 |
| Jeroen op zijn Carla |
Voor Jeroen was het de dag der dagen. Hij is vandaag zes jaar geworden en daar was hij al bijna een week zenuwachtig over. Zoals gewoonlijk waren de heren vroeg op, maar geheel tegen hun natuur in riepen ze niet gelijk "waar zijn de cadeaus", maar gingen ze rustig even TV kijken totdat papa en mama om half acht met de cadeaus naar beneden kwamen. Daar vestigde Jeroen een wereldrecord pakjes openmaken, want binnen tien minuten waren al de elf pakjes uitgepakt. Hij was met alles geweldig blij, behalve met Polly Pocket, een klein poppetje dat je verschillende kleren aan kon geven. Daarna was het lang wachten totdat de gasten kwamen. Eigenlijk zou oma Leny en opa Hans nog tussendoor komen, maar door de sneeuwval bleek dat helaas niet mogelijk te zijn. Dus was het wachten tot 1 uur en toen druppelden alle vriendjes en vriendinnetjes binnen. Toen iedereen binnen was, konden we met het programma dat we hadden bedacht beginnen.
 |
| De paardentaart van Jeroen |
De eerste stap om te nemen was natuurlijk zingen en taart eten. Jeroen had aangegeven dat hij dit jaar een paarden verjaardag wilde gaan vieren, dus de taart was daar ook op toegesneden. Ongeveer de helft ging op en met een pakje drinken erbij was dit een prima lunch :-). Daarna was het tijd om naar de manege te vertrekken. Het was even door de sneeuw ploegen, maar een kwartier later waren we bij Manege Spaarnwoude. Wat mij altijd opvalt is dat mensen die erg van dieren houden, vaak richting mensen wat minder sociaal zijn. De meneer die ons opving om naar "de bak" te brengen paste prima in die beschrijving. Je hebt acht kinderen tussen de zes en negen bij je, denk je nou echt dat die stil gaan zijn? Nee, natuurlijk niet, maar het enige waar de beste man aan kon denken was dat de paardjes wel eens van slag konden raken. Maar we lieten ons he plezier door deze topper niet bederven, en het bleek ook de enige obstakel te zijn. Na een korte introductie, mocht iedereen in de groep een paard kiezen, waarin Daan heel stoer op de grootste van het stel, Bassie, ging zitten. Geweldig, als hij een cowboy hoed op had gehad, dan was het net Clint Eastwood. En Jeroen zat helemaal te glimmen terwijl hij op het eind zelfs in galop voor de bak ging (uiteraard onder begeleiding).
 |
| En aan het eind was het tijd voor limonade en patat |
Na drie kwartier gereden te hebben was het voor de kinderen wel voldoende, want hoewel ze binnen aan het rijden waren, was het toch nog wel flink koud. Na een warm afscheid van de paarden was het op naar het clubhuis, waar de inwendige mens verzorgt ging worden. Tja, hoogstand werd het natuurlijk niet, maar dat wilden de kids ook niet, zij gingen voor patat met een snack (kroket, frikandel of kaassoufflé) erbij. Na het eten reden we terug naar Halfweg, waarbij ik nog wel even Ans in haar C3 aan moest duwen om van de parkeerplaats af te komen. Een tussenstop bij de snoepwinkel in Zwanenburg later (waar een plundering van de bakken plaats vond) waren we weer in ons stulpje, waar iedereen rozig op de bank in elkaar zakte om de blockbuster "Mega Mindy en de poppenmeester" als afzakkertje te bekijken :-). Om zes uur begonnen we met het terugbrengen van de kinderen en om half acht zat het er weer voor ons op. Jeroen liep helemaal te glunderen en ging met een heerlijke glimlach op zijn gezicht slapen. waarschijnlijk omdat hij weet dat a.s. zondag het tweede deel nog plaats gaat vinden als de familie zijn feest komt vieren. Kijken of hij nog een nieuw pakjes uitpakken record kan vestigen :-).
