige cd, nooit meer wat van gehoord!). Het geheel was gewoon "af". Goede muziek, goede mensen en een ongedwongen sfeer. Soms kwam ik binnen en nam in 1 keer tien cd's mee (in die tijd voor mij een heel kapitaal, toch 160 Euro omgerekend, dat betaal ik nu voor een polo) en was binnen een half uur weg. En soms was ik er tweeëneenhalf uur en liep ik zonder een singletje afgerekend te hebben de deur uit. Dat maakte echt niet uit, de interesse in muziek was voldoende om gezamenlijk een leuke tijd te hebben. Ik denk dat dat van 1984 tot zo 1996 geduurd heeft, daarna werkte ik full time en verhuisde ik naar de Watergraafsmeer en zorgde de afstand er onder andere voor dat ik maar marginaal in de buurt was van MusicLand en daardoor was er een belemmering om een paar keer per week langs te lopen. Vorig jaar reed ik weer eens langs MusicLand en kwam toen tot de constatering dat, net als veel zelfstandige platenwinkels, ook MusicLand het loodje heeft gelegd. Inmiddels was er een Turkse Groentewinkel in de zaak gevestigd. Hoewel het natuurlijk gewoon de tijdsgeest is, kreeg ik er toch een brok van in mijn keel, want ook daar is weer een klein stukje van mijn jeugd afgebroken. Maar ja, kijken naar de toekomst is vele malen beter dan steeds terug te keren naar het verleden. Maar genieten van mooie herinneringen is natuurlijk wel prima, dus dat doen ik dan ook!