De ECI Letterenloop in Haarlem

Toch de Letterenloop gered

Een manier om snel van mijn jetlag af te komen is intensief sporten. Nu was dat wat moeilijk, omdat ik nog steeds last had van de zweepslag in mijn rechterkuit. Maar ik had mij ingeschreven voor de tweede wedstrijd uit het Haarlemmer Hardloopcircuit, De ECI Letterenloop. De eerste wedstrijd had ik al gemist door de blessure (De Zorgspecialisten Loop), dus ik had mijn zinnen erop gezet om deze loop wel te doen. Een deel van het geld dat met de ECI Letterenloop opgehaald wordt, wordt besteed om lezen onder de jeugd verder te stimuleren (dat draag ik een warm hart toe), op het midden terrein zijn boeken te koop (hardloop boeken, maar ook populaire fictie) en de voortgang van de loop wordt niet in kilometers aangegeven, maar is de volgorde van het alfabet. Het was wat aan de warme kant op hard te lopen, maar met als training een rondje Central Park, een stuk of 20 losse kilometers en 's ochtends nog een boksles in de benen, ging ik toch naar de ijsbaan in Haarlem waar de start plaats vond. Strak om half een werden we weggeschoten en begonnen we aan een route, die gekenmerkt werd door een flink stuk dat door Bloemendaal gelopen werd. Daar zijn twee kenmerken van te noemen. Allereerst staan er hele grote en hele dure huizen. Als je denkt je nu wel de grootste en duurste gezien hebt, staat er om de hoek een nog grotere en duurdere. Het tweede kenmerk is Het Kopje van Bloemendaal, een fikse steile heuvel, die een echte kuitenbijter is en die we twee keer op moesten. Al met al was het voor mij een flinke klus en hoewel ik me vooraf had voorgenomen om toch voor een tijd onder het uur te gaan, zorgde de spanning in mijn kuit en Het Kopje ervoor dat dat helaas niet lukt, ik kwam met een verhitte kop op 1.01.15 binnen. Ach, met alle fysieke hindernissen is dat niet eens zo een slecht resultaat voor mij :-).