Diablo 3

Verschillende figuren in Diablo 3, ik natuurlijk als Barbaar

Het was al een tijd geleden dat ik een videogame aan het spelen ben geweest. Ik heb nog steeds het laatste restje van Starcraft 2: Heart of the Swarm liggen, maar het wil maar niet lukken om me ertoe te zetten om dat af te maken (hoewel ik het best een goed spel vind, overigens). Nu kreeg ik via Blizzard een aanbieding om voor 9,90 Euro Diablo 3 te kopen. Ik twijfelde al steeds of ik dit spel een keer zou gaan spelen, maar deze prijsverlaging maakte het dusdanig aantrekkelijk dat ik tot aanschaf over ging. Installatie verliep soepel en een uurtje later was ik aan het spelen. Het was wel even wennen, want het is natuurlijk weer een nieuw combat systeem, maar dat had ik wel snel onder de knie. Het verhaal is ook best wel goed en wat ik lachen vond waren de speciale "classes" die je kon spelen, zoals de Demon Hunter en de Witch Doctor. Desondanks ging ik toch voor een beetje standaard keus, de Barbarian die ik met een knipoog naar het verleden ook Conan noemde :-).

Hoewel het spel echt wel iets in zich heeft van "he, dit wil ik verder zien", zijn er voor mij drie belangrijke minpunten. Enerzijds is dat logistiek technisch, want er ontbreekt een save mogelijkheid. Dat is echt belachelijk, want dat betekent dat je eerst middenin een missie zit, je eerst een checkpoint moet halen. Wat een nonsens! Een ander logistiek puntje is dat je altijd een internet verbinding moet hebben, anders kun je niet spelen. Ook redelijk belachelijk. Dan is er nog de gameplay. Dat is wel heel veel "hack & slash". Het vechten is voornamelijk gewoon veel klikken op de tegenstanders en dan komt het meestal wel goed. Ik hou toch wel van iets uitdagenders....

Al met al een aardig spel en voor een tientje prima value for money, maar ik kijk meer uit naar oktober van dit jaar, wanneer Dragon Age 3: Inquisition op de markt gaat komen.!

Lunch

In het visrestaurant van Rabobank Nederland is het uitstekend lunchen: makreel, tonijn en rivierkreeft....yummie!

Nike Fuelband

De Nike Fuelband (oh ja, een een Tag Heuer Grand Carrera :-))

Toen ik vorig jaar besloot om flink wat kilo's af te gaan vallen en mijn eetstijl ook aan te passen, had ik als extra stimulans een FitBit gekocht. Deze registreerde mijn beweging op een dag, maar je kon er ook je gewicht op bijhouden (waarbij ik natuurlijk gelijk de weegschaal kocht die via WiFi synchroniseerde), hoeveel water je dronk en wat je at. Op zich een erg goede propositie. Maar in minder dan negen maanden tijd, ben ik door twee Fitbits heen gegaan, omdat ze niet meer goed aangesloten konden worden aan de oplader. Dat zorgde voor veel frustratie en toen de tweede ermee stopte, stond ik voor de beslissing om a) weer een fitbit te kopen, b) geen wearable te kopen of c) een alternatief te kiezen. Een nieuwe Fitbit zag ik niet zitten, geen wearable vond ik een gemis, dus moest het een alternatief worden.  Na een kort onderzoek, besloot ik om voor de Nike Fuelband te gaan. Deze zag er een stuk steviger uit en in combinatie met de apps van Nike zag ik het wel zitten. Na een paar weken gebruik kan ik bevestigen dat het een goede keus was. Zit prettig, registreert goed en laadt zonder problemen op. Voelt ook veel robuster aan dan de Fitbit ooit gedaan heeft. Het enige nadeel is dat alles wel op bewegen toegespitst is. Ik heb dus niet meer 1 cockpit waar ik alles in vastleg (eten en drinken bijvoorbeeld), ik ga nog even nadenken of ik dat wel wil blijven doen en hoe dat dan het beste opgelost kan worden. Wellicht dat er een en ander nog wel aan elkaar te linken is. 

Hollen door de Bollen

Samen met Daan aan de wedstrijd beginnen

De hardloopwedstrijd die we een paar weken geleden hadden gelopen was dusdanig goed bevallen, dat we inmiddels proberen een prestatieloopje per maand in te plannen. Voor de maand april was de keus gevallen op het "Hollen door de Bollen"  in Lisse. Aangekondigd als een loop met een uniek parcours, omdat je tussen de bollenvelden rent. Nu ligt Lisse niet ver bij Halfweg vandaan (20 minuten rijden), dus als de wedstrijd om 11 uur start, dan kun je gerust om 10 uur weg gaan. Denk je dan. Nou, daar bleken we even buiten de waard gerekend te hebben. Want wat heb je in Lisse? Juist ja, de Keukenhof. En wie komen er vanaf april naar de Keukenhof? Juist ja: veel, heel veel, toeristen! Dus stonden we een flink tijdje in de file en toen we ook nog een stukje fout gereden bleken te zijn, werd het wel heel erg krap om op tijd aan de start te verschijnen. Dat lukte nog net, na het opspelden van onze startnummers spurtte we ons naar de start en begonnen met ongeveer 30 seconden achterstand aan de race. Belangrijk om dan je eigen tempo te blijven lopen, maar dat was de eerste kilometer toch moeilijk, omdat we toch wat mensen in begonnen te halen en dan gaat het bijna vanzelf. Vervelend was wel dat Daan daar even een steek van in zijn zij kreeg, maar als een echte bikkel liep hij toch gewoon door. En ook zoals gebruikelijk: in de laatste 200 meter nam Daan een sprintje en ging van ons twee als eerste over de finish. Goed gedaan kerel, ben trots op je! Overigens viel het bijzondere parcours wel mee: door de zachte winter waren al veel van de bollen uitgekomen en lagen de bloembedden er belabberd bij... Op naar de volgende loop, 25 mei, de Pim Mullier Loop die vanuit Santpoort Noord zal starten bij AV Suomi. We hebben er alweer zin in!

Koningsdag 2014

Marktkoopman Jeroen

Even wennen: het was Koningsdag in plaats van Koninginnedag. Dat was een mooi moment voor een nieuw initiatief om ook te proberen een vrijmarktje te organiseren in Halfweg. Jeroen wilde daar erg graag heen om spullen te verkopen. Hij had zijn kamer goed uitgemest om te kijken wat hij mee wilde nemen en daarnaast had hij ook nog een aantal cupcakes gebakken. Om tien uur vertrokken we naar de plek van bestemming, zodat Jeroen zich daar kon installeren. Hij was erg zenuwachtig, want hij dacht dat er geen plek meer zou zijn, maar daar had hij zich niet druk over hoeven te maken, want ondanks dat het erg gezellig was (allemaal bekenden vanuit het dorp of van school), maar veel bezoekers waren er niet. De hit van de dag bleken overigens de cupcakes te zijn, die binnen enkele minuten grif op waren, wat Jeroen de input gaf om er volgend jaar meer te bakken (niet zo gek, want vorig jaren waren ook alle cupcakes, toen 120, die hij voor een school event had gebakken, ook helemaal op). Om 13.30 vonden Ans en Jeroen het wel genoeg, en met een bescheiden winst en een ongelofelijk leuke dag keerden ze huiswaarts. Al met al een relaxte dag en zeker voor herhaling vatbaar!

Daar istie dan

Daar is de PS4

De verjaardag van Daan ligt alweer een maand of twee achter ons. Maar het cadeau dat hij had gevraagd en ook van ons toegezegd had gekregen, was nog steeds niet geleverd. Dat was namelijk een felbegeerde Playstation 4. Direct na zijn verjaardag was de Playstation besteld, maar zoals bij GameMania al aangegeven was, duurde het even voordat het apparaat geleverd kon gaan worden. Uiteindelijk duurde dat dus twee maanden, want vrijdag kregen we het bevrijdende telefoontje dat hij gearriveerd was. Het duurde niet lang, voordat we in de auto zaten op weg naar Haarlem, waar de winkel gevestigd was. Daar lag het apparaat op Daan te wachten. Maar het voelde wel erg aan als een auto zonder accessoires, want naast de Playstation zelf zat er één Controller bij te zitten en......dat was het :-(. Een tweede controller (ad 60 Euro) bleek helaas niet beschikbaar te zijn, dus daar moeten we nog even achteraan. Daarnaast moest er natuurlijk ook wel gespeeld kunnen worden, dus na een korte bestudering van de aanwezige games koos Daan voor Knack en Lego The Hobbit (altijd goed als je net The ~Desolation of Smaug gezien hebt :-)). Aansluiten van de PS4 ging eenvoudig, het is nog steeds niet de Apple Experience, maar dat is natuurlijk ook kansloos bij een bedrijf als Sony, waarna Daan gelijk aan de slag kon en een paar uur met Knack aan de gang ging. Maar als een echt broer, schakelde hij de volgende dag weer terug naar de PS3, omdat hij anders niet met zijn broer Jeroen kon spelen. Ik bewonder het feit dat hij dat kon doen, maar snel kijken of we een extra controller erbij kunnen ritselen! 

Kleine kinderen worden groot, deel 2

Daan gaat Engelse boeken lezen en begint met de klassieker. Hoe stoer is dat!!!

Verzamelen

Een kleine collectie

Je kunt de man wel uit de verzameling halen, maar de verzamelaar niet uit de man. Het is een waarheid als een koe. Ik denk dat ik geboren ben als iemand die het leuk vindt om zaken te verzamelen. De grootste uitwas daarvan is natuurlijk ooit mijn comicverzamling geweest. De basis daarvan was natuurlijk toch wel dat ik het leuk vond om de comics te lezen, maar als je uiteindelijk uitspraken doet als "Tja, ik vind de Punisher eigenlijk geen zak meer aan om te lezen, maar ja, ik heb er al 153 en als ik nu niet meer koop dan is de serie niet meer compleet", dan weet je dat er iets meer aan de hand is :-). Het zit kennelijk in mijn bloed om als ik iets leuk vind daar meer van te willen hebben. Zo ben ik net begonnen met een nieuwe "verzameling". Dan betreft het Starbucks mokken. Het blijkt dat veel steden waar Starbuck gevestigd is een specifieke mok verkopen. De eerste daarvan kochten we in Parijs en dat vond ik een dusdanig leuk aandenken, dat ik de volgende keer dat ik in het buitenland was keek of ze daar ook verkocht werden. Hoe verrassend, dat deden ze in New York. Inmiddels is de verzameling vier stuks groot (Parijs, New York, Boston, London). Ik ga er vanuit dat in de mei vakantie er zo maar eens twee (Chicago, Minneapolis) bij zouden kunnen komen.

Hoezo, een Apple nerd??

Aardig stapeltje spullen van ome Steve :-).

Het rondje hardlopen in Boston

En om toch wat gevoel voor de marathon van Boston te krijgen, toch om 6.30 uur een rondje hardlopen! 

Boston Marathon

Hier doen ze het voor!

Enige tijd geleden was ik in Boston. Wat mij direct in de stad daar opviel was dat je je bijna niet om kon draaien zonder geconfronteerd te worden met het feit dat over enkele weken de marathon van Boston gehouden gaat worden. Nu hoort de marathon van Boston bij de Big Five en dat betekent dat er sowieso altijd al veel aandacht voor was. Maar na de aanslag die vorige jaar tijdens de marathon gepleegd werd, staat dit jaar helemaal in het teken van deze marathon en het herdenken van de slachtoffers van de aanslag. Er zijn veel programma's over op tv, in veel winkels is kleding te krijgen van de Boston Athletic Association (de organisator van de marathon), t-shirts met de leus "Boston Strong" zijn op bijna elke hoek van de straat te verkrijgen en in elke bar en restaurant zie je wel posters hangen. De finish is gelegd op een van de verkeersaders van Boston, namelijk op Boylston Street op de hoogte van de openbare bibliotheek. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf wel erg geënthousiasmeerd werd van de energie die uit het geheel straalde en ik kreeg al bijna zin om mee te doen. Maar goed, dat is nog even te ver voor mij en als ik er helemaal klaar voor ben, dan kies ik toch als eerste voor de marathon van New York. Maar misschien, heel misschien, dat we deze aan de bucket list toevoegen :-). 

Het was heerlijk weer!!

Lekker 18 graden, mooi weer voor een wandeling, en de eerste lammetjes zijn inmiddels ook geboren!

MLB naar Nederland?

Red Sox vs Rangers, in Fenway Park

Ik ben een grote fan van honkbal. In Nederland blijft dat bij een bezoek aan het World Port Tournament of de Haarlemse Honkbal week. Bij een bezoek aan de USA probeer ik altijd minimaal een wedstrijd mee te pikken (de komende vakantie gaan we voor een triootje en proberen we de stadions van de White Sox, Cubs en Twins aan te doen). Hoewel ik de Nederlandse honkbalsport een warm hart toedraag is het toch wel zo dat als je eenmaal het niveau van de Amerikaanse Major League gewend bent, het naar beneden bijschakelen toch wel lastig is. Des te leuker was het dat deze week bekend werd dat er een grote kans is dat er een drietal MLB wedstrijden in 2015 in Hoofddorp gespeeld gaan worden! Sport Amerika wist op te tekenen dat waarschijnlijk er teams van de oostkust komen en dat er Nederlandse vertegenwoordigers in een team zitten. Goed om te lezen, want ik denk dat dat een mooie impuls kan zijn voor het populairder worden van de honkbalsport in Nederland. Welke teams ook naar Nederland gaan komen, ik zal er drie keer bij zijn!! Fingers crossend dat het snel definitief bevestigd zal worden!!!

Zombies, Run 3

Seizoen 3 komt eraan!

Sinds een paar maanden zet ik tijdens het hardlopen de app "Zombies, Run" aan. Een leuk verhaal/ hoorspel over een wereld waar velen in zombies zijn veranderd. Seizoen 1 was er snel doorheen. Seizoen 2 is een stuk uitgebreider, namelijk met 40 basis missies (lees: afleveringen), dan een flink aantal extra missies die een beetje langs het hoofdverhaal lopen en dan nog 6 missies van respectivelijk 5km, 10 km en een halve marathon. Ik begin inmiddels aan het einde van de afleveringen te komen. De missies voor de halve marathon zijn nog wat ver, maar de rest gaat er binnen twee weken aan. Des te beter dat er inmiddels aangekondigd is dat in april seizoen 3 beschikbaar gaat komen. Er schijnen een aantal nieuwe opties in te zitten, namelijk dat op sommige momenten je als renner echt een keuze moet maken ipv alleen maar luisteren, dus wat meer interactiever dan de huidige versies. Ik ben in ieder geval weer van de partij om de rol van "Runner 5" ook in het derde seizoen te vervullen!

Vermeer

De groente casserole, blijft een klassieker

Een paar jaar geleden waren er twee restaurants die ik als mijn tweede huiskamer beschouwde: De Nederlanden en Vermeer. Zoals ik eerder deze week al blogde. kom ik nog zeer regelmatig bij De Nederlanden, maar mijn bezoeken aan Vermeer zijn tot een stuk of twee per jaar teruggebracht. Eigenlijk niet echt een idee hoe dat gekomen is. De laatste keer dat ik er was, was ongeveer en half jaar geleden en toen had ik zelf niet door dat maître Niek Beute inmiddels zijn taak aan de wilgen had gehangen en voor zichzelf begonnen was (geen restaurant, maar meer als organisator van diners, wijnproeverijen en  evenementen. Erwin Essing heeft de positie van Niek overgenomen. Geen onbekende, want de afgelopen jaren was hij bij Vermeer al de "schipper naast God". Naast Erwin bleek ook de rest van de zwart-witte brigade (die niet in zwart en wit gehuld was, overigens) geheel vernieuwd te zijn.

En ook een mooie kaaswagen

Een aanbiedingen van Iens, een mooi vier gangen diner, dat we aanvulden met een extra gangetje kaas (zonder kun je natuurlijk niet) bleek een mooie aangelegenheid om weer eens naar Vermeer te gaan. Dat dit een populaire aanbieding was bleek wel uit het feit dat het gehele restaurant tjokvol zat. Na eerst een lekkere non alcoholische cocktail te hebben gedronken (het blijft toch altijd een blijk van goed gastheerschap als men nog weet dat je bepaalde zaken niet eet of drinkt en daarop inspeelt) gingen we aan tafel. Het diner was zoals gebruikelijk weer geweldig, met een hoofdrol voor de groente kasserole van chef Chris Naylor, die ook deze keer weer alles uit de kast had gehaald. Blijft toch een unicum, een gerecht dat hetzelfde heeft, maar iedere maand toch weer volstrekt anders is omdat alle groenten die gebruikt worden seizoensgebonden zijn. Ook de kaaswagen, die geheel uit Nederlandse en Belgische kazen bestond was weer om de vingers bij af te likken (en in tegenstelling tot enkele andere restaurants, is men bij Vermeer zeker niet zuinig met de kaas). Al met al een bijzonder geslaagde avond. Ja, het was even wennen met bijna allemaal nieuwe mensen in het restaurant (ook omdat Simon Veltman, de sommelier, een vrije avond had), maar dat wende snel. Vermeer blijft toch een van de toplocaties in Amsterdam, zo niet in heel Nederland!

Geen grap, kleine kinderen worden groot.....

De eerste afspraak op het Stedelijk Gymnasium is een feit, ondanks datum geen grap