Serial Podcast

Echt een heel goed waargebeurd verhaal

Waar Twitter al niet goed voor is. Via één van de mensen die ik via Twitter volg (Neal Petersen van @SportAmerica om precies te zijn) zag ik een tweet waarin hij het had over Serial. Ik had geen idee waar hij het over had, maar zoals ik zo vaak zeg "internet is je vriend", dus na twee google zoekopdrachten kwam ik uit bij de site van Serial, wat een podcast bleek te zijn. Nu zijn er heeeeeeel veeeeeel podcasts op de wereld, dus wat maakte deze nu zo bijzonder? Dat hoor je snel als je met de eerste aflevering begint. Het is eigenlijk een heel simpel concept dat we al een tijdlang kennen in de wereld en het heet "onderzoeksjournalistiek". Serial is niets anders dan het waargebeurde verhaal van een jongen die veroordeeld wordt voor de moord op zijn ex-vriendin en zegt het niet gedaan te hebben. Een journalist wordt door de zus van de jongen gevraagd eens naar de zaak te kijken en vanaf dat moment verdiept ze zich erin en laat het haar niet meer los.

De eerste aflevering begint al gelijk goed, want Adnon kan 23 minuten waarin de moord gepleegd is niet verantwoorden. "Nou, denk je, dat is hem dan, kat in het bakkie". Totdat je zelf aangespoord wordt om een dag in je leven van minuut tot minuut te reproduceren, die drie weken geleden gebeurd is. Dan wordt het een stuk moeilijker. Ik heb het zelf geprobeerd door gewoon een dag te prikken en de proef op de som te nemen en ik liep vast. Tuurlijk met je agenda erbij kom je in hoofdlijnen er vast wel uit, maar echt op details? Heb ik op de dag die ik reproduceerde op de weg terug van Rabobank naar huis getankt? Of een koffie bij de Starbucks gehaald? Ben ik naar de sportschool geweest? Dingen die zo gewoon zijn dat je er niet bij nadenkt, maar die in dit soort gevallen vaak de doorslag geven of iemand schuldig of onschuldig bevonden wordt.

Het aanwijzingen board

Wat ik ook bijzonder vond was de twijfel van de journaliste. Soms heeft ze een heel leuk gesprek met Adnon, een andere keer gaat het er flink op en voel je de stekeligheid in het gesprek. Ze weet zelf niet of deze man nu schuldig of onschuldig is. De ene keer komen er allemaal zaken aan het licht die erop wijzen dat hij het niet gedaan kan hebben, maar vervolgens wordt hij weer op een leugentje betrapt. Of is het zijn geheugen dat hem echt in de steek laat? Of is hij door zijn advocaat in de val gelokt, omdat die meer geld uit de zaak wilde halen? Dat is niet meer te onderzoeken, want de advocaat is inmiddels onder verdachte omstandigheden overleden....En hoe zit het met Jay, die iedere keer een iets ander verhaal verteld, maar wel de kroongetuige in het proces is en de rechercheurs naar de auto van het vermoorde meisje kon brengen, maar uiteindelijk geen celstraf kreeg.

Ik heb inmiddels 10 van de 12 afleveringen gehoord en ik ben "hooked". Geen flashy verhalen of schreeuwende primeurs (wel aan het eind van elke aflevering een cliffhanger, maar dat hoort), maar een pakkende case waar tot het bot gegaan wordt qua onderzoek. Aan het eind is er zoals ik het nu kan zien geen happy end of duidelijk einde. Ik ben benieuwd hoe ik dat uiteindelijk ga ervaren, lijkt me wat unfullfilling, maar ook dat is het leven en de makers hebben ook geen oplossing beloofd, alleen het representeren van de feiten en het onderzoek wat ze gedaan hebben. Men probeert nu de funding te vinden voor een seizoen 2 van Serial (eigenlijk erg dat voor zoiets van dergelijk hoge kwaliteit gebedeld voor geld moet worden, maar gezien de PR die ze nu krijgen zal dat volgens mij wel lukken), maar de makers hebben al gezegd dat ze dan niet met deze case verder gaan, maar een andere oppakken. Want ook zij zijn nu op een dood spoor aangekomen.....ook dat kan de uitkomst van een onderzoek zijn.

Serial voelt als een TV serie, waar je vroeger echt op zat te wachten tot het volgende deel uitkwam om maar snel te kunnen kijken. En dat is iets waar de makers trots op kunnen zijn, gezien de zeer beperkte middelen die ze voor handen hebben. Onderzoeksjournalistiek ten voeten uiten, misschien is dit wel meer de toekomst van dat vak dan de dure redacties van NRC en Volkskrant.