Gelukkig vals alarm!

Jeroen was er helemaal klaar voor!

Zaterdag is tegenwoordig de dag dat ik met Jeroen op pad ga om een hockey wedstrijd te spelen. Nu zijn deze wedstrijden vaak op een ergens buiten de stad gelegen sportpark, waar verder ook helemaal niets te doen is, maar deze keer moest hij uit spelen bij AH & BC, die haar velden heeft naast het Wagener Stadion en midden in het Amsterdamse Bos. Dat sprak mij wel aan, want dat betekende dat ik Jeroen bij de wedstrijd af kon zetten om vervolgens even een stukje hard te lopen in het Amsterdamse Bos, iets wat ik al een tijd op mijn lijstje had staan om te doen. Zo gezegd, zo gedaan. Na wat zoekwerk voor een parkeerplek bracht ik Jeroen naar het team, gaf hem een dikke zoen om vervolgens naar de auto terug te lopen, mijn hardloopkleren aan te trekken en hop, daar ging ik om de eerste meters in het voormalige Bosplan te maken.

Het rondje dat ik vanmiddag gelopen heb

Het lopen ging erg lekker. Het was weer eens wat anders dan mijn vaste rondje in Spaarnwoude, het was een beetje verkennen hoe ik moest lopen en dat was ook wel spannend. Net toen ik het 3 km punt gepasseerd was, ging echter mijn telefoon. Ik pakte de telefoon uit mijn buideltje en zag dat er gebeld werd door Anoniem. Nu druk ik die normaal altijd weg, maar omdat Jeroen aan het hockeyen was en er natuurlijk altijd wat gebeurd kan zijn, nam ik toch maar op. Het bleek Securitas te zijn, die mij vertelde dat er een alarm afgegaan was bij ons thuis en dan met name bij de achterdeur. Nou, dan schrik je toch even als je dat hoort, maar wel goed dat het alarm kennelijk zijn werk doet. Maar wat te doen. Ik liep zelf nog midden in het bos en voordat ik er zou zijn zouden we een uur verder zijn. Gelukkig kon ik Gunny en Edward bereiken en Edward ging een kijkje nemen bij ons thuis en kon gelukkig vaststellen dat er niets aan de hand was. Waarschijnlijk was er een hick up in het alarm geweest, maar beter een beetje te strak afgesteld dan te ruim en ook goede actie van Securitas om dat zo strak te monitoren. Gerustgesteld kon ik mijn rondje uiteindelijk vervolgen, maar een toptijd werd het natuurlijk niet. Hopelijk dat als ik een andere keer weer in het Amsterdamse Bos ga lopen, er niet weer een vals alarm de kop op steekt. Een paar leuke loopjes zijn er namelijk wel te doen, dat heb ik inmiddels wel gezien en het stikt er ook van de loopmaatjes, dat is ook wel weer eens wat gezelliger dan niemand tegenkomen op zondagochtend in Spaarnwoude :-).

Oh ja, voor degene die het zich afvragen: Jeroen verloor helaas met 1-0. Bijna een kopie van de wedstrijd van 2 weken geleden tegen De Kikkers: vele malen beter en veel 100% kansen, maar de bal er niet in krijgen terwijl de tegenstander aan één kans genoeg heeft. Een strak lesje in efficiency.