The Hobbit en The Lord of the Rings

Geweldige film, maar lijkt niet op het boek

En toen was het opeens zover. Uit zichzelf kwam Daan naar mij toe om te vragen of we in de vakantie misschien naar de nieuwe Hobbit film konden gaan. Ik had hem het zelf al eens voorgesteld, maar tot voor kort was hij niet geïnteresseerd, en hoewel ik graag mijn kinderen kennis laat maken met de klassiekers uit de fantasy literatuur, ben ik niet zo een vader die het kosten wat het kost op ga dringen (anders hadden Daan en Jeroen al vaker bij sport wedstrijden gezeten en kenden ze nu het hele oeuvre van AC/DC uit het hoofd :-)). Maar Daan had de Engelse versie van The Hobbit op de lagere school al gelezen en het was toch wat gaan kriebelen. Des te leuker dat hij er zelf mee kwam en in zijn kielzog ook direct Jeroen meenam. Daarom staat de tweede week van de kerstvakantie in het teken van Tolkien. De eerste twee delen van The Hobbit bestelden we via iTunes en keken we via de Apple TV (wederom een geweldige Apple ervaring, je klikt op een film, betaald 3,99 en floep, je kunt direct gaan kijken, hoe cool is dat) en de derde film keken we gisteren in de bioscoop. Was weer een genot om naar te kijken, maar zoals Daan het uitstekend samenvatte: "met het boek had het weinig te maken". Niet dat hij dat heel erg vond, hij vond alleen dat als er zoveel bijpersonen werd of anders gemaakt werd, de filmmakers dan ook Smaug nog wel even langer hadden kunnen laten leven (overigens wordt de stem van Smaug gedaan door Benedict Cumberbatch, die ook de hoofdrol speelt in Sherlock, geweldig!!). Maar zeker een bezoekje aan de bioscoop waard. Daarna werd de reis voorgezet met de eerste twee delen van Lord of the Rings (via Netflix) en vanavond voor 23.59 uur hopen we het laatste deel, Return of the King, afgekeken te hebben. In een paar dagen hebben we dan wel een overload hobbits, elfen, dwergen, orken en draken gehad, maar we hebben er gezamenlijk van genoten, dat maakt het nog mooier!