|
Dit is de eerste CD die ik weer ging luisteren |
Het leuke van de top 2000 is dat je vaak denkt: hé, dat was inderdaad een heel goed liedje en de CD was ook prima, raar dat ik hem de afgelopen jaren helemaal niet geluisterd heb. Dat gevoel bekroop me de afgelopen paar dagen enkele keren en ik bedacht me dat ik de laatste tijd zelfs heel erg weinig "hele albums" luister, het is meer een serie liedjes van verschillende artiesten achter elkaar als ik iets opzet. Daar is op zich natuurlijk niets mis mee, want als er slechte nummers op een plaat staan, dan is het natuurlijk zonde van de tijd om ernaar te luisteren, maar een album is toch eigenlijk wel iets wat een geheel hoort te zijn.` Een artiest heeft erover nagedacht welke nummers op een plaat moeten komen en waarom die nummers dan bij elkaar horen (ook als het niet om een concept album gaat is dat toch wel vaak het geval). Daarom ga ik de komende dagen eens terug naar de tijd dat als je een plaat opzette, je hem ook gewoon een helemaal afluisterde, daar zijn ze uiteindelijk toch voor gemaakt. De eerste waarmee ik dat heb gedaan? Ik had er twee op het netvlies, te weten Tunnel of Love van Bruce Springsteen, maar het is vandaag toch Ozzy Osbourne met zijn eerste solo album, Blizzard of Ozz, geworden en het was ouderwets genieten en ook wel weer leuk om ook even voor de muziek te gaan zitten (of staan, of op en neer te springen of te headbangen...) in plaats van alleen als achtergrond muziek het op te hebben. Waar de top 2000 al niet goed voor is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten