Ciel Bleu

Gisteren was het weer eens tijd voor een bezoek aan één van de beste restaurants van Nederland: Ciel Bleu. Deze keer samen met Erik Passchier naar de 23ste verdieping van het Okura hotel in Amsterdam. We waren iets eerder dan onze reservering op de plaats van bestemming, waardoor we even in Bar 23rd plaats mochten nemen. Onder het genot van een chardonnay en een mineraal water plus pikante zoutjes hadden we een prachtig uitzicht over Amsterdam, absoluut een unique selling point van het restaurant. Om 19.00 uur was het tijd om aan tafel te gaan. Daar was de keuze snel gemaakt, we kozen voor een reis door de keuken via het menu Ciel Bleu. Na een eerste amuse van een bonbon caprese (lle ingrediënten van een salada caprese, zijnde mozarella, tomaat en bascilicum) en een bitterbal van kreeft, wisten we gelijk dat het goed zat. Wat een machtig mooie combinatie en tot in de perfectie uitgevoerd. Daarna volgenden de culinaire hoogstandjes elkaar in een rap tempo op (zo rap dat we even "stop, hou op" moesten zeggen om de snelheid en enthousiasme van de zwart witte brigade te temperen).

Na een heerlijke oester met passievrucht (en ja, ik zeg inderdaad dat de oester heerlijk was!) en als tweede gang een mooi stukje zeebaars kwam als derde gerecht één van mijn favorieten, namelijk de Sint Jakobsmossel, prachtig geaccentueerd met truffel (die je al van verre rook). Dan denk je dat hierna de overtreffende trap moeilijk te vinden was, maar niets was minder waar. De volgende gang was een pefect, maar dan ook echt perfect stuk zeetong met daarin verwerkt Iberico spek in een saus van snijbonen en stukjes peer. Dat was echt goddelijk, ik vroeg bijna om een extra portie. Zowel smaak als textuur van het gerecht was bijzonder mooi en de combinatie maakte het helemaal af!  Daarna volgende het "hoofdgerecht" van duif met ganzenlever, een subtiel plakje kaas dat zelfs Erik bijzonder kon waarderen en een eigentijdse peche melba in een gouden doosje. Het laatste gerecht was samen met de zeetong het hoogtepunt van de avond: Seizoenfruit met een creme van Aloë Vera. BRILJANT!!!! Als ik Aloë Vera zie dan denk ik aan zonnebrand, maar dit was echt een geweldige constructie. Daarna was het natuurlijk nog tijd voor de koffie met friandises, waarbij de tweede "trademark" van Ciel Bleu langs kwam: de wagen met friandises. Vijftien verschillende soorten lekkernijen waarvan je eigenlijk wilt zeggen: doe ze allemaal maar, maar een dan ontplof je.Ik kon het niet laten om de bonbon gevuld met pindakaas en zeezout uit te proberen en dat was ook een smaaksensatie.Al met al een bijzonder geslaagde avond en Ciel Bleu blijft culinair tot de buitenklasse van Nederland behoren. Dat gezegd hebbende heb ik één kleine opmerking: de prijs van het menu vind ik aan de hoge kant, namelijk 35 tot 40 euro duurder dan bij Vermeer en de Nederlanden en dat vind ik el een groot verschil, Voeg daar nog bij dat ik 40 Euro parkeerkosten af moest rekenen (terwijl bij Vermeer in de binnenstad van Amsterdam het "gratis" is), dan is het financieel wel echt het onderste uit de kan halen. Gezien de kwaliteit komt men daar wel mee weg, maar het zou Ciel Bleu sieren om voor bezoekers de kosten van het parkeren niet in rekening te brengen