Na regen komt zonneschijn!

           Zelfs bij hele donkere wolken die zich boven je samen pakken, zie je soms hele mooie dingen!

Herfstpret

Wat een plezier!

De blaadjes vallen van de bomen en de winterjassen zijn weer van de zolder gehaald. De herfst is weer vol aan de gang. In dat kader kreeg Jeroen via Natuurmonumenten een enveloppe van OERRR. Hierin zaten diverse kaarten, met daarin proefjes en dingen om te doen in dit jaargetijde. Hierbij viel onder andere te denken het verschil te onderzoeken tussen regenwater en kraanwater en het uit de grond halen van een regenworm. Een van de andere opdrachten, was om te onderzoeken hoe een bed van bladeren nou zou liggen en of het koud of warm was als je eronder zou gaan liggen. Dat was niet aan dovemansoren besteed, Jeroen wist niet hoe snel hij naar buiten moest komen om zich vervolgens in een grote stapel met bladeren die Ans net bij elkaar had geveegd te begraven. Hij had er een ongelofelijke schik in en kon op een gegeven moment niet meer uit de lachkick komen waarin hij verzeild was geraakt. Maar het belangrijkste: proefondervindelijk was hij erachter gekomen dat het onder de bladeren lekker warm is! Voor alle ouders van avontuurlijke kinderen die graag in de natuur komen zijn de OERRR kaarten ten zeerste aan te raden!!

't Schulten Hues

Een bijzonder dessert van komkommer

Een keer per jaar gaan we samen met Hinkje luxe uit eten. Deze keer was het voor haar een thuiswedstrijd, want via de inmiddels befaamde Groupon had ik een bon gekocht waarbij we van een zes gangen diner voor vier personen konden genieten bij restaurant 't Schulten Hues, met een korting van 50%.  Maar ja, met z'n vieren, dus wie moest die vierde persoon dan wel niet zijn? Het was heel erg leuk dat Joost wel de vierde persoon aan tafel wilde zijn. Voor een tiener van 14 is het toch even anders dan hij normaal gewend is als hij uit eten gaat. Des te leuker dat hij mee wilde om kennis te maken met een groot aantal nieuwe smaken. Om zeven uur parkeerden we de auto op het parkeerterrein vlak voor het restaurant en konden we snel door de inmiddels bijzonder koude avond het warme restaurant betreden. Ontvangst was hartelijk, zelfs met in acht neming dat men vergeten was mijn achternaam op te schrijven. Daar waren we echter snel uit en we mochten plaats nemen aan tafel drie. Prima tafel, prima stoelen, maar de eerste tip voor 't Schulten Hues was snel duidelijk: zet de house cq lounge muziek svp iets zachter als er gasten aanwezig zijn, dat leidde namelijk ernstig af.

Hinkje en Joost aan tafel

Na een flink aantal amuses begon het echte diner met een gerecht dat "de groentetuin" werd genoemd. Heerlijk, zo wil je elke dag wel groente eten. Na de eigen interpretatie van filet americain door de chef, een mooie bereiding van coquilles en daarna schelvis, kwamen we bij het hoogtepunt van de avond, namelijk een bijzonder mals stukje hert. Ook Joost zat heerlijk mee te eten en genoot van alle nieuwe dingen die hij deze avond kon eten. Omdat er bij het oorspronkelijke diner geen bordje kaas ingepland stond, besloten we die toch maar toe te voegen, waarbij het wel leuk was dat de kaas hier alleen uit Belgische en Nederlandse kaas bestond, dat was weer eens wat anders. Wat overigens ook opviel was dat de broodkruimels die op het tafellaken terecht waren gekomen, pas op het allerlaatste moment, net voor de laatste gang, door de bediening weg werden gehaald. Dat was bijzonder, want het brood was al eerder verdwenen. Weer een aandachtspuntje. Het dessert viel me eerlijk gezegd wat tegen, het was komkommer in diverse bereidingen, maar waar ik ooit wel gecharmeerd was van tomaten ijs, was dit wel bijzonder maar niet geweldig.

Net voor de koffie wilde ik nog een glas water van een zojuist geopende fles, toen bleek dat een van de serveersters de fles inmiddels al weg had gehaald, omdat we tegen het einde van de avond liepen. Oei, oei, oei, dat doe je toch niet in een zaak met een Michelin ster. Sterker nog, dat doe je in geen enkele zaak. Maar goed, uiteindelijk waren het kleine smetjes op een verder prima culinaire avond.

Laatste bezoek Garrone in 2012

Het verliefde stel

Deze week was het herfstvakantie in onze regio. Ik had met Ans en de jongens afgesproken om in de vakantie een High Tea te gaan gebruiken. Ik had een reservering gemaakt bij Bij Babette, maar aangezien zij niet op mijn mail gereageerd hadden, belde Ans nog even voor alle zekerheid op. En potverdikkeme als het niet waar was: nee, ze hadden geen reservering op mijn naam en men zat ook helemaal vol. Uitwijken naar het Hofje zonder Zorgen lukte ook niet, omdat die een stuk eerder dicht gingen. What to do? Ik kreeg nog een helder moment en bedacht me dat Garrone meestal wel lang open was. Tenminste, als ze de deuren nog niet gesloten hadden voor het eind van het seizoen. Dat bleek nog net niet zo te zijn, want ze bleven open tot 31 oktober. Dus na thuiskomst snel iedereen ingeladen, inclusief de hartsvriendin van Jeroen, Anke. We waren snel in Haarlem en Garrone bleek nog open te zijn. De tafeltjes waren wat aan de kleine kant, maar daar wist Jeroen een oplossing voor. Hij ging met zijn verloofde aan een eigen tafeltje zitten, terwijl Daan bij Ans en mij bleef. De lijst met ijscoupes was al verdwenen, want ze hadden niet meer alle ingrediënten, waardoor er uiteindelijk vijf maatwerk ijscoupes op tafel gezet werden. Ze smaakten heerlijk en na een uurtje vertrokken we weer. Dit was de laatste keer in 2012 dat we Garrone bezochten, we zullen het tot maart 2013 zonder moeten doen. Maar het was voor dit jaar zeker een waardig afscheid!

Legoworld

Bij de ingang van de IJsselhallen

Als Lego fans kun je het natuurlijk niet maken om eens in je leven bij Legoworld te zijn geweest. En aangezien Daan en Jeroen als zodanig gekwalificeerd kunnen worden, reden we vanmorgen om begen uur uit Halfweg op weg naar de metropool Zwolle. Daar, in de IJsselhallen, werd Legoworld 2012 georganiseerd, zoals gewoonlijk in de herfstvakantie. Dat was ook duidelijk te merken, want nadat we de auto redelijk dichtbij hadden geparkeerd (niet op het terrein maar in een zijstraat, 5 minuten lopen en 8 Euro uitgespaard :-)), stonden we al snel in een lange rij voor de ingang. Dat we al kaarten hadden maakten niet zoveel uit, want bijna iedereen was zo slim geweest om zijn kaarten op internet te bestellen. Na een half uur in de rij gestaan te hebben om binnen te komen, was het dan eindelijk zo ver: we betraden het Walhalla van de Lego verzamelaar (nou ja, na Legoland in Denemarken dan...).  Daar bleek het nog een heel stuk drukker te zijn dan we al verwacht hadden, vanaf de eerste hal was er al een flinke opstopping en stond het rijen dik bij de zaken die we wilden bekijken.

Jeugdsentiment!

Er bleken wel acht hallen van verschillende omvang te zijn. De eerste hal betrof een mini versie van Legoland, namelijk veel gebouwen en beesten die helemaal van Lego steentjes opgebouwd waren. Daarna volgde nog een labyrint waar we doorheen moesten lopen en veel, heel veel, heel erg veel mensen die prive verzamelingen lieten zien. Dat was soms wel erg indrukwekkend, want er was iemand die volgens eigen zeggen echt alle Lego Star Wars sets in zijn bezit had sinds Lego begonnen was deze serie uit te brengen. En dat was echt veel!! Daarnaast was er ook een hal voor handelaren, die deze keer niet echt opgesteld waren om de normale sets te verhandelen (daar was overigens wel een Intertoys voor aanwezig, die zowaar een mega korting van 10 (ja, tel ze nog maar eens na, tien!!) procent gaf. Er werden grotendeels losse poppetjes verkocht, losse steentjes, dozen om de steentjes in op te bergen, maar het allerleukst: allemaal oude sets, vaak niet in een doos, maar wel compleet met een boekje. Bij een Duitse handelaar had ik een zwaar nostalgisch moment, want ik vond er de eerste ruimtevaart sets die Lego ooit uit had gebracht en die ik zelf gekocht heb toen ze uit kwamen. Ik had er letterlijk wat tranen van in mijn ogen, maar dat werd weer in de juiste context geplaatst door Daan en Jeroen met de zin: Papa, wat zijn dat voor saaie sets, dat is allemaal wel heel erg eenvoudig...de (Lego)tijd is echt veranderd. Verderop kwamen we bij het mini concert gebouw waar optredens plaat vonden en Jeroen lekker uit zijn dak ging, maar dat duurde niet echt lang, want hiernaast was de "games corner". Hier kon je al Skylanders: Giants spelen (niet echt Lego volgens mij) en ongeveer alle Lego Video Games, waarbij de preview van Lego Lord of the Rings (verkrijgbaar vanaf eind november) het meest populair was!

Na drie uur was het dusdanig druk geworden en hadden we alles wat we wilden doen wel gedaan en zonder gemor vertrokken we weer uit Zwolle terug naar huis. Legoworld was leuk om een keer mee te maken, maar volgend jaar slaan we toch gewoon even over. 

Een nieuwe hobby?

Een nieuwe hobby ontdekt?

Van de week viel er een folder (ja, echt, ze bestaan nog steeds!) op de deurmat.De ene kant besloeg een aanbieding om foto's af te laten drukken (ja, echt, het gebeurd nog steeds!), de andere had een aanbieding met betrekking tot bowlen. We dachten eerst dat het een bon was om in de herfstvakantie met korting in De Zoete Inval een uurtje te kunnen spelen, maar het bleek een uitnodiging te zijn voor junioren om kennis te maken met de jeugdclub. Jeroen had er niet veel oren naar (als in: geen), maar Daan leek het wel erg leuk. Dus een mailtje verder hadden we hem aangemeld en kon hij voor 1,5 uur trainen voor twee Euro. Vandaag om 12 uur waren we aanwezig en ging Daan lekker van start. En dan natuurlijk helemaal echt, want er waren geen "hekjes", zoals bij kinderbowlen. De eerste paar ballen gingen dan ook het geultje in, maar na wat tips van de zeer ervaren bowlers die de kinderen begeleiden, ging het al een heel stuk beter en volgden er zelfs een paar strikes en spares. Hij kreeg er echt helemaal zin in. Jeroen moest van de begeleiders ook de baan op en gooide ook een paar keer erg goed (weliswaar met twee handen, maar toch....).

Na 75 minuten begon Daan wat last van zijn vingers te krijgen, maar na een strike ging hij toch nog even verder en kwam pas aan het slot de baan af. En bij de vraag of hij verder wilde, volgde er een "ik denk het wel" en dat is voor Daan met dit soort zaken een heel positief geluid. Het inschrijf formulier is meegenomen en in de vakantie gaan we er maar eens voor zitten om te kijken of hij echt de commitment aan wil gaan om wekelijks hiermee aan de slag te gaan. Ik ben echt benieuwd!!!

Kort geknipt

Lekker kort geknipt

Het heeft een tijdje geduurd, maar ik mag er eindelijk een stukje over schrijven. Een week geleden kwam de kapper bij ons thuis om Daan en Jeroen "bij te punten". Echter, door een spraakverwarring ging dat iets verder dan verwacht, waardoor bij Jeroen er een heel groot stuk van zijn haar afging. Sterker nog: het was een heel, heel groot stuk. Dat was niet de bedoeling, maar hoe erg kan zoiets zijn (ik ben over het kortwieken van mijn haar inmiddels al jaaaaaaren heen). Nou, voor Jeroen was het verschrikkelijk. Hij rende naar de spiegel om te kijken en begon direct te krijsen en hield dat meer dan een uur vol. Hij vond het afschuwelijk en weigerde om de volgende dag naar school te gaan. En toen hij uiteindelijk toch ging, wilde hij zijn capuchon ophouden omdat jij dacht dat de andere kinderen hem uit zouden lachen. Gelukkig was de juf coulant en mocht hij dat doen en gedurende de dag ging zijn hoody toch af. En wat denk je? Zijn vrienden vonden het hartstikke mooi! Inmiddels is Jeroen er nu ook aan gewend en kan hij er ook wel mee leven. Alleen zegt hij toch elke dag nog even tegen me: mijn haar is vandaag toch alweer een stukje gegroeid, papa!!

Texas pre party

Uiteindelijk geen feest

Afgelopen zaterdag stond de Texas Pre Party op de agenda. Een evenement dat de Boys Club had georganiseerd om de voorpret voor de vakantie in 2013 naar Texas te kunnen maximaliseren. Als activiteiten waren onder andere een bezoek aan een Texas Barbecue restaurant, het afluisteren van de Texas playlistn op Spotify en het bekijken van een aantal Texas based films (The Searchers met John "The Duke" Wayne en de eerste aflevering van Walker, Texas Ranger met Chuck Norris) gepland. We hadden er zin in, maar helaas gooide fysiek ongemak bij Rene roet in het eten. Een penicilline kuur was voor hem noodzakelijk en daardoor viel een kwart van het team uit. En aangezien we hier een duidelijk "samen uit, samen thuis" credo hanteren, was er geen andere optie dan uit te stellen. Alleen met alle drukke agenda's zal het waarschijnlijk de komende maanden niet lukken om het in te plannen. Het is niet anders, wat in het vat zit verzuurd niet zeg ik dan maar en we vertrekken pas in mei, dus daar moet nog een mouw aan te passen zijn. En om de tijd op te vullen, kijk ik nog maar even een aflevering van Walker, Texas Ranger :-).

Spontaan besluit

Daan kon van het dessert genieten!

Gisteren kreeg ik een Whatsapp van mijn moeder (jaja, ze is ook de digitale wereld wereld ingestapt :-)). Ze wilde zondag even langskomen om een klokje voor Ans langs te brengen. Altijd goed natuurlijk, dus om 14.00 uur stonden Daan en Jeroen voor het hek om oma en opa te verwelkomen. Maar geheel tegen de gewoonte kwamen oma en opa later dan afgesproken. Reden bleek te zijn dat hun auto door de politie was weggesleept, omdat ze op de enige plek stonden die open gehouden moest worden voor een aantal bouw werkzaamheden.  Na het klokje grondig bestudeert te hebben, kwamen we op onze vakantie uit 2009 naar de USA. Ik kon het niet laten om het fotoalbum erbij te halen, en daarmee beleefden we een "trip down memory lane", met machtig mooie herinneringen. Om half vijf wilde opa en oma weer naar huis gaan, maar Jeroen had een ander idee. Zou het niet leuk zijn om met oma en opa uit eten te gaan? Nou, dat was een idee dat snel veel draagvlak vond, zodat we niet veel later op weg gingen naar Het Gemaal. Lekker dat dat zo spontaan kan! Er was een nieuwe kaart, met natuurlijk enkele overgebleven klassiekers, maar wederom erg goed.

En zo spontaan als we daar kwamen, zo spontaan namen we een ander besluit: hier gaan we met tweede kerstdag ook eten. We vroegen het menu op, dat bleek alleen nog op een A4tje te bestaan, maar wat we zagen stemde tot tevredenheid (met kerst kun je toch een fijn stukje ree en hazenpeper niet overtreffen). Dus namen we een optie voor 15 personen, wat ook weer tot een lach op het gezicht van de bediening en de chef toverde. Zo, dat is in ieder geval ook weer geregeld, nu alleen nog iets vinden voor eerste kerstdag.

De play offs: verrassingen!

Naar de finale van de American League

De eerste twee rondes van de play offs in de MLB zijn inmiddels afgelopen. Alle halve finales van de divisies eindigden met beslissingswedstrijden. De laatste twee wedstrijden waren gisterenavond en omdat twee van mijn favoriete teams tegen elkaar speelden, New York Yankees tegen Baltimore Orioles, bleef ik op om deze wedstrijd te bekijken (leve Apple TV!). Een erg spannende wedstrijd, waar de kracht van beide teams, namelijk de slagkracht, eigenlijk uit blijft en het een pitchers duel wordt. Voor mijn moeie hoofd is het goed dat het uiteindelijk "maar" negen innings blijft en de Yankees met een 3-1 overwinning naar de finale van de American League gaan. Ik keek nog even snel de eerste innings van de andere wedstrijd mee, maar daar pakken de Nationals al snel een grote voorsprong. Jammer voor de Cardinals, we zijn daar in mei nog geweest en dan heb je er toch nog een band mee. Als ik zaterdagochtend wakker wordt kijk ik nog even de uitslagen en.....what the..... zie ik het nu goed? De Cardinals hebben in de negende inning de boel helemaal recht getrokken en wonnen van het team dat de hele reguliere competitie (162 wedstrijden) gedomineerd heeft. Dat is toch het spectaculaire van honkbal, zolang de laatste man niet uit is, kan er nog van alles gebeuren! Nu op naar de finales van beide leagues en dan ..... The World Series!!!!

India rerevisited

Als voorbereiding alvast eten van India Corner, erg goed

Het is inmiddels anderhalf jaar geleden dat ik voor het laatste Chennai bezocht (ik had in mijn vorige programma's een uitstekende project manager die dat graag van mij over nam, bedankt Berber :-)), maar na mijn overgang naar het Portfolio Financieren werd het weer tijd om polshoogte te gaan nemen, aangezien een aantal projecten daar lopen. Half november is het zover en gaan we met een select gezelschap om projecten onder de loep te nemen en toekomstige ontwikkelingen te bespreken. Een echte fan van India ben ik niet, hoewel het een bijzonder en bizar land blijft om mee te maken. Wel erg lekker is het eten daar, wel even opletten wat je besteld overigens, maar op de een of andere manier vind ik het Indiaase eten in Nederlandnog lekkerder bij geselecteerde adresjes. Een daarvan is India Corner in Haarlem en als voorbereiding heb ik vandaag maar even wat gerechten gehaald. Speciale aanbeveling voor de Rojan Josh (mild) en de Mushroom Balti (pittig). Het ging erin als Ketellapper. Gezien ligging, inrichting en bediening in combinatie met de kwaliteit van het eten zeker een mogelijke kandidaat voor het volgende etentje voor de filmclub :-).

Sokken

Een paartje van Bjorn Borg

Als je werkkleding voornamelijk bestaat uit blauwe en grijze pakken, dan zoek je natuurlijk wel eens iets kleins om jezelf te kunnen onderscheiden. Natuurlijk kan dat met een passende das, maar inmiddels zijn we er toch wel overheen dat dat het enige onderscheidende kan zijn (en soms ook wel erg wanstaltig, met onder andere stripfiguren of een hula danseres erop). Subtieler is namelijk om ook een verschil te maken met je sokken. Meer bedekt dan de das, maar er kan ook wat meer mee. En het is toch aanzienlijk leuker dan saaie zwarte of grijze sokken. Daarom brengen diverse partijen inmiddels hoogwaardige sokken op de markt, die bijzonder in het oog kunnen springen. Nog redelijk klassiek, maar wel al interessant als startpunt voor de beginnende sokkenliefhebber zijn de sokken en kousen van Burlington. Met name erg herkenbare ruitjes motieven, waardoor je direct denkt "Ha, Burlington". Hoewel soms nog steeds erg bedekte kleuren, zie je veel meer in het oog springends bijvoorbeeld in de collectie die ze voor het WK Voetbal gemaakt hadden. Een van mijn persoonlijke favorieten is Bjorn Borg, natuurlijk meer bekend van het ondergoed, maar ze maken ook fijne sokken. Mooie prints, felle kleuren, maar wel altijd in goede combinaties en spontane patronen. Er zijn ook matches te maken met de boxer shorts, maar om daar nu speciaal op te letten gaat zelfs mij wat te ver.

Mijn persoonlijke favoriet is Effio. Erg hoge kwaliteit sokken, met mooie kleuren en motieven, die door diverse jonge ontwerpers bedacht worden. Fijn "in your face", zonder ordinair te worden. Sokken worden niet in India of China vervaardigd, maar heerlijk klassiek in Italie. Ze dragen ook heerlijk en hebben een lange levensduur. Wel een tip: niet drogen in de wasdroger, maar aan de lijn, om de goede pasvorm te behouden!

Natuurlijk zijn alle sokken via internet te bestellen (via Effio zeker de beste service!), maar voor de juiste shopping experience raad ik toch ook een bezoek aan de winkel van Mensocks aan. Altijd een grote sortering en altijd leuke dingen in de aanbieding. En tja, als je dan toch in de Runstraat bent, dan kun je ook wel even de andere acht van de negen straatjes doen.....

Hoe is het mogelijk....

Echt spannend!

Gisteren werden de laatste wedstrijden in het reguliere seizoen van de MLB gespeeld. De mannen spelen in totaal 162 wedstrijden en je zou toch verwachten dat dat onderscheidend zou zijn. Dat bleek echter niet op enkele plaatsen het geval te zijn. In divisie AL Oost bleek na 161 wedstrijden New York 1 wedstrijd voor te staan ten opzichte van de Baltimore Orioles. Dat is nog andere koek dan in de Nederlandse competitie na 34 wedstrijden. In de AL West was het nog knotgekker, want na 161 wedstrijden stonden de Texas Rangers en Oakland Athelics helemaal gelijk aan de kop. Wat een bijzondere prestatie van de A's was, want zij hebben het op een na kleinste budget in de hele MLB. Hoe krijg je het voor elkaar om na zoveel wedstrijden slechts zulke kleine verschillen te hebben. Het maakt het allemaal wel spannend. Uiteindelijk hielden de Yankees hun voorsprong, maar de A's voltooiden hun surprise come back, en wonnen uiteindelijk, waardoor zij rechtstreeks voor de play offs geplaatst werden. Omgelofelijk spannend zeg, en het zorgde er in ieder geval dat ik gelijk een abonnementje op postseason.tv heb genomen voor de resterende wedstrijden. Voor 4,99 dollar kun je dat niet laten liggen!!

La Rive

Prachtige kleuren combinatie

Het was alweer een tijd geleden dat ik samen met ex-collega Steven uit eten was gegaan. Beiden vonden we dat het weer eens tijd was om goed bij te praten en dat deden we graag bij La Rive. Wat blijft dat toch een ongelofelijk goed restaurant. Het behoeft geen toelichting dat we voor het Menu Alliance kozen en dat ook nog een keer uitbreidde met een extra gang, namelijk een bezoek van de ijscowagen aan onze tafel (deze keer met appelstroop roomijs, wat een machtige combinatie!). Ik blijf toch altijd weer verrast hoe de zwart witte brigade erin slaagt om, ondanks het feit dat ze er erg formeel gekleed uitzien, helemaal in jacket en met witte handschoenen aan, altijd de juiste sfeer te schapen. Eigenlijk juist lekker losjes en passend bij zoals wij ons aan tafel voelden: relaxed na een dag hard werken en in voor wat humor. Mooi dat zij dat dus ook aanvoelden, dus is toch vaak het extra's naast het geweldige eten dat een bezoek aan La Rive zo bijzonder maakt.