Wandelen in The Bronx

De boys met Ellen

Vanuit het Ravel namen we de metro die ons naar Radio City Music Hall bracht. Daar stond Ellen Gasnick, onze Big Apple Greeter al op ons te wachten. Ellen is een bijzondere vrouw, die een beetje is blijven steken in het verleden (hoewel zo psychiater van beroep bleek te zijn). Zo heeft ze geen mobiele telefoon en is er in haar huis ook geen computer te vinden. Voor "kinderen van het internet" zoals wij dat zijn, was dat toch even wennen. Maar Ellen kent New York goed en daar kwamen we voor, want in onze tocht om deze reis alle burrows van New York aan te doen konden we wel wat hulp gebruiken bij ons bezoek aan The Bronx. Kennelijk had ik bij het aanvragen van een greeter aangegeven dat we graag Arthur Avenue in The Bronx wilden bezoeken (het zou kunnen, maar ik kon het me echt niet meer herinneren....) en daar kon Ellen helemaal los op gaan. Een korte metro- en busrit verder stonden we in het echte Little Italy en kregen we een mooie rondtocht. Of misschien beter gezegd: Ellen liep lekker rond, deed haar boodschappen, vertelde af en toe een verhaal en wij mochten mee lopen :-).  En zoals het een goed Italiaan (ik ben tenslotte 1/8 van Italiaanse afkomst, dat zal mijn warmbloedige temperament verklaren) betaamd, stopten we veel in drank- en eetgelegenheden. De wandeling duurde 3 uur en was zeker de moeite waard. Na de Italiaanse invloeden bezochten we ook nog even het Hispanic gedeelte van The Bronx (het is in ieder geval een bezienswaardigheid om daar te zien hoe ver spandex op een dameslichaam opgerekt kan worden :-)) om daarna terug naar Manhattan te reizen. Daar namen we afscheid van Ellen die toevallig in dezelfde wijk moest zijn als wij, om daarna onze lunch te gaan eten.