Wilde hier een heel stuk over schrijven, maar spreekt gewoon voor zich.....

Ik heb twee exemplaren van de Quest waarin dit onderzoek staat gekocht

Game night

Mick en Daan beginnen aan hun eerste pot killteam in Amsterhive campaign

Vrijdagavond was voor Daan en Mick de eerste Warhammer game night. Helaas was Thymo verhinderd, waardoor slechts 2/3 van het vaste team dus de reis naar de van Woustraat maakten. Een reis was het zeker, want het was ongelofelijk druk op de weg, waardoor de mannen wat later dan gepland arriveerden. De winkel bleek inmiddels al redelijk gevuld te zijn met een diversiteit aan Warhammer spelers, zowel qua spel voorkeur als ook qua leeftijd en ervaring (het enige wat opviel was dat het allemaal mannen waren, hoe onverwacht :-)). De eerste wedstrijden waren al achter de rug, waardoor er snel een tafel beschikbaar kwam waar Mick en Daan op aan de gang konden. Ze begonnen met een uitleg van store manager Dennis over wat het doel was van het spel, de hoofdlijnen van de spelregels etc. Omdat ik naar de kapper moest, verliet ik de winkel met het gevoel dat het wel goed zou komen met de mannen. Snel naar huis om te eten, daarna een korte knipbeurt bij Shirley (standje 1 op de tondeuse) en daarna weer naar Amsterdam, want het was alweer half negen en om negen uur moesten de jongens toch wel weer opgehaald zijn. Toen ik binnenliep zag ik dat Daan en Mick net aan het opruimen waren, met een mega grote lach op hun gezicht. Ze hadden een supertijd gehad, zowel met het spel, als ook met de ondersteuning die ze kregen van de meer ervaren spelers. De sfeer was heel goed geweest, iedereen wilde elkaar helpen om tot een leuk spel te komen en er was ook een grote sociale controle om ervoor te zorgen dat iedereen plezier had en er geen "powerplay"  gespeeld werd. De mannen wisten het zeker: hier gingen ze zeker weer heen. Bij grote voorkeur alweer volgende week. Hopelijk kan Thymo dan ook mee, dan is het Titanen Trio weer compleet.

Barbarella

Hier ben ik vaak geweest!

Sinds een paar weken is de Games Workshop waar Daan en zijn vrienden hun spellen kopen en spelen verhuist naar Amsterdam Zuid. Nu is dat de omgeving waar ik ongeveer 20 jaar heb gewoond, dus het voelde erg als thuiskomen toen ik daar weer heen ging. Omdat de Sint ook geholpen moest worden, toog ik deze week weer naar de van Woustraat, maar kwam erachter dat de Chaos Cultists van de Games Workshop pas om 12 uur de deuren openen. Omdat ik toch nog wat beweging nodig had, liep ik daarom een stukje door, richting De Nederlandse Bank, toen ik plotseling uit mijn linkerooghoek een erg bekend bord zag. Het was het bord van Barbarella, een snackbar die al meer dan 35 jaar op dezelfde plek gevestigd is. Ik ben daar gedurende een paar jaar echt een heel frequente gast geweest, ik denk zo tussen 1985 en 1995. Had Barbarella de allerbeste snacks van Amsterdam? Nou.....nee. Waren ze super goedkoop? Uhhh......nee. Was de bediening dan zo lekke.....uhhhh......vriendelijk? Nee, dat al helemaal niet (tenzij je van zwetende Noord Afrikaanse mannen houdt). Ik hoor jullie denken: Dennis, waarom kwam je er dan zo vaak? Dat was omdat Barbarella voor mij twee hele sterke proposities had: ze waren tot 6 uur 's ochtends open (daarna gingen ze een uur dicht voor de schoonmaak om om 8 uur weer open te zijn) en het lag op de weg terug vanuit de Amsterdamse binnenstad na een avondje stappen! Terwijl veel andere locaties om 4 uur "al" de poorten sloten, bleef Barbarella open en kon je daar nog even een lekker patatje oorlog halen, een broodje grillburger uit de muur trekken, een berenhap met satesaus verorberen of een kroketje tikken. En na een kroegentocht was dat wel wenselijk om de volgende dag weer enigszins hersteld aan de dag te kunnen beginnen. Nadat ik in een fase kwam dat ik minder uit ging, ben ik denk ik nooit meer bij Barbarella geweest, maar de herinneringen zijn er niet minder om. Ik had even de neiging om voor old times sake even naar binnen te gaan, maar ik heb me kunnen weerhouden. Overdag is het toch anders dan midden in de nacht, straks ga je nog merken hoe de snacks proeven :-).

Ajax - Barcelona

Net voor de 2-0 van Danny Hoesen

Met goed gevulde magen en nog steeds een goed humeur gingen we richting Arena. Parkeren was niet zo een probleem als je een wandeling van een minuut of 20 niet erg vindt (en aangezien ik aan mijn beweging moet komen, was het zelfs juist lekker). De rij om binnen te komen was wat minder, maar om 8.40 uur, 5 minuten voor de aftrap zaten we op onze plekken. Goede plaatsen, mooi zicht, enthousiaste supporters, nu maar hopen dat we er een gelijkspelletje uit zouden kunnen trekken. Nou, dat was buiten de waard gerekend, want tjonge jong, wat trok Ajax als vanouds van leer!!! De ene aanval was nog mooier dan de ander en men sneed als een mes door de boter van de verdediging van Barcelona, waar met name de nummer 17 echt alle kanten van het veld te zien kreeg. En het was een genot om de eerste helft naar Joel Veltman te kijken, eindelijk weer eens een "Frank de Boer"  in de verdediging. De twee goals waren ook meer dan terecht en dat uiteindelijk de overwinning over de streep getrokken werd met een overtal situatie van 11 tegen 10 van Barcelona, droeg alleen maar bij aan het heroïsche karakter van deze wedstrijd. Ouderwets genieten was het, voelde bijna of we weer terug waren in het Olympisch Stadion om Ajax Real Madrid en AC Milaan van de mat te zien spelen.

Een smetje helaas. Bij de feestvreugde na de 2-0 werd een fan zo blij en meegesleept in het gejuich, dat hij vanuit de eerste ring zo de betonnen gracht in viel. Er moesten twee ziekenwagens aan te pas komen om hem te stabiliseren en af te voeren, waar bij het laatste een van de ambulances en passant ook nog even de ander vol aanreed tijdens het achteruit rijden. Uiteindelijk moest er zelfs een trauma helikopter buiten het stadion aan te pas komen. Ik kan op internet niet vinden hoe het met de beste man gaat, hopelijk komt hij er snel bovenop en kan hij nog nagenieten van deze spectaculaire overwinning!!  

Suvarnaphum re-revisited

Pittige garnalen soep, goed tegen de verkoudheid

De dinsdag stond voor mij in het teken van Ajax - Barcelona. Hoewel er veel spelers aan de Barcelona kant niet bij waren en de kans toch erg groot was dat Ajax weer er met 0-4 vanaf zou gaan (net zoals de afgelopen jaren tegen Real Madrid), had ik er toch erg veel zin in. Helemaal omdat ik deze avond gefêteerd werd door Onno Verdonk. En als Onno dat doet, dan gaat hij voluit en begint de avond natuurlijk met een diner voor twee. Omdat we niet de tijd hadden voor een luxe diner, besloten we deze keer naar Suvarnaphum te gaan. Dit was een van de beste Thaise eethuisjes van Amsterdam, maar ik had van Rene begrepen dat er inmiddels een andere eigenaar in getrokken was en dat de oorspronkelijke eigenares op de never come back line naar Bangkok was gegaan. Het is dan toch even afwachten wat het gaat worden, zeker als de vorige kwaliteit zo goed was. Bij binnenkomst kon ik in ieder geval een ding direct zien: aan het interieur was echt helemaal niets gewijzigd! Bij de begroeting merkte ik wel een verschil: deze Thaise dame sprak namelijk bijna accentloos Nederlands. Dat maakte eea wel zo makkelijk.

Pittige biefstuk salade (keuze S7) met mooie bloem, opeten bloem optioneel

Na een tafel gekozen te hebben (natuurlijk degen die nog niet ingedekt was, maar die was het verst van de deur verwijderd) kregen we het menu. Dat zag er ook wat anders uit. Nou ja, de menukaart dan, die was in een mooie nepleren map gestopt (past bij de sfeer) en er zaten geen vlekken meer op de kaart. De inhoud van het menu was echter voor zover ik het kon zien bijna hetzelfde gebleven. Dat was ook niet verwonderlijk, want navraag leerde dat de kok en het andere keukenpersoneel gewoon aangebleven waren. Om het de bediening en de keuken makkelijk te maken bestelden we deze keer precies hetzelfde: de pittige garnalen soep en de pittige biefstuk salade met gebakken rijst. Ik moet toch zeggen: het was niet helemaal hetzelfde als voorheen......het was zelfs beter!!! Nou ja, ik was er een tijd niet geweest, dus misschien komt het door mijn herinneringen die vervaagd waren, maar beide gerechten waren gewoon echt helemaal goed. Uitstekend van smaak, goede tekstuur maar ook de pittigheidsgraad was excellent. Lekker een klein beetje branden op de tong, maar niet op een manier dat je mond wegbrand en je eigenlijk niet meer proeft. Een uitstekende hernieuwde kennismaking met Suvarnaphum en als je in Amsterdam West (Johan Huizingalaan 250) een keer lekker Thais wilt eten, dan is dit simpelweg the place to be!

De sterren van Michelin

Toch best wel weer spannend

Vandaag was het weer de jaarlijkse sterrenregen voor culinair Nederland. We wisten natuurlijk al dat Oud Sluis zou verdwenen uit de lijst, omdat Sergio Herman de tent gaat sluiten. Gelukkig viel Nederland de eer ten deel om toch een tweede drie sterren restaurant te mogen begroeten, namelijk  De Leest in Vaassen. Hoewel dit mooi nieuws was, was ik zelf blijer met het feit dat het een paar van mijn favoriete restaurants hun ster netjes behielden. Zowel mijn traditionele "tweede huiskamers" Vermeer, Vinkeles en De Nederlanden als ook het nieuwe lid van de "club van Dennis zijn favorieten", Tante Koosje, bleken zonder problemen de ster behouden te hebben. En niet meer dan terecht! Overigens net zo terecht als het feit dat Karel V in Utrecht zijn ster verloor. Inderdaad terecht, voor half lauw eten en veel te weinig, terwijl je wel een flinke bom duiten neer mag tellen voor een menuutje. Wegwezen daar. Andere verrassingen? Nou ja, voor de insiders waarschijnlijk niet veel. Ik was toch nog wel verrast dat Ron Blauw met zijn nieuwe Gastrobar er toch een ster uit wist te slepen (dat belooft nog wat, Ans en ik hebben er nog een lunch tegoed). Ivy, nu genaamd FG (naar eigenaar Francois Geurts), kreeg ene tweede ster evenals Fred (de kok van voorheen La Vilette, het eerste sterrenrestaurant waar Ans en ik ooit gegeten hebben). De stijgers en dalers zijn hier te vinden, op basis waarvan de smulpapen hun planning voor 2014 alvast kunnen maken. 

Weer een doel gehaald!!

Yes!!!!

Toen ik een klein half jaar geleden weer begon met hardlopen, klikte ik sinds tijden weer de Runkeeper app open. Daar bleken veel nieuwe functionaliteiten in te zitten ten opzichten van de laatste keer dat ik erin gekeken had (maar dat was dan ook een flinke tijd geleden :-)). Een daarvan was dat je doelen op kon geven die je wilde halen en dat Runkeeper bijhield hoever je daarmee was. Om het te proberen deed ik eens een doel "ik wil 2 km lopen" en dat lukte :-). Daarna was het "ik wil 5 km aan een stuk lopen" en ook dat was geen probleem. Daarom zette ik een jaardoel op 1/7/2013 en dat was dat ik in het restant van 2013 nog 300 km wilde hardlopen. Beetje ambitieus misschien, maar zoals een niet bij naam te noemen bank eerder wel eens zei "het begint bij ambitie". Nu heeft Evy me goed getraind en met drie tot vier keer per week een hardloopsessie gaat het best snel, dus vandaag was de dag dat dit doel al behaald werd! En hoewel het bijna een beetje kinderachtig is, ik was toch wel blij verrast met de mail die ik van Runkeeper kreeg om mij te feliciteren met het behalen van dit doel. En dat ook nog met een lekkere loop vandaag (zeker niet de snelste die ik gedaan heb, maar het liep lekker makkelijk weg, al luisterend naar een aflevering van het NOS Langs de lijn Sport Forum). Eens kijken waar ik dit jaar uiteindelijk op uit ga komen en daarna bedenken wat het doel voor volgens jaar zal gaan zijn!

Trots!

De uitslag van Daan, mooi resultaat!!

Vrijdag was het een spannende dag. Daan vertelde namelijk tussen neus en lippen door dat hij die dag zijn NIO uitslag zou krijgen. Voor de mensen boven de 15: de NIO is een toets waaruit een advies komt, waar de jonge kandidaat het beste zijn schoolcarriere voor kan zetten. Nu hadden we natuurlijk wel een goed gevoel over Daan zijn kennis en kunde, maar goed, het is uiteindelijk toch nog maar even afwachten. Ans en ik haalde Daan om drie uur op bij school en ik wilde de enveloppe met het advies gelijk open maken. Dat mocht echter niet van Daan, want hij was bang dat de brief uit de enveloppe zou vallen weg zou waaien. Natuurlijk was dat niet de echte reden, hij was erg zenuwachtig en durfde niet te kijken terwijl zijn vrienden erbij waren. Dus snel in de auto in en naar huis, de enveloppe open scheuren, met veel moeite de score van de NIO toets interpreteren (dat gaf nog even een hartklopping.....) om vervolgens tot de conclusie te komen dat Daan het gewoon heel goed had gedaan en simpelweg een prachtig VWO advies in de wacht had gesleept. Hij stond er bij te springen en te dansen toen hij het hoorde en kon niet wachten om het met zijn maten te delen. En Ans en ik. Nou, wij waren natuurlijk ook erg blij en bij mij stond er naast een prachtige glimlach van trots ook een traantje in mijn oog van ontroering.....gefeliciteerd mannetje en nu op naar het vinden van de juiste school!!!

Middelbare school

Groep 8 van de Halverwege

Voor Daan is er een spannende tijd aangebroken. Hij zit in groep 8, alweer een paar maanden op stoom en dat betekent dat er een belangrijke keuze binnenkort gemaakt moet worden, namelijk de keuze voor de middelbare school. Natuurlijk is dat wat voorsorteren, want resultaten van NIO en CITO hebben we nog niet, maar al zijn testen van de afgelopen jaren wijzen op een eenduidig VWO advies, waarbij ik natuurlijk vurig hoop dat hij in de voetsporen van zijn vader treedt en een klassieke opleiding gaat volgen met Grieks en Latijn, maar die keus moet hij zelf maken. Het is best lastig om je te oriënteren op een school en in de regio Haarlem blijken vele scholen ook een limiet te hebben van het aantal brugklassers dat ze per jaar opnemen, dus het is wel van groot belang goed te kijken waar je je in wilt schrijven. In dat kader was er vandaag een onderwijsmarkt, waarin diverse scholen zich presenteerden. Dat meerdere mensen het idee van een gedegen voorbereiding een goede stap vonden zagen we al snel, want het was echt ongelofelijk druk!

Doordat we al wat voorwerk hadden gedaan, wisten we dat we "slechts'  vijf scholen hoefden te spreken. Nou ja spreken, dat lukt haast niet, het is even snele wat vragen stellen aan leraren of leerlingen en weer verder, want er staan tientallen mensen achter je te dringen. Uiteindelijk was de vangst dat het Rudolf Steiner College niet Daan zijn ding was, het Stedelijk Gymnasium hem te netjes was, het Sancta Maria wel erg groot en erg druk leek, dat hij een goed gevoel overhield aan het Kennemer Lyceum, maar dat zijn eerste voorkeur uit lijkt te gaan naar het ECL. Dat komt goed uit, want we kwamen nog een grote groep kinderen van de Halverwege tegen (onder andere Keet, Lucy, AnnaSophie en Thymo), die ook een voorkeur (de een wat meer dan de ander) voor het ECL leken te hebben. Het zou toch wel erg leuk zijn als ze daar allemaal heen zouden gaan. Misschien dat we dan zelfs nog wat groepskorting op het schoolgeld kunnen bedingen :-).

Moord op JFK: 50 jaar geleden

Simon in Dallas in het JFK Memorial

Afgelopen mei waren Rene, Simon en ik in Dallas. Een van de meest indrukwekkende plekken om daar te bezoeken is de plek waar John F. Kennedy vermoord is. Er staat nog steeds een kruis op de weg, het museum in het boekenhuis vanwaar Lee Harvey Oswald het schot loste is absoluut het bezoeken waard (en een uitstekende tentoonstelling hebben ze daar ook) en de JFK memoriaal iets verder op. Een bijzondere belevenis en een die nog altijd indruk maakt als ik eraan denk. Dat werd vandaag weer versterkt door het feit dat deze week het 50 jaar geleden is dat de moord plaats vond. Zo lang geleden alweer en nog steeds leeft het alsof het gisteren gebeurd is. Rond de plek lopen inderdaad nog dagelijks mensen die een samenzwering vermoeden. Ook vandaag was er weer een theorie over een man die op de hete dag met een paraplu rondliep, maar er bleek een redelijke verklaring voor te zijn. En ook is er opnieuw gewerkt aan het helderder krijgen van de Zapruder film, waarop de aanslag het best en duidelijkst bewaard is gebleven (klik hier om de film te zien, blijft schokkend, maar het is een stuk geschiedenis dat de wereld veranderd heeft, dus voor iedereen een must-see). Ondanks dat ik nog niet geboren was toen JFK vermoord werd, is het toch iets wat blijft intrigeren en waar de meest complexe theorieën over te maken zijn. Het beleven is de reis naar Dallas al waard..... 

ThrillGrill Pop Up Store in de Negen Straatjes

Lekker bij de ThrillGrill Pop Up

Van vechten word je hongerig! Het is dus niet raar dat na het bezoek aan de Games Workshop in Amsterdam Zuid we op weg gingen om wat te eten te vinden. En met de krijgers Daan en Thymo om ons heen, kon het niet anders dan dat er vlees op de kaart moest staan. Nu had ik op Twitter gezien dat de foodtruck van de ThrillGrill ook een tijdelijke winkel (zoals dat tegenwoordig hip heet een "pop up Store") had geopend in de Wolvenstraat. Dat was maar 3,5 kilometer van de van Woustraat vandaan, dus de keus om daarheen te gaan was snel gemaakt. Dat we een parkeerplek op de Prinsengracht vonden, net voor het begin van de Berenstraat (waar de Wolvenstraat in het verlengde ligt), was niet anders dan de juiste vorm van gerechtigheid voor ons :-).  Vijf minuten later hadden we de winkel gevonden en konden we zonder al te veel problemen een plek innemen bij twee tafeltjes.

De Meat Challenge, gewoon erg goed!

De aardige, maar wat chaotische serveerster bracht ons het menu en op de nagerechten en de skinny Thriller (de hamburger zonder het broodje), bestelden we alles op de kaart: Thriller, Salmon Thriller, Meat Challenge (twee Thrillers op 1 broodje), gerookte amandelen, olijven, huisgemaakte frietjes, gefrituurde uienringen en een salade van romaine sla met als toppings tomaten, ui en bacon. Het enige wat ik erover kan zeggen is dat alles, maar dan ook echt alles, gewoon supergoed was! De burgers zijn lekker sappig en mooi rosé van binnen, broodje is luchtig in plaats van klef. Ook de zalm was precies goed gebakken (en let wel: het is een zalmmoot die je krijgt, geen burger gemaakt van bewerkte zalm!!). De friet is niet veel, maar eigenlijk als side order precies goed, net als de uienringen en de salade (heerlijk knapperig en de bacon van Brandt en Levi mag er ook zeker zijn, daar wil je dan nog wel even voor zondigen). Helaas kan ik niets over de desserts zeggen, want we zaten na de burgers te vol om daar nog iets van te proberen.

Goedkoop is het niet, want de rekening bedroeg 80 euro voor vier personen, maar vanwege de kwaliteit is het het meer dan waard. Ga er snel heel, zolang het kan, want de winkel is er nog gegarandeerd tm januari, daarna wordt er verbouwd en wordt er een beslissing door eigenaar Robert Kranenborgh genomen of het restaurant een definitief karakter gaat krijgen. Ik hoop er in ieder geval op, want dit is wederom een verrijking van de Negen Straatjes!!

Games Workshop Amsterdam Zuid

Het trio maatjes in de nieuwe winkel

De Games Workshop waar Thymo, Mick en Daan hun Warhammer 40K ontgroening hebben gekregen gaat dicht. "De koning is dood, lang leve de koning" kan er echter keihard geroepen worden, want deze sluiting heeft direct de aanleiding gegeven om een nieuwe winkel te openen, maar dan op de van Woustraat 69. Zaterdag was de feestelijke opening. Samen met Michael en Thymo reden we daarom rond 11 uur vanuit Halfweg naar Amsterdam (Rilana en Mick zouden we daar treffen). Een eerste voordeel van de nieuwe winkel kondigde zich al aan: we konden parkeren op een paar honderd meter van de winkel en dat kostte een Euro (ter vergelijking: bij het Damrak was het toch snel 10 tot 15 minuten lopen en een middagje kostte toch snel 25 Euro parkeergeld). Daan en Thymo zagen de vlaggen van de Games Workshop al van verre en zetten gelijk een sprintje in!

Gezellige drukte in de nieuwe winkel

Het was lekker druk in de winkel, drukker dan ik het ooit op het Damrak had gezien. Veel gamers van diverse leeftijden (onze jongens hoorden wel bij de jongsten die aanwezig waren), die bezig waren met alle onderdelen van de hobby: het in elkaar zetten van de diverse poppen en voertuigen, het schilderen van de miniaturen en het spelen van diverse gevechten. Ook heel erg leuk was om te zien dat er een heel samenhorigheidsgevoel hangt, de nieuwe gamers worden niet met de nek aangekeken als beginnelingen, maar krijgen juist extra aandacht, ook van de jongens die al wat langer spelen. Erg leuk om te zien!!! Dennis Ernst, de storemanager, stond te glimmen en was een uitstekende gastheer, geholpen door zijn vriendin en zijn moeder, die speciaal voor de gelegenheid Limburgse vlaaien mee had genomen, die bij alle klanten grif aftrek vonden. Voor de ouders was het ook wel makkelijk, want de verlanglijstjes die bij de goedheilig man (die overigens zaterdag ook zijn intocht in Nederland deed) ingediend waren, daar konden na het bezoek diverse zaken van afgestreept worden.

Al laatste was er een actieve werving voor de AmsterHive Campaign, de eerste set van gevechten die in de nieuwe winkel gehouden gaan worden. Kleine legertjes van 300 punten die met elkaar de strijd aan gaan en die gehouden worden op vrijdagavond op de wekelijkse games night. Alle jongens kregen vonkeltjes in hun ogen en ik vermoed dat we een nieuw schema op vrijdag krijgen: school - Inca Club - Eten - AmsterHive Campaign in de van Woustraat. Ik vermoed dat we de komende tijd nog wel vaker in de van Woustraat te vinden zullen zijn :-).

Dennis, een goed begin is het halve werk en dit was zeker een goed begin. Succes met de nieuwe winkel!!!

Lastage

De muur is niet representatief voor de sfeer in Lastage :-)

Ondanks het feit dat mijn verjaardag al op 21 september was geweest, was het vrijdag tijd voor een verjaardagsdiner. Het is een goede gewoonte geworden dat Rene en ik elkaar trakteren. Ooit begonnen bij het restaurant Halvemaan, hebben we inmiddels al veel mooie restaurants gezien. Dit keer was de keus gevallen op Lastage. Of ik zeg het eigenlijk verkeerd: vorig jaar was de keus al gevallen op Lastage, maar het blijkt een geliefd restaurant te zijn, want het bleek toen voor weken en weken al volgeboekt te zijn. Dat had Rene uitstekend onthouden en deze keer erg tijdig de reservering gemaakt. Parkeren is niet zo handig bij Lastage, wat op de Geldersekade in Amsterdam gevestigd is. Maar geen ramp: de parkeergarage bij het Centraal Station bood uitkomst en zorgde ervoor dat we ook een gezonde wandeling van ongeveer 15 minuten naar het restaurant hadden (heen goed om de lekkere trek verder op te wekken en terug lekker om het eten wat te laten zakken, dus dubbel bonus), ook goed om voldoende stapjes op een dag te maken.

Prachtig stukje zeebaars!

Lastage is over drie verdiepingen verdeeld, de onderste verdieping is de keuken, op de twee andere staan de tafels. Het bleek niet zo heel erg groot te zijn, ik denk dat er maximaal 25 tot 30 mensen plaats kunnen nemen en dan is het echt hutjemutje vol. Het is dan wel genoeg om drie dames in de bediening te hebben lopen, waarbij een van de dames ook de sommelier is. En dat doet ze ook nog verdomde goed, bijzonder enthousiaste verhalen over de wijnen die aan Rene geserveerd werden en uitstekende uitleg waarom de wijn zo mooi met het gerecht combineert. Heerlijk losjes werd er uitgeserveerd, er was de nodige humor en er bleek een oprechte interesse te zijn in de gerechten die geserveerd werden en in de clientèle die ze graag op kwam eten. Om Lastage echt te kunnen beoordelen namen we het "Vlucht door het menu"-menu en vulden dat aan met een extra gangetje kaas (in totaal negen gangen).  Dat geeft inderdaad een mooie bloemlezing van hetgeen chef Rogier van Dam op tafel kan tover. Voor de liefhebbers kan ik gerust stellen dat het restaurant meer dan een bezoek waard is voor wat betreft de gerechten (mijn favoriet was de zeebaars met een klein loempiaatje met IJsselmeer paling) en dat ook de gastvrijheid een hoge score behaald.

Voor een bijzonder gezellige en culinaire avond in het centrum van Amsterdam is Lastage echt een aanrader. Go for it!! En ook dit jaar weer many thanks aan Rene, die dit weer mogelijk heeft gemaakt. De lat ligt hoog om hier een antwoord op te vinden in januari :-).

Toch best wel trots

Vanochtend was het weer eens tijd om op de weegschaal te gaan staan. Ik had net een hele vroege hardloopsessie gedaan met het nieuwe programma van Redrock Apps, met de passende naam "Running for Weight Loss". In plaats van een een tempo lekker doorlopen is dit een programma waarin met intervals gewerkt wordt. Dus stukken joggen, hardlopen en sprinten. Dat is wel weer erg wennen, maar uiteindelijk ook wel weer een nieuwe uitdaging om te zien of ik in dit ritme kan komen. De app helpt er wel goed bij, duidelijke instructies en je kan je eigen muziek toevoegen. Gratis tip voor toekomstige gebruikers: lock het scherm via de app en niet via de telefoon, want als je dat laatste doet, dan komen de instructies niet meer door, dat was even een zoektocht hoe dat kwam! Maar goed, het heet niet voor niets "Running for Weight Loss", dus je verwacht er toch ook wel wat van. En of het er nu specifiek door komt vind ik wat moeilijk te zeggen, maar het programma maakt het wel war, want sinds ik het nu een week gebruik, zag ik op de weekschaal een gewicht staan dat 1,5 kilo lager was, dan vorige week. Wow, dat is toch wel een mooi resultaat, cumulatief ben ik inmiddels sinds half juli 16 kilo afgevallen en ik kreeg er van de FitBit club nog een badge voor ook, dan kan je dag toch niet meer stuk :-).  Nog 5,8 kilo naar mijn eerste doelstelling!!!!

Journeyman

Ligt lekker in het gehoor

Soms kom je weer eens een cd uit een grijs verleden tegen. Dat had ik deze week met Journeyman van Eric Clapton. Deze CD kocht ik in 1989 bij mijn toenmalige vaste muziekwinkel MusicLand, op aanraden van de eigenaar, die dacht dat ik naast al het gitaargeweld van de hardrock, heavy metal en punk bands die ik normaal kocht ook wel wat meer klassieke gitaarrock kon waarderen. Ik vond Eric Clapton eigenlijk altijd iets voor een generatie voor mij en "slowhand", tja, dat paste niet echt bij mijn belevingswereld. Maar ik had een goede relatie met hem en kreeg te horen dat ik gewoon de cd mee mocht nemen en als ik hem niet goed vond ik hem gewoon weer mee mocht nemen om hem te ruilen voor een andere. Dan is er natuurlijk geen risico en die drie kwartier om naar de CD te luisteren wilde ik wel investeren. Dat resulteerde uiteindelijk in een "signed, sealed, delivered, I'm yours"-reactie, want deze plaat staat vol heerlijk rock en blues nummers, die ik jarenlang echt heel vaak gedraaid heb. Maar aan alles kwam een eind en zo ook aan mijn CD collectie, zodat ik ooit meer hieraan dacht, totdat ik van de week een Engelse gast iemand een "Jouerneyman"  hoorde noemen. Meteen raasden mijn gedachten naar deze CD en natuurlijk stond hij ook op Spotify. Dat ik de CD dus echt geel vaak gedraaid heb, kon ik wel afleiden uit het feit dat ik alle nummers nog kende, veel liedjes nog woordelijk mee kon zingen en zelfs wist hoe de volgorde van de liedjes op de CD was.  Zelfs 24 jaar na uitgave nog steeds een mega goede plaat!!!

Een mooie reis!

Stoer, drie weken Thailand!

Tijdens mijn verjaardagsfeestje, een paar weken geleden, raakte ik met mijn ouders aan de praat over hun volgende vakantie (ze waren net terug uit Griekenland, maar ze nemen het er goed van :-)). Hans gaf aan dat ze er serieus over nadachten om weer naar de Antillen te gaan. Altijd leuk natuurlijk, met mooie stranden, maar er zijn nog zoveel mooie plekken op de wereld om te zien. Ik vertelde daarom nog eens over mijn "There's a world to see" lijstje op mijn blog en dat een van de dingen die ik graag zou willen doen, het met mijn gezin een paar weken door Thailand te reizen is. Ik vertelde over de leuke verhalen die ik hierover gehoord had van diverse mensen, over de prachtige natuur, de mooie gebouwen, het heerlijke eten en de vriendelijke mensen en dat het een mooi beginpunt was om kennis te maken met Zuid-Oost Azie. Helaas past het even financieel niet en is Daan niet een echte globetrotter, maar ik droom er soms wel van. Kennelijk had ik reizenverkoper moeten worden, want een paar dagen later vertelde mijn moeder me dat ze naar een drieweekse rondreis door Thailand aan het kijken waren (die afgesloten werd met een aantal dagen op een 5 sterren ressort) en afgelopen weekend werd de deal gesloten en de boeking definitief gemaakt: eind januari vertrekken ze. Ik vind het wel ontzettend leuk en stoer dat ze het gaan doen en weet zeker dat ze een mooie tijd gaan hebben. Hans en Leny, heel veel plezier natuurlijk en stuur een paar mooie foto's door van de avonturen (want een avontuur zal het zeker worden!!!!).

Minecraft sessie

Minecraft sessie in Halfweg

Een spel dat de wereld inmiddels heeft veroverd is Minecraft. Ik vraag me nog steeds af wat er nou zo leuk aan is, maar de jongens en veel van hun vrienden vinden het geweldig. Het is al leuk om het alleen te doen, maar de pret wordt pas echt mega als je het samen kunt spelen. On Line is gein, maar fysiek bij elkaar is het nog mooier. Afgelopen zaterdag kwam Thymo bij ons langs om samen met Daan aan hun schoolproject te werken, namelijk de door hen ontwikkelde wahammer fanclub site. De mannen begonnen er echt mee, maar een klein half uur later waren ze bezig om elkaar hun bouwkunsten te laten zien. Jeroen viel er even buiten, omdat op zijn laptop Minecraft het niet meer deed, maar als papa ben je dan trots dat je door het installeren van OS Maverick de boel toch weer aan de praat krijgt en een jongetje van acht heel erg blij hebt gemaakt. Daarna zaten ze gebroederlijk aan tafel en begon een drie uur durende sessie waarin mooie dingen gebouwd werden, gigantische avonturen beleefd werden en er tal van discussie over hoe de wereld eruit moest zien plaats vonden. Erg veel plezier en nog creatief ook. Wat wil je nog meer voor een druilerige middag!

ThrillGrill Pop Up

Nu in de Wolvenstraat

Tijdens de zomervakantie maakten we kennis met de ThrillGrill, een van de beste foodtrucks van Amsterdam, die heerlijke hamburgers bereidde. Het enige nadeel van de ThrillGrill was dat ze een beperkte kaart hadden: hij bestond namelijk uit om precies te zijn 1 gerecht, de Thriller. Die was echt super, maar op een gegeven moment wil je toch eens wat anders. Daarom was ik blij verrast dat ThrillGrill een pop up store had geopend in de Negen Straatjes in Amsterdam. In de Wolvenstraat kun je de Thriller nu ook tot je nemen. Maar men had goed geluisterd naar de vraag van de fans, want naast de Thriller zijn daar nu ook de Skinny Thriller (voor de diëtisten onder ons) te verkijgen, de Salmon Thriller (voor de visliefhebbers) en de Meat Challenge (zeg maar de uber Thriller, voor de echte carnivoor). Daarnaast zijn er ook andere gerechten in de categorie "niet burger: side dishes al vers gemaakte friet en gebakken uienringen en een redelijke sortering salades met dito toppings. Genoeg dus om je tanden in te zetten. Aanstaande zaterdag ga ik de kaart, samen met Daan, Michael en Thymo eens even uitproberen, waarbij Michael zich al opgeworpen heeft om de salades met name te testen :-). Blijf de komende tijd het blog lezen voor het bijna live verslag!

4G van T-Mobile

Kijk eens aan, 4G op het T-Mobile netwerk!

Sinds 7,5 jaar ben ik klant van T-Mobile. Niet altijd een genot, maar op zich kan het er wel mee door, met name qua prijs/ kwaliteitsverhouding (dat je geen bereik hebt tijdens een wedstrijd van Ajax, tja, dat hoort er dan maar bij). Het betekent in Nederland ook dat T-Mobile niet voorop loopt met innovaties. Zo zijn KPN en Vodafone inmiddels al zover dat bijna al hun klanten gebruik kunnen maken van het 4G netwerk, zodat mobiel internet nog sneller werkt en bijna gelijk is aan een Wifi verbinding. Zondag kreeg ik hiermee een aangename verrassing, want toen ik op mijn telefoon keek zag ik opeens tot mijn grote verbazing dat ik ook een 4G verbinding had gekregen. Dat moest ik natuurlijk even uitproberen en ik moet zeggen, het was inderdaad sneller dan de normale 3G verbinding, of in ieder geval heb ik het zo ervaren. Ik helemaal blij natuurlijk, totdat we weer in Halfweg aankwamen en ik weer op mijn iPhone keen en een bekend icoontje weer terug was gekeerd: namelijk 3G. Betekent dat de dekking van T-Mobile met zijn 4G netwerk nog niet helemaal je dat is en dat de uitrol, niet geheel raar overigens, in de grote steden begint en dat daar de verbinding tot stand gebracht wordt. Het drukt me weer eens met de neus op de feiten dat Halfweg kennelijk toch geen Amsterdam is :-(. Nou ja, hopen waar dat ze er wat snelheid mee maken, want de snelheid smaakt in ieder geval naar meer!! 

Je moet je doelen hoog stellen

De New York Marathon is wel erg druk.....

Het is soms wat lastig inpasbaar, maar het lukt me sinds een maand of vier toch wel om iedere week drie keer per week hard te lopen. Waar ik vier maanden na 1.5 kilometer kreupel binnen kwam strompelen, loop ik nu gemiddeld 7.5 kilometer in 55 minuten zonder problemen. Natuurlijk niet erg hard, maar het gaat steeds beter. Nu ik dit goed onder controle heb, is een volgende stap om structureel naar de 10km te gaan. Maar ik zet mijn doelen graag wat verder en hoger. Daarom heb ik besloten om volgend jaar in ieder geval een kwart triatlon te gaan doen (1 km zwemmen, 40 km fietsen en 10 km hardlopen). Dat zal met name een uitdaging worden omdat het drie verschillende bewegingen betreft en fietsen niet mijn favoriete bezigheid is, ik krijg er erg snel zadelpijn van, namelijk. Maar ik denk zelfs al wat verder. Afgelopen week was de marathon van New York en dat is wel een extreme belevenis, zowel qua tocht door de vijf stadsdelen van New York, maar ook het publiek langs de kant. Ik kreeg er een heel erg warm gevoel van (kan ook angstzweet zijn :-)) en ik ga onderzoeken wat er nodig is om in 2015 mee te kunnen doen. Ik hoorde op de radio dat je binnen 8.5 uur binnen moet zijn, dat zou toch wel moeten lukken. Nog twee jaar tijd voor de voorbereiding, benieuwd of ik dat die hele periode vol kan houden. Ook maar eens bij de Asics winkel informeren hoe zoiets kwam training in zijn werk gaat!

Athlon Carlease revisited

Dit was de laatste keer

Vandaag was het weer tijd voor onderhoud aan de auto. Het bleek al lastig te zijn voor Athlon om twee zaken te combineren, te weten het monteren van mijn winterbanden als ook het groot onderhoud. Bij het maken van de afspraak had ik al aangegeven dat ik de auto om 4 uur terug moest hebben, maar dat bleek onvoldoende doorgekomen te zijn (als in: niet). Toen ik uitlegde dat dat echt nodig was, omdat Ans de auto nodig had om 17.00 uur, kreeg ik minimaal drie keer te horen dat men dat niet kon garanderen en dat ze me zouden bellen als de auto klaar was. Om 15.45 uur had ik nog geen telefoontje gehad, dus reed ik toch maar naar Lisserbroek. En hoe verrassend: de auto was niet klaar, maar, gelukkig, de auto ging de wasserette al in en binnen 15 minuten zou hij gereed zijn, dus ik kon boven even wachten. Nu had ik de indruk dat minuten objectief meetbare eenheden waren, dus toen ik op mijn horloge zag dat nadat ik boven was gaan zitten er inmiddels 50 minuten verstreken waren toen ik te horen kreeg dat mijn auto gereed was, was ik wel extreem geïrriteerd.

Op het formulier dat afgetekend moest worden zag ik nog staan "auto moet om 16.00 uur klaar zijn", maar op mijn vraag of iemand dit gelezen had of dat iemand zich eraan gestoord had dat het niet om 16.00 uur klaar was, kreeg ik een niets zeggend antwoord en een excuus dat het echt heel druk was vandaag (echt iets waar je als klant geïnteresseerd in bent). Uiteindelijk kies ik na drie keer een slechte service gehad te hebben toch eieren voor mijn geld: de volgende keer gaat het onderhoud gewoon bij de Volkswagen dealer, daar kan ik uiteindelijk toch meer op vertrouwen.

Feel good momentjes, pak ze als ze op je pad komen

Ik pas weer kleren van Just Brands

Soms heb je even een feel good momentje nodig. En ook als je het niet echt nodig hebt en er doet zich een kans voor om er een te pakken, dan moet je het natuurlijk niet nalaten er even een in te bouwen. Zo een moment had ik van de week. Ik reed langs het "winkelcentrum" Akerpoort in Amsterdam West. `De belangrijkste winkels daar zijn naast de Toys XL met name de "outlets" van Nike, G-Star en Just Brands (oa PME en Vanguard). Bij deze laatste was ik al een paar keer geweest, maar de kleding wilde maar niet passen (iedere keer dat ik er kwam was alles spontaan gekrompen :-)). Na echter 14,5 kilo afgevallen te zijn, durfde ik het aan om hier toch weer eens een poging te wagen. Ik had geen zin om broeken te passen, maar een paar truien, vesten, shorts en jasjes zou natuurlijk wel moeten kunnen. En wat denk je? Er was in bijna alle artikelen wel een maat die mij paste! Zowel bij de lekkere warme vesten voor de komende winteravonden, de "vrije tijds" jasjes, maar ook de klassieke piloten jacks van PME, overal was wel een exemplaar te vinden dat mij als gegoten zaten. Hmmmm.....heerlijk :-). Deze keer nog geen aankopen gedaan, deze keer was het even "gevoel" shoppen in plaats van gelijk de zaken mee te nemen. Maar ik heb mijn oog toch wel op wat dingen laten vallen, dus wie weet wanneer ik hier toch weer een kijkje ga nemen. Oh ja, ook lekker: drie oude overhemden die week passen. Normaal word je niet vrolijk van het aantrekken van oude kleren, maar deze keer heb ik er toch een erg goed gevoel bij om deze "dingen die al jaren in de kast hangen"  weer te dragen (en ook leuk voor Ans, het zijn "non ironing shirts", dus dat scheelt haar weer strijken :-)))).

Bijna knock out

Zo voelde het ongeveer.....

Kort bericht vandaag. Bij het weggaan bij Rabobank liep ik naar mijn auto. Ik opende via mijn sleutel alvast automatisch de achterbak, maar deze ging niet helemaal open, maar bleef op ongeveer 3/4 hangen. Dat had ik niet gezien, waardoor ik in volle vaart met mijn hoofd tegen de klep opliep. Ouch.....direct pijn in mijn hoofd, misselijk en duizelig. Op weg terug naar huis werd dat niet veel beter en doordat ik ook nog eens in een flinke file op de A9 kwam was dat geen pretje om in de auto te zitten. Thuis trok eea ook niet direct weg, waardoor een bezoek aan de sportschool er ook niet in zat. Ik moet natuurlijk niet teveel als een aansteller denken, maar het voelt een beetje als de keer dat ik een hersenschudding had, maar dat zou toch niet kunnen, om dat te hebben moet er wel iets zijn om te kunnen schudden. Nou ja, even Ajax afkijken (hopelijk blijft het bij de huidige 1-0) en dan naar bed om morgen weer fris en fruitig op te staan!

7 minute work out

De app van LoLo is een prima kompaan voor een 7 minuten training

Tijdens het zoeken naar een passend trainingsprogramma, kwam ik een nieuwe "trend" tegen: de 7 minute workout. Het idee is dat door 7 minuten voluit te trainen, je een gelijke inspanning doet aan een half uur normale training. En zeven minuten kun je op een dag natuurlijk altijd wel vinden. het is telkens 30 seconden voluit gaan, dan 10 seconden rust en hup, op naar de volgende. Best pittig, ik ga er flink van zweten kan ik jullie vertellen. De oefeningen per stuk zijn goed te doen, maar zo snel achter elkaar, dat verzwaard de boel wel. Maar het is prima om binnen te doen en je hebt er alleen een stoel bij nodig. Om je te helpen, zijn er veel apps in de Appstore te krijgen die je begeleiden hierin. Er zijn gratis versies, die laten in een tekening de oefening uitgevoerd dient te worden en verder de seconden aftellen van een vast programma, de betaalde versies laten vaak filmpjes zien hoe je de oefening moet doen en hebben ook meer variatie in per dag wat je uit moet voeren, maakt het wat interessanter. Persoonlijk vind ik de 7 minute workout van LoLo de best bruikbare, kost volgens mij 2 Euro, dus daar kun je je dan ook geen echte buil aan vallen. Dus kom van de bank af voor 7 minuten en "het into shape" ;-)!!

Het concert dat nooit geweest is

Dit lijkt me nou ook een leuk concert!

Na de terugkomst van Ans en Jeroen, werd het tijd om te gaan eten. Omdat Daan en ik zo druk waren geweest, besloten we voor een heerlijke noodles maaltijd te gaan, dan reed ik naar Haarlem om Teparos Wok een bezoekje te brengen. Bij binnenkomst schrok ik, want zo druk als deze keer had ik het echt nog nooit meegemaakt. Na enige tijd gewacht te hebben kon ik de bestelling doorgeven. Om de tijd te doden bladerde ik even door alle lectuur die beschikbaar was, zoals de krant van vier dagen geleden, een folder voor een gratis meditatie sessie die op 23 september gegeven werd en een prachtige aanbieding voor een traditionele Thaise massage (sorry, no happy end, maar wel korting als je vooraf reserveerde en contant betaalde.....). Als laatste kwam ik bij de Haarlemmer uitgids en verdomd als het niet waar is, daar viel mijn ook op iets dat nog interessant was ook. Eind november wordt er in Haarlem namelijk een concert gegeven, dat in Las Vegas een van de grootste hits is op dit moment (dan wel bijzonder dat ze naar Nederland komen, maar vooruit). Onder de naam "The Concert that never was", geven twee tributen artists een show weg, waarin ze Frank Sinatra en Barbra Streisand nadoen en dan ook nog eens hoe ze op elkaar ingespeeld zouden hebben. Streisand hebben we natuurlijk dit jaar nog in levende lijven kunnen beschouwen, maar bij Sinatra wordt dat wat lastiger (aangezien hij inmiddels al meer dan 15 jaar vrij dood is). Klinkt als iets leuks, zeker als je denkt dat ik een Sinatra fan ben en Ans Streisand erg kan waarderen. Voor 32 Euro per persoon ben je de man/ vrouw. Als we een nachtelijk onderkomen voor Daan en Jeroen kunnen vinden, dan gaan we er zeker heen!

Daan en Dennis, dag 2

De heerlijke pannenkoeken van Gary

De zondag begon deze keer al vroeg. Omdat Daan en ik wilde plannen hadden, was ik om acht uur al uit de veren, om bij het ochtendgloren mijn derde loopsessie van de week te doen. Dat ging prima, ik had een uitbreiding op mijn standaard rondje en mijn benen voelde prima en ik had genoeg lucht. Het einde van de loop was echter niet zo een succes: er kwam een flinke hagelbui over en de laatste kilometer liep ik terwijl ik door de hagel gegeseld werd. Daarna lekker douchen om weer warm te worden, nog een klusje voor Ans regelen en toen was het tijd om met Daan op weg te gaan naar Gary's Deli, om daar de brunch te gebruiken. Het was best druk, helaas waren ook de "first class seats" bezet, maar beneden was nog een plek. Deze keer hadden we een verscheidenheid aan gerechten: bagel met humus, bagel met roomkaas en gedroogde tomaten, bananenpannenkoeken, linzensoep met kokosmelk, aardbeien-yoghurt shake en een latte. Het ging tot de laatste kruimel op en daarna keek Daan nog hongerig naar de toonbank en we konden er dan bij het verlaten van de zaak niet langs lopen zonder nog een paar kaneelbroodjes als toetje voor vanavond mee te nemen.

Onze Chaos Space Marine Tank

Door de inmiddels stromende regen gingen we weer terug naar Halfweg. Daar ging Daan een paar nieuwe Suske en Wiskes lezen, terwijl ik de integrale wedstrijd van de New York Rangers tegen de Carolina Hurricanes keek (leve NHL Game Center!!). Na de wedstrijd gingen we gezamenlijk verder aan de slag met ons meesterwerk van het weekend, namelijk het in elkaar zetten van een Chaos Space Marines Rhino Tank voor zijn Warhammer 40K leger. Dat bleek een flinke klus te zijn, waar we wel een uurtje of twee mee bezig waren. Met name het goed in elkaar krijgen van de rupsbanden was een heidens karwei (wat dan wel weer goed paste bij het feit dat het een Chaos voertuig betrof :-)). Na al het geploeter en op het moment dat we net keihard "TADAAAA" tegen elkaar zeiden, werd er ook spontaan op de deur geklopt en stonden Ans en Jeroen weer voor de deur. Een betere timing was nauwelijks denkbaar!!!

Daan en Dennis dagje

Samen pizza eten bij Woodstone

Dit weekend zijn Ans en Jeroen op een korte vakantie in Pieterburen samen met de HEAO vrienden van Ans. Daan en ik bleven thuis, dus moesten we onszelf vermaken. De ochtend was nog een beetje apart (ik ging toch nog naar de sportschool voor een uurtje op de coss trainer en Daan stortte zich op de Playstation 3), maar na gezamenlijk was boodschappen gedaan te hebben en nog drie klusjes voor Ans afgehandeld te hebben, gingen we samen op pad. We reden naar de Prinsengracht, parkeerden de C3 daar en begonnen aan een wandeling door de binnenstad van Amsterdam, met als centrale thema de negen straatjes. Wat een geweldige buurt is dat toch om lekker door te kuieren. Daan wist nog goed dat hij vorige keer bij de traditionele broodjeszaak 't Kuyltje een heerlijk broodje gezond had gegeten en toen we hier weer langs kwamen liep het water hem in de mond. Ach, het was drie uur, dus tijd voor de middagsnack (ik kon het balletje gehakt niet laten liggen, toen ik zag dat hij uit de jus kwam). Het was een gezellige drukte, we liepen veel winkels in zonder veel te kopen en Daan zeurde er niet eens over (een unicum!). Om vijf uur begonnen de magen te knorren en besloten we te gaan eten. Alleen niet in de negen straatjes, want Daan had zijn zinnen gezet op een pizza bij Woodstone (jammer, want The Dylan zat op ongeveer 100 meter en daar eindigde de brasserie Occo op de derde plaats in de Amsterdamse hamburger test, nou ja, moeten we dan maar snel een andere keer doen). Dus hup de auto in, drie kwartier rijden naar Haarlem (de weg was weer eens opengebroken) en we waren nt op tijd, want toen wij binnen kwamen as het rustig, maar 20 minuten laten stampvol en was er een wachtlijst. Na het eten besloten we gezamenlijk een film te gaan kijken, maar niet in de bioscoop. We reden naar huis om daar de film "Ultramarines", gebaseerd op de Warhammer 40K hobby waar Daan samen met Thymo en Mick nu mee bezig is, te gaan kijken. Daan vond hem helemaal geweldig, terwijl ik er steeds meer plezier in kreeg door zijn enthousiasme en door het feit dat het me afleidde van het feit dat Ajax de wedstrijd tegen Vitesse weer aan het verkloten was. De film was om 22.00 uur klaar en aangezien Daan wel moe was, vertrok hij naar bed en had ik even de tijd om het blog bij te werken. Morgenochtend maar even overleggen wat Daan dan wil gaan doen, ik vermoed dat er een bezoek aan Gary's Deli bij kan gaan horen!

Netflix

Nog geen Spotify, maar helemaal de moeite waard!

Ik ben sinds een paar jaar een fervent gebruiker van Spotify. Toegang tot een hele muziekwereld voor 9,95 Euro per maand. Natuurlijk kun je ook heel veel gratis downloaden, op een schijf zetten en vanuit daar afspelen, maar dit is zo makkelijk, zo aanpasbaar, zo uitbreidbaar op persoonlijke voorkeuren en zo toegankelijk dat ik die moeite helemaal niet wil nemen. Sinds twee maanden is in Nederland ook de video variant van Spotify beschikbaar gekomen, te weten Netflix. Netflix stelt films en tv series beschikbaar, die te bekijken zijn op elk device dat hebt. Dus op je telefoon, tablet, laptop, desktop of, als je Apple TV hebt, gewoon op je TV. En als je iets kijkt op het ene apparaat, dit stopt en op een ander apparaat verder kijkt, wordt bijgehouden waar je gebleven was. Dat werkt echt als een dolle. Ik heb inmiddels een paar leuke nieuwe series leren kennen, zoals Luther, House of Cards (de USA versie met Kevin Spacey) en Arne Dahl. Maar er staan ook veel klassiekers op te bewonderen. Maar hoewel dat zo is, is dit wel tot nu toe het zwakste punt van Netflix: het aanbod is by far nog lang niet zo goed als dat van Spotify is. Op Spotify grijp je haast nooit mis, bij Netflix gebeurd dat nog met grote regelmaat. Maar goed, een maand abonnement kost maar liefst 7.99 Euro en dat is dan wel weer een kleine prijs om te betalen. Sterker nog, het is aanzienlijk minder dan Eredivisie Live en ik heb er meer plezier van. Netflix is voor mij een aanrader en blijvertje op de buis.